Een uur voor vertrek was er nog geen vuiltje aan de lucht, alleen Rob had zich afgemeld i.v.m. werk verplichtingen, en zelfs dat was nog een twijfel gevalletje want misschien kon hij er toch bij zijn.
10 over 8 kwam de eerste afmelding, Ed; mijn stoel is versierd, asbak in de oven en ontbijt op bed. Ja dan kun je niet weg.
9uur, eigenlijk dus al te laat, Maickel ik kan echt niet weg. Er stond druk op zijn kleine, of zoiets! 9 uur 45, we zaten toen al 3 kwartier op de fiets, Rob; sorry mannen ik kan echt niet ik ga vanmiddag. Weer 5 minuten later, Bart; mannen ik moet werken! Misschien is het een idee om dit voortaan van maandag tot vrijdag te doen dan kun je op zondag gewoon mee.
Fons was afgelopen zondag jarig, dit in kombinatie met Vaderdag, dan kun je gewoon niet gaan fietsen. Fons nogmaals gefeliciteerd! Waar was Kevin? Waar was Constant?
Slechts 3 vaders bleven erover en startte afgelopen zondag aan een mooi fiets ritje. De 3 musketiers, Joop, Leo en Bou kropen op de fiets en gingen voor een rit van 80km. Joop dacht aan een herstel rit, want hij had de dag ervoor al gefietst. Er was een klein probleem, Bou zat in een supercompensatie.
Supercompensatie is binnen de trainingsleer een term voor het fenomeen dat het lichaam na een trainingsimpuls, altijd de neiging heeft om zich te herstellen boven het oorspronkelijk uitgangsniveau.
Volgen mij hebben we de laatste tijd bij de El Toro Cycling club allemaal last van een supercompensatie. Na thuiskomst van de fietsvakantie is het beoogde gemiddelde van 30km/h omhooggegaan naar 34-36km/h. Waarbij er vroeger niet eens gesproken mocht worden over 31km/h schiet het nu in 1 keer door, zelfs Rob trok hem de vorige rit door naar 38-40km/h.
Bou had een mooi rondje verzonnen waarbij er slechts 1 keer gebruik gemaakt hoefde te worden van een hulplijn. Bij de Wouwse Plantage reden we verkeerd waarna Leo ons weer op het juiste pad bracht. We reden netje kop over kop waarbij Joop niet genoeg kracht meer had om vol tegen de wind in te beuken, hij koos er dan ook voor om alleen met wind mee 38 te rijden. Bou gooide er nog wat diesel in en ging onverstoorbaar door. Leo onze tijger vindt van zichzelf dat hij zo vaak als het kan kopwerk moet verrichten. Hierdoor nam hij vaak de kop over van Bou, die al vol gas aan het rijden was, en het tempo nog verder omhoogging.
Na heuvel Calven en de Rijzendeweg gingen we richting het altijd mooie Bergen op Zoom, dit gaf bij Joop een zeer goed gevoel want hij was inmiddels genoeg hersteld en een Biertje bij het Strandhuys gaat er altijd wel in. Echter Bou slaat ineens linksaf in plaats van rechts, we zaten nog maar aan de 60km en we moesten er nog 20, wat een tegenvaller. Een tijdje later werd er wel besloten om langst de Kreekraksluizen te fietsen omdat we al een extra lusje gemaakt hadden, en zo kwamen we aan 77km.
5km voor het einde begon Bou ineens hele verstandige taal uit te spreken, dit zijn we van hem niet gewend. Omdat het Vaderdag was wilde hij gelijk naar huis zonder een biertje te drinken. Gelukkig was er niet zoveel voor nodig en veranderde hij van standpunt. Op naar het Strandhuys!
3km voor het einde, Leo lek, niet weer he. Hij heeft +/- 6000 euro geïnvesteerd in een nieuwe fiets alleen toen was het geld op voor een paar goede banden. Er zitten allemaal kleine cut-jes in zijn buitenband waarin dan weer schelpjes of stukjes steen zitten. Kortom tijd voor nieuwe bandjes! Door deze extra stop hebben we unaniem besloten om deze keer geen bier te drinken!
Mannen het was een mooie rit.
Joop XXX
