Het is zondag en we mogen weer, het merendeel is terug van vakantie en staat fris en fruitig aan de start. Tom en Kevin zijn een rondje Zeelandbrug aan het doen met de band en moeten dus jammer genoeg verstek laten gaan maar een goed en leuk excuus. Bart is zichzelf helemaal aan het wezenloos fietsen in Duitsland, die komt dus helemaal afgetraind terug en kan dan gelijk weer mee. Ons Edje heeft iets meer tijd nodig, nog steeds herstellende van een blessure en aan het verhuizen van bergen op zoom naar Kruisland. Nog een paar maandjes en dan stopt het wegseizoen dus we moeten het zien in het lang termijn. Hij heeft maar 1 doel en dat is volgend jaar mee met de fietsvakantie, gaat helemaal goed komen. Michel moet kop trekken bij de Markies en Constant is constant maar verder zijn we compleet.
We staan allemaal om 9uur bij het Strandhuys en zijn klaar voor een piemel ritje. Eerst wordt er nog een discussie gevoerd over het feit dat Lisette er anders uitziet dan normaal, is het haar fiets, kleding of iets anders. Het is heel simpel, ze straalt want ze heeft een heerlijke vakantie achter de rug, hierdoor heeft ze wel 3-4 weken niet gefietst. Ook moeten we vandaag een gast rijder verwelkomen, ons Siebke heeft weer goesting gevonden om met de Toro’s mee te rijden. We hebben hem heel erg gemist met de Koos Moerenhout Classics maar dat gaan we vandaag goed maken. Hij staat klaar bij het Strandhuys met een nieuw Willier en een strak Santini pakje, wat ziet hij er toch strak uit. Dat hij s ’nachts tot 2uur samen me Joop aan de Limonchello heeft gezeten is niet te zien. Kortom we zijn allemaal klaar voor de start.
Pang, en daar gaan we ! We rijden richting de Kreekrak sluizen en hebben een klein windje mee. Hierdoor gaat de snelheid omhoog en zetten we de cruisecontrole op 35, gelukkig kan iedereen volgen en wordt er volop gekletst. Wat is er toch veel veranderd, de tijden dat we met 30,5 al begonnen te steigeren is voorbij. Het moto ‘we leave no one behind’ is nog steeds van kracht, dus zodra we merken dat iemand niet kan volgen gaan we gelijk in de ankers en zorgen we ervoor dat we samen thuis komen. Het eerste heuveltje, bij de kreekrak, wordt op snelheid genomen en iedereen kan gewoon volgen. Sjapoo !
Onze gastrijder Siebe komt op kop en gaat naast Boudewijn rijden. Omdat hij niet zo vaak mee rijdt is het even de vraag wat dit gaat brengen. Hij fiets heel vaak alleen en is dus gewend om in de wind te zitten, wat een kracht. Buiten het feit dat hij zit te zweten als een otter is er verder niets aan hem te merken. Hij doet een hele lange beurt met Bou samen en vervolgens draaien we lekker door en komt iedereen op kop. Behalve Lisette, die moet even passen maar dat is te begrijpen, na een korte zomer stop is het altijd even wennen. We komen bij de 2 de heuvel, binnen strava heeft deze de naam de postweg klim https://www.strava.com/segments/21403554?filter=my_results, en knallen naar boven. Het kan niet anders of er moet iemand lossen, dit is echter niet het geval als groep komen we boven en slaan netje links af. Jammer genoeg draaien we tegen de wind in en beginnen we aan de terugtocht. De snelheid zakt een klein beetje in maar dat mag geen naam hebben.
We rouleren nog steeds lekker door maar we beginnen te merken dat het frisse eraf is. Zo doet Leo steeds vaker een Leo’tje, ongevraagd de kop overnemen op hoge snelheid en dan na 100 meter erachter komen dat het toch wel hard waait en laat zich weer terug zakken. Ook Lisette begint te piepen, als we hier linksaf slaan zijn we toch veel sneller bij het Strandhuys? Nee we gaan de 90 km vol maken en doen nog een extra lusje richting Antwerpen. Op de terug weg pakken we de Calven klim en de Rijzende weg nog even mee. We mogen eindelijk naar het Strandhuys !
Eindelijk zijn we er, maar dan gebeurd er iets geheel onverwachts. Ons Siebke haakt af en kiest ervoor om gelijk naar huis te gaan ? 1 Biertje dan, maar ook die tactiek werkt niet, hij is vast beraden om naar huis te gaan. We vegen een traantje weg en gaan zitten, 1 Triple, 4 Kwaremont en een koffie. Hier gaat iets verkeerd, we proberen aan de serveerster nog uit te leggen dat wij van de rode pakjes zijn en niet van de blauwe. Toch weet ze het zeker, de koffie was door ons besteld. Gelukkig sluit Sjel aan en die lust wel een bakje koffie. Even Later sluit ook Lonneke aan en is het tijd voor een goed gesprek. We krijgen allerlei details over Maickel te horen die normaal gesproken geheim blijven. We leren hem van een totaal ander zijde kennen, hij heeft ook een zachte kant.
We nemen nog een tweede rondje, en beginnen te praten over onze Max. Hij mag vanmiddag aan de pak en de verwachtingen zijn heel hoog, daarom besluiten we om geen 3de rondje te nemen zodat we straks allemaal fris op de bank zitten. Ook wordt er deze keer geen eten besteld, er wordt nu al rekening gehouden met de komende fietsvakantie.
We kletsen nog even door en bestellen vervolgens een 3de rondje, en voor Joop een Tosti. Behalve Leo en Bou die houden voet bij stuk, 2 rondjes en dan naar huis. Volgens Michel hebben we de ruggengraat van een worm, volgende keer proberen we het weer.
We hebben sportief gezien weer een mooie prestatie weg gezet, iedereen heeft lekker getraind en daarna wat het super gezellig, kortom EL TORO STYLE !
Iedereen bedankt en tot zondag !
XXX
Joop
