Daar de afgelopen weken er steeds een nagenoeg volledige bezetting met Torro’s bij Strandhuis op de zondag stond wachten ging ik er vanuit dat dit deze zondag wederom het geval zou zijn.
Niet was echter minder waar, aanwezig Joop, Boudewijn, Bart(nee niet onze Bart hij had zijn jongere versie gestuurd), Kevin, Leo en Maickel en ontbrekend Bart (Senior), Edwin, Constant en Rob.
Hoe heeft nu eigenlijk zover kunnen komen dat de laatst genoemde vier er niet bij waren terwijl ze toch zo goed bezig waren. Nou het begon allemaal op de zaterdagochtend toen ene Rob een appje de ether in stuurde met een voorstel er een rondje Zwijndrecht van te maken, op zich niet verkeerd zo zou hij er immers gewoon bij kunnen zijn, hij heeft het geprobeerd!. De eerste reacties lieten lang op zich wachten wat achteraf al een signaal was, de voorzichtige conclusie was dat het toch enigszins aan de verre kant zou zijn met 120+. Derhalve via de app besloten wat dichter bij huis te blijven, daar de paniek er bij sommige toch wel flink in sloeg.
So far so good iedereen nog binnenboord met als enige offer onze Rob in naam van de club. Nu weet ik niet wat er vervolgens in de nacht van zaterdag op zondag gebeurd met sommige leden, Joop en Kevin die hadden een feest maar waren keurig op tijd aan de start, vervolgens Bart afmelding door zijn rug gegaan, Edwin pijn in knie, Constant naar het strand en Rob die alsnog alleen naar Zwijndrecht kon fietsen.
Na onze Tom Tom Leo tot ritkaptein gebombardeerd te hebben gingen we op pad met iets wat leek op een tegengesteld rondje Markies met een uitstapje richting Krabbedijke en zo weer richting Tholen via onze welbekende dam. Wat echter na een kilometer of 20 begon op te vallen, alhoewel goed in vorm onze Leo toch zijn Alfa rol als koprijder gaande weg steeds meer af moest staan aan onze net terug gekeerde Bou die waarschijnlijk zich van geen kwaad bewust was en gewoon zijn ding deed lekker doortrappen op kop.
Eenmaal aangekomen bij de oesterdam met veel rugwind konden er een aantal toch de verleiding niet weerstaan er eens flink voor te gaan, dus zo daar gingen we, in de volgorde, Bou op de kop, Kevin, Bart Junior die overigens uitstekend zijn mannetje stond, Maickel, Joop en Leo waarbij er toch al gauw snelheden van 50 km p/u gehaald werden. En dan is het wachten waar gaat het breken, op ongeveer driekwart van de dam was het zover onze gastrijder liet een klein gaatje vallen achter Kevin, Maickel dook meteen in het gat en sloot aan, dat ging nog even goed totdat Bou besloot van kop af te gaan. Kevin nam de kop over met Maickel in zijn wiel met toch inmiddels forse zijwind op het vinkentouw zich beseffende dit ga ik niet lang meer houden, nog geprobeerd ‘ Kev we hebben een gaatje op de rest’ en jawel hij hield in, maar voor heel even en besloot er toch voor te gaan.
Het hele circus ging dus weer opnieuw beginnen, al snel moest Maickel een metertje op Kev laten door een inhaalactie op een renner voor ons, Bou reageerde direct en ging erover. En jawel het onvermijdelijke gebeurde Maickel eraf met volop zijwind en de overige wolven van de roedel Joop, Leo, Bart lekker samenwerkend in aantocht en hoorde ze denken die gaan we pakken. Maar gelukkig voor Maickel het laatste stuk van de dam was in aantocht en de wind was weer in de rug en zodoende dus kon hij nog met een klein gatje op zijn achtervolgers de sluis over, voorlopig zijn ego gered. Na de Oesterdam zijn we weer gegroepeerd en via Halsteren met de nodige lusjes naar ons stam café het Strandhuys gefietst, al met een zeer vermoeid maar toch afwisselend slot van de rit, wederom bedankt voor de creativiteit Leo!.
Eenmaal bij het Strandhuis werden uiteraard weer de nodige Kwaremontjes genuttigd waarbij de Strandhuysrit Ladies ride van 02-09 wederom niet onbesproken bleef, elke week komen worden er weer nieuwe vrouwelijke deelnemers geronseld, waar gaat dit eindigen.
Maickel
