Lisette, Sebas, Maickel, Leo, Boudewijn en Joop staat netjes om 9 uur bij het Strandhuys om te starten aan een heerlijk fris ritje op de MTB. Oké Maickel was iets later maar dat mag de pret niet drukken, hij is er in ieder geval weer bij. Ook de hoeveelheid energie die hij meebrengt is heerlijk, volgens onze CEO is hij ook een stoker maar dat mag als je hoofd bent van de afdeling “social care”. Lisette laat nog even haar balhoofd finetunen en we kunnen weg.
We hebben een luchtvochtigheid van 95%, temperatuur 0graden en een straffe wind uit het zuidwesten. Dit geeft een gevoel temperatuur van min 4 graden, lekker fris dus. Het heeft afgelopen dagen ook flink geregend dus we verwachten een sompig parcours. Leo Leo weet wel een leuke route, en we gaan van start. Sebas Sebas is het er niet helemaal mee eens en wil ook wel eens een keer voor Tom Tom spelen. Dus wie is er deze keer nou de Tom Tom, Leo Leo of Sebas Sebas, als dat maar goed gaat?
De eerste kilometers zijn vertrouwd, richting de Kraaienberg en dan net voor het spoor rechtsaf. Boven aan de berg is er een flink gat maar dat komt wel goed. De snelle mannen slaan bij de volgende splitsing rechtsaf en doen een extra lusje. Lisette en Joop kiezen voor Links en zette gelijk de afdaling in. Halverwege gaat Lisette vol in de ankers want ze ziet wat prikkeldraad dichterbij komen. En waar je naar kijkt daar ga je naar toe !
Remmen is een teken van angst, deze mooie spreuk zou zo op een tegeltje kunnen. Nu is Sebas gelukkig niet bang en het woordje angst komt niet in zijn woordenboek voor. Bassie is van origine een echte skater met een missie, en die zijn niet bang aangelegd. Nu komt dit goed uit want gedurende de rit gaat zijn achterrem het steeds slechter doen. Dan maar wat minder remmen!
Leo leo stuurt ons via wat mooie nieuwe paden naar de bij ons welbekende rode route. Het voordeel van een vooraf bepaalde route is dat iedereen gas kan geven. Alle hartslagen gaan omhoog en remmen is nog steeds angst. Af en toe wat stukken met veel modder afgewisseld door wat mooie kuipbochten. Voorin wordt er gestreden om leven en dood, achterin moet Joop alle zeilen bijzetten om Lisette bij te houden en in de middengroep (Leo) gaat alles netjes gecontroleerd en beheerst. We komen allemaal op het eindpunt aan en er is een klein moment van rust.
Er volgt een kort overleg tussen Leo Leo en Sebas Sebas, wat gaan we nu doen ? Er werd gekozen voor de blauwe route, minder leuk dan rood maar vooruit gas erop. De goesting begint bij een ieder langzaam op te raken maar we maken de route mooi af. Sebas weet nog wat leuke paden die ons terug gaan brengen naar het Strandhuys. Joop begint al te dromen van een tosti frikandel, broodje balgehakt, grote stoof of toch tosti kip ?
Lisette gaat gelijk naar huis want ze moet nog heel veel klusjes doen. Er wordt nog geprobeerd haar over te halen, 1 biertje kan immers altijd. En je kunt ook eerst een Biertje drinken en dan kijken of er nog tijd is voor klusjes. Nee, ze heeft besloten ! Dus dan maar een tafel voor 5, o nee Michelle en Lou sluiten aan, tafel voor 6 en Lou mag bij 1 van de EL Toro opa’s op schoot zitten. We tafelen nog even na en sluiten deze mooie zondag ochtend weer af.
O ja, Joop is gegaan voor het 12 uurtje wintertijd en verder heeft er niemand iets gegeten 🙂
Iedereen bedankt voor de gezelligheid en agge mar leut et !
Joop
