Zaterdag 15-04, op het feestje van Maickel en Lonneke, werden reeds grootse plannen gemaakt voor een rit de volgende ochtend, met name Kevin had er echt zin. Normaal gezien zouden we op een aangepaste tijd vertrekken zijnde om 11:30 u echter dit was voor veel Torro’s toch geen haalbare kaart. Om 10:00 u de eerste afmelding, van Kevin nota bene, waarna het hek van de dam was zullen we maar zeggen.
Nieuwe tijd datum 17-04 op 2de Paasdag om 09:00 door Joop voorgesteld, ook hier wederom de nodige afmeldingen en we hadden er toch allemaal zo’n zin in. Maar goed uiteindelijk aanwezig om 09:00 h bij het Strandhuis, Joop, Leo, Edwin, Maickel en gastrijder Peter Sagan(kom ik later op terug). Vol goede moed vertrokken we dus met plan een rondje van ongeveer 115 km te gaan fietsen, vanuit de plaat werd er koers gezet richting de Philipsdam. Onze Leo tijger nam gelijk samen met Maickel de koppositie om menigeen uit te wind te houden waarbij Maickel het na een kwartier alweer gezien had bleef Leo stug doortrappen en ja er moest natuurlijk iemand het gemis van Bou compenseren bij zijn afwezigheid.
Wat op enig moment begon op te vallen dat onze Peter reeds in het begin bij zowat elke klim op forse achterstand gereden werd. Waarbij wel gezegd moet worden zodra wij Torro’s een klimmetje zien we altijd alles geven wat we hebben, zelfs onze Edwin kwam me nog een keer voorbij stuiven tijdens een klim terwijl hij er toch redelijk doorheen zat. Einde dam kwam onze gastrijder erachter dat hij er eigenlijk toch wel een beetje doorheen zat. Daar vanuit pnze locatie op dat moment geen weg meer terug is hebben we besloten het rondje, daar waar mogelijk, in te korten en ons basistempo wat aan te passen. Wat voor ons betekende het heilige getal ‘30’ maar eens los te laten.
Zo gezegd zo gedaan waarbij uiteindelijk richting Dinteloord de wind een handje in ons voordeel begon mee te werken. Met het comfort kwamen dus ook weer de babbels op gang waarbij onze gastrijder Peter S. optekende dat ie toch echt wel een heel erg goede sprinter is, dat stemming zat er in ieder geval weer goed in. Eenmaal in Steenbergen aangekomen begon Joop het een beetje benauwd te krijgen aangaande de te behalen kms waarbij onder de ‘100’ toch echt ‘not done’ was, een extra lusje zo wel op zijn plaats zou zijn. Echter in het belang van onze groepssamenstelling torpedeerde Leo dit voornemen en er werd er via de kortste route koers gezet richting Stayokay.
Eenmaal daar aangekomen met een quadrupel in gedachten toch maar eerst een met zijn allen een appelgebak met koffie genomen om te beginnen, waarbij Peter nogmaals optekende wat een prestatie van wereldformaat hij geleverd had. Hij was zeer blij het gehaald te hebben en hier te zitten. Na de koffie lekker over op quadrupels dacht ik, helaas er werd anders besloten een deel wilde reeds vertrekken, ik dacht laat ik keer verstandig zijn, ik ga mee. Onderweg had al ik spijt, alles is toch zoveel anders zonder dat biertje. Gelukkig gaan er nog vele ritten komen!.
Grtz
Maickel
