Het is weer zondag, tijd voor de wekelijkse ETCC-rit. Wie gaan er deze keer allemaal mee? Het wordt sowieso een korte rit want Kevin heeft aangegeven dat hij om 11:00 uur terug wil zijn. Hij moet naar Feyenoord of zo. Het kan zijn dat er daarna nog een klein rondje aan vast wordt geknoopt maar de afstand kan geen belemmering zijn voor de ETCC-leden die wat minder kilometers in de benen hebben. Grote opkomst dus?! Nou, valt wat tegen. Rob is weer eens werken, Edwin heeft pien in de knie, Bart wellicht nog last van zijn rug, Tom nog op vakantie en Constant aan het hardlopen. Blijven dus Leo, Joop, Maickel, Kevin en ik (Boudewijn) over. Nou vond ik een wat kortere ronde geen probleem want ik had de avond ervoor een feestje waar ik zowaar ook Joop tegen kwam. Hij vond iets korter dus ook niet erg. Maar als wij al vonden dat we recht hadden op wat consideratie dan had ons aller Maickel zeker een goede reden. Hij had ook een feestje gehad en blijkbaar wel op z’n Maickels. Hij Appte om 08:30 uur dat hij net van de bank was gepleurd en dat ie er aan kwam. Petje af, hij was lichamelijk aanwezig maar eigenlijk lag ie nog op de bank (of ernaast). Maakt niet uit, meestal komt het onderweg allemaal goed.
TomTomLeo weet meestal wel een leuk rondje waarbij we op de afgesproken tijd terug kunnen zijn dus hij was maar weer eens ritkapitein. We gingen even over 09:00 uur op pad richting de brug over het Schelde-Rijnkanaal, daarna 180° rechtsom en via de Markiesroute richting Ossendrecht waar we nu eens niet links- maar rechtsaf gingen. Het tempo ging langzaam wat omhoog en af en toe hoorden we Maickel kraken; duidelijk nog niet hersteld. Via de Oost fietsten we vervolgens om Ossendrecht heen in de richting van Roosendaal. Langzaam maar zeker ging de tijd vooruit en de afslag terug naar Bergen was nog niet ingezet dus Kevin begon de eerste tekenen van twijfel in TomTom te vertonen. Deze maakte zich niet druk en voerde kordaat het peloton aan, soms op kop en soms met aanwijzingen van achteruit. Het tempo ging wel weer wat omhoog want erg vroeg terug zat er niet meer in. Maickel was aan zijn geluiden te horen nog steeds niet hersteld. Eenmaal in Nispen aangekomen gaven de batterijen van TomTom de geest. Er was al verwarring ontstaan toen Leo “rechts” riep en iedereen “links” verstond. Daarna hadden we nog een heen en weertje dus je kunt rustig zeggen dat we even de weg kwijt waren. Gelukkig wist Joop een vervolg en resoluut nam hij de kop over op een smal fietspad met heel veel hardlopers, richting Roosendaal. Als ik de kaart op Strava bekijk was trouwens de optie linksaf een onbedoelde, heel goede want dan was 11:00 uur terug in BoZ nog wel te halen geweest. Nu niet dus moesten we gas gaan geven. Maickel kraakte nog harder dus inderdaad: nog steeds niet hersteld. Eenmaal op de fietspaden in Roosendaal herkende ik zowaar een pad waarover ik altijd fietste terug van mijn werk destijds in Breda. Ik wist dus de kortste weg terug en nam dan ook de kop weer over. Om Kevin nog een beetje op tijd af te leveren werd er maar weer eens flink aan getrokken maar voor Maickel was dat teveel van het goede. Het tempo moest omlaag en het was duidelijk dat het normale onderwegherstel na een avondje flink doorhalen er deze keer voor Maickel niet in zat.
Op de foto bij het Strandhuys kan je dat best goed zien. Afijn, even afscheid van Kevin, een fotootje met z’n allen en op naar de Kwaremont na een rit van toch nog 75 km.
Het gesprek daar ging voornamelijk over de ladies ride en dat we dat volgend jaar met 50 ladies willen gaan doen. Nou, eerst de pilot maar eens doen. Joop gaat trouwens al aardig richting die 50 want iedere keer dat we met iemand over 2 september spraken gooide hij er weer een paar dames bovenop en vertelde hij uiteindelijk dat we met 15 dames aan de start staan. Ideetje….volgwagen….je weet tenslotte maar nooit .
Het bleef deze keer overigens bij 2 drankjes de man (Kwaremont voor Leo, Joop en mij en een IceTea en een Chocomel voor Maickel (die ook nog wat herstelvoedsel nam)).
