Gezien Joops WhatsAppjes van gisteravond zouden we in ieder geval met zijn tweeën een rondje op de racefiets gaan doen. Joop had echter last van zijn rug en moest passen. Gelukkig meldde Maickel zich en waren we toch met zijn tweeën. Constant was de halve Marathon van Etten-Leur lopen en dat bleek later goed gegaan te zijn. Een PR (1:42’16”)! Constant, gefeliciteerd! Bart kon niet, Rob is aan het werk, Kevin geblesseerd, @ is schaatsen en Leo is op de fiets naar Terneuzen.
Bleven Maickel en moi (Boudewijn) dus over. We besloten een rondje Tholen, Oesterdam, Calfven, Rijzende weg te pakken. Een kilometer of 60. Voor mij een mooie afstand na de Nightride van gisteravond en voor Maickel prima na een griepje en twee weken fietsonthouding. Het weer was goed en lekker ouwehoerend reden we het inmiddels best bekende rondje. No sweat tot we de brug bij Bath voorbij waren. Bij de weilanden lag zoveel slik op de weg dat we beter de MTB hadden kunnen pakken. Rustig en voorzichtig sturend gingen we door de bagger richting de snelweg. Hier moesten we rechtsaf richting de brug over de A58 en daar stond een groep wielrenners stil, vlak voor de bocht. Ze maanden ons tot rust maar dat wisten we al. We reden tenslotte al een poosje in de prut. Rustig de bocht om sturend gleed mijn achterwiel weg en ik bleef nog maar net overeind (leve de nieuwe Continental all season bandjes) maar achter me hoorde ik geluid dat je eigenlijk niet wil horen. Maickel was onderuit gegaan. Die bocht was echt spekglad, waarschijnlijk omdat het slik hier niet op ruw wegdek lag maar op betonplaten. Maickel was gelukkig onbeschadigd en zijn fiets ook. Mazzel dat het tempo zo laag lag. Hij had blijkbaar wel zo hard aan zijn pedalen getrokken dat één van zijn schoenplaatjes los zat maar dit was reparabel en we reden al snel weer door. De rest van de route was de weg schoon en we konden het rondje zonder problemen afmaken. Omdat we eens een keertje niet aan het bier gingen maar direct naar huis hebben we nog een fotootje genomen bovenaan de Rijzende weg, voor het verslag natuurlijk. Het was trouwens wel zo’n troep onderweg dat mijn racefiets nog smeriger was dan de MTB na de Nightride. Het was ondanks de troep en de valpartij een leuk en lekker rondje maar we doen volgende keer toch maar weer een Tripel 🙂 !
