Ja, het is weer zover, Pasen 2018 en dat betekent dat er diverse verplichtingen bij de diverse gezinnetjes zijn. Wat zullen we doen, de standaard zondag gaan fietsen of uitstellen naar 2e paasdag, de maandag? Met algemene stemmen is vorige week besloten dat maandag de dag zou worden en dat we om de broodnodige kilometers in de benen te krijgen voor het eerst de 100 km grens aangevallen zou worden middels een rondje langs de banaan bij Willemstad. Helaas dacht niet iedereen hier hetzelfde over en moesten sommigen toch de paasbrunch belangrijker maken dan de paasrit. Ja, de directeur zit thuis 🙂 . Concreet hield dit in dat Leo en Edwin niet de hele rit konden maken en iets eerder gezamenlijk terugreden.
Om 9 uur verzamelden Joop, Maickel, Leo, Edwin, Kevin en ik zich bij het Strandhuys en vetrokken we in noordelijke richting. Het weer was best bagger. Ongeveer 5 graden Celcius en het grootste deel van de rit een miezerige motregen. Als het even droog was hadden alleen degenen die voorop reden daar profijt van want uiteraard was het wegdek nat en vies. Alle fietsen zagen er na de rit uit als de MTB’s na een rit in het bos. De wind was zuid, 3 Beaufort, dus werden we het eerste deel van de rit een beetje geholpen. Joop nam samen met Kevin het voortouw en we gingen ruim boven de 30 km/u. Ondanks het matige weer was het gezellig en ontspannen koersen tot de eerste bruggen zich aandienden. Het tempo ging hier steeds wat omhoog met als klap op de vuurpijl de klim op de Philipsdam. Vol gas werd er op de Krammersluis omhoog gereden en menig PR is gesneuveld. Ok, dat was dat. Gelukkig gaan we straks terug naar het zuiden en hebben we de wind op kop 😥 . Klaar met ontspannen, gezellig kletsend koersen. Ergens onderweg was het trouwens goed te zien dat Pasen er op zat. We zagen een/de (paas)haas langs de kant van de weg liggen en die had overduidelijk het loodje gelegd (Car hit and run). Volgens Maickel was dat nog niet zo lang geleden gebeurd en was de paashaas dus nog prima te eten. Toch maar laten liggen dan. Aan het eind van de dam, toen we Zuid-Holland inreden, moesten Leo en Edwin omkeren om de brunch nog te kunnen halen. Leo heeft dit blijkbaar nog even spannend gemaakt door maar weer eens lek te rijden (Conti 4-seasons dan maar) maar de foto’s die later geappt werden lieten zien dat hij toch nog iets te eten heeft gekregen. Goed zo.
De vier overgebleven musketiers maakten zich op voor het zwaardere deel van de rit en dat ging eigenlijk best goed. Keurig in een treintje rijdend gingen we richting Willemstad en vandaar naar Steenbergen en terug naar Bergen op Zoom. Het treintje had steeds een andere locomotief omdat iedereen zijn beurt op kop netjes oppakte. Hartstikke goed. De afstand was uiteindelijk net niet wat de bedoeling was want alleen Maickel heeft de 100 km aangetikt maar ik denk dat we kunnen stellen dat het een nuttige training was waarbij iedere deelnemer minimaal voldaan weer bij het Strandhuys aankwam. Hier moesten we overigens voordat we aan het bier gingen, afscheid nemen van de laatste bruncher. Kevin had ook zijn verplichtingen; Conny zat met de paasbrunch op hem te wachten en zeg dan maar eens nee.
Met zijn drieën dan maar, Kwaremontjes en Tripeltjes, zoals gebruikelijk. Het was weer gezellig!
Volgende week of de week daarop staat de Zeelandbrug op het programma, ik denk een beetje afhankelijk van de Formule 1. Dus deelnemers……laat weten dat je wat later thuiskomt
Voor de fietsvakantiedeelnemers geldt: let op je Whats-App. Een uitnodiging van Leo om de trip voor te bespreken wordt één dezer dagen verwacht!!!
