Zigge zagge, zigge zagge, hé hé hé! Nee we staan niet op een okotoberfest, of in het stadion van de voetbalclub in Breda. Maar we staan op zondag ochtend 9:00 klaar bij het strandhuys voor een fietstocht met de toro’s, en de route vandaag is zigzaggen onder de leiding van Bou.
Joop en Leo niet aanwezig, die zitten lekker samen in een hutje op de hei dit weekend. Als oud CEO en nieuwe CEO, hoop ik dat ze flink hebben gebrainstomt over mooie toekomst plannen voor de club. Sebas en Tom hadden op het laatste moment afgemeld, iets met te diep in het glaasje gekeken.
Met de aanwezige: Lisette, Boudewijn, Maickel, Kevin en ik(Kas) werd er eerst goed overlegd over de route en na het voorstel van Bou om zigzaggent rond BoZ 100km te rijden werd er vertrokken. Stukje warm rijden rond de binnenschelde waarna er afgeslagen werd om via het zuiden van de stad zigzaggent richting de Wouwse Plantage te rijden. Tijdens het overleg over de route werd deze richting opfietsen nog teneergeslagen, er zouden teveel eikenproccessie rupsen zitten. Maar alé, niet lullen maar fietsen! Want Boudewijn leiden de groep en hij had er zin in.
Zigzaggent over de route maar ook om andere fietsclubs heen gingen we verder, lusje rond de pin en zigzaggen tussen de bossen, velden en de dorpen Wouw, Heerle, Halsteren en uiteindelijk kwamen we uit in Tholen. Ook deze richting opfietsen werd teneergeslagen tijden het overleg, de wind zou nogal ongunstig staan voor een route richting het eiland Tholen. En dat was ook wel te voelen op de oesterdam, het was even geen zigzaggen maar waaieren tegen de wind in. Gelukkig zat er ook een einde aan de oesterdam en konden we onder leiding van Bou onze route verder vervolgens.
Al een aardig stuk onderweg en het werd tijd om de schade op te nemen, en de rest van de route uit te stippelen. Verder langs het kanaal en de bathse brug over, tot dan toe konden we als groep blijven fietsen. Helaas dacht een fietsgroep uit Roosendaal daar anders over en mengde zich in onze mooie trein. Het fijne was dat een van de plakkers het verkeerd begrepen had en op kop kwam van het gemengde peletonnetje. Het groepje bleef nog even bij ons hangen tot aan het sprintje bij Ossendrecht.
Voordat we in Ossendrecht kwam hadden we een stukje polder, een viaduct en het sprintje tot aan het bordje bij Ossendrecht, hier werd het pas echt zigzaggen. Om een ambulance, politie autos, stilstaande en gevallen renners heen kwamen we zonder kleerscheuren langs de de eerste obstakels. Later bleek dat daar een ongeluk was gebeurt met een fietser en auto waarbij de bestuurder zijn temperament verloor zodat er politie bij betrokken was. Na het herstellen van de sprinttrein zagen we nog een valpartij, ditmaal bij onze stadsgenoten van de Markies, gelukkig hier geen boze automobilist. Terwijl wij polshoogte namen bij betrokken groepje zoefde de rest van de Markies voorbij, want eind sprint is eindsprint he…
Genoeg gepraat met de markies, we zien ze wel weer bij het strandhuys, en als we blijven lullen komen we er nooit. Dus hop weer de fiest op en verder zigzaggen door de polder nog een stukje bos en daar raakten we Kevin en Maickel kwijt. Die waren even spierballen aan het laten zien aan een lonely rider die flink zijn best aan het doen ze eraf te rijden. Maickel en Kevin konden dit natuurlijk niet laten gebeuren, en toen werd het wachten op de rest voor ze. Lisette, Bou en ik vervolgde de weg richting Huijbergen waar we weer verenigde als groep.
Vanaf Huijbergen was het ook klaar met zigzaggen, de 100km kwam naderbij. Dus de korste route naar het strandhuys en tijd voor een welverdiend biertje.
