Ook dit jaar stond hij weer op de kalender, MTB toertocht Wouw georganiseerd door RTC de Molenrijders. Nu is het voor ons wel een stukje fietsen naar Wouw maar we gaan hem gewoon doen. Nu dacht er 1 iemand anders over, en die krijgt nu dan ook wat speciale aandacht. Zo krijgen we de week voor deze toertocht een aantal berichten van deze persoon met de melding ik heb een nieuwe MTB gekocht. Dan zou je toch denken dat deze persoon een zeer fanatieke mountainbiker is. Echter wat is nu het geval, ’s avonds wordt er gemeld; “Ja ik ga mee”, en de volgende ochtend wanneer het buiten een beetje sneeuwt; “Mannen ik ga niet mee, heb niet zo’n zin in een Toertocht”. En wat denken wij dan, echte mannen worden niet meer gemaakt. Onze Kevin heeft ook overstrekte armen en wij weten wat dit allemaal betekent. Hij heeft een sterk ontwikkelde vrouwelijke kant zullen we maar zeggen. En daarom gaat deze week de rode kaart naar Kevin.
Maar wie waren er dan wel bij ; Boudewijn, Maickel, Joop, Tom en Constant. Jawel, daar is hij weer, onze Constant. Vandaag even niet hardlopen of schaatsen, gewoon met de Toro’s mee op de MTB. Hij gaf onderweg nog wel even aan dat hij meer gezien moet worden als een gastrijder dan een vast lid, dit laatste moeten we nog maar eens bespreken. Eens een Toro altijd een Toro ! De rest was aan het werk, of had andere verplichtingen.
Verzamelen bij Fireplace en op de pedalen naar Wouw, en dan merk je gelijk dat onze LeoLeo er niet bij is. Met een kleine omweg kwamen we aan in Wouw waar het inschrijven kon beginnen. Onderweg bespraken we nog even de code oranje die van kracht was en dat het weer nog slechter zou worden. Maar van een beetje sneeuw zijn wij niet bang en een buitentemperatuur van 2 graden is maar een gevoel. Kou zit tussen de oren.
Snel van start want we beginnen af te koelen, het eerste gedeelte is door de weilanden en over de kragge. Zeer mooi gedeelte maar wel een beetje koud op de open gedeeltes. 3 Man in de voorhoede en 2 volgend als een diesel. Onze Tom had zich vandaag extra dik aangekleed want hij had goed naar de weersvoorspellingen gekeken. O nee, dat had hij niet gedaan, hij fiets zichzelf wel warm. Hij ging dan ook op kop en probeerde het tempo hoog te houden. Er zit echter geen grammetje vet aan deze jonge en hij begon dan ook snel af te koelen. Zo waren er op een gegeven moment 3 man op kop en 2 in de achterhoede. De twee man op een kleine achterstand zien ineens Tom aan komen fietsen in tegenstelde richting. “Mannen ik ben er klaar mee, ga naar huis”; dit waren de woorden van Tom, hij was inmiddels zwaar onderkoeld en trok het niet meer. Maar hij was er wel bij KEVIN !
Zo vond er een her groepering plaats en gingen we als de 4 musketiers verder, we leave no one behind when we ride thru the valley of dead! Het bos werk witter en witter, mooie kerst taferelen ! Het tempo zat er lekker in en we knallen een heuvel op. We moeten vervolgens vol in de ankers want er loop een Belg, in korte broek, midden op het pad. Amay gaat het jongenske, alles goe, vragen we ? Gelukkig spreken we een aardig woordje over de grens en krijgen antwoord. Ketting vastgeslagen en kan niet meer fietsen. We leave no one behind, ook geen Belg. Dus springen we van de fiets en gaan helpen, Constant voorop en vraagt om stokken en hamers. Die ketting zal los komen ! 15minuten later is de ketting 1cm los gekomen, we moeten toch echt een hamer hebben. En warempel, er stopt een Molenrijder met een hamer in zijn rugzak. Weer 15min later zitten we aan de 2cm, dit gaat niet lukken. Hij moet te voet naar de eerste rust post, 1.5km lopen.
Door heel dit gebeuren zijn we allemaal zwaar onderkoeld, vooral de handen en de voeten van Joop. Het wordt steeds slechter, remmen wordt een uitdaging. Gewoon geen gevoel meer in de vingers, gelukkig komt daar de eerste stop. We vragen om een warm kopje Thee maar dat is er niet, dan maar fris en een koek. Warm worden wil niet lukken, we vragen nog om lichaamswarmte aan de vrouwkes achter het krampje maar krijgen geen gehoor. Dan maar verder, het gaat nog harder sneeuwen.
En toen was de koek op, we waren er klaar mee. Allemaal nat en door en door koud. Joop gaat nog vol onderuit bij een verkeerde rem actie en beland in een bramen struik. Wat doen we, Stay Okay of strandhuys ? Onderweg naar het Strandhuys beslist Joop om gelijk naar huis te fietsen, “dit heeft geen zin meer, ben door en door nat, ik naar huis”. Iedereen sluit zich bij de keuze aan en zo wordt er een keer geen bier gedronken na het fietsen. Op de weg terug naar huis gaat Constant nog vol onderuit en Boudewijn 2 keer, gewoon op het fietspad. Samenvattend, een mooie rit, volgend jaar weer J
Mannen bedankt,
Joop
