Op deze mooie zondag ochtend is het rond 8 uur nog vrij stil in onze Whatsapp groep. Er is nog wat geleuter uit de nachtelijke uren te lezen maar verder niets. We kunnen lezen dat Maickel, zoals gewoonlijk, weer laat naar bed gaat, Rob weer aan het werken is en verder iedereen er klaar voor is. Het is inmiddels kwart over 8 en daar komt het eerste berichtje. Kevin “Morgen mannen, wat doen we met de kleding?”. Elke week komt hij met dezelfde vraag en is er nog steeds niet aan uit, eerste reactie van Leo “korte broek”. Voorspellingen voor vandaag zijn 14 graden maar tijdens deze vroege uurtjes is het slechts 4 graden. Korte broek kan, maar dan wel met beenstukken. Kevin en Boudewijn gaan toch voor de Korte broek zonder beenstukken, nu zijn zij beide heel behaard dus dit komt wel goed. Zo staan we aan de start met Edwin, Leo, Maickel, Joop, Tom en de twee geiten Boudewijn en Kevin. Ondertussen kom T.C. de Markies voorbij en ook zij zijn begonnen aan hun zondagochtend ritje. Vandaag hebben we 2 gastrijders, Leon en Peter gaan ook mee. We wachten nog even op Maickel en ongeveer 10 minuten later dan de Markies vertrekken ook wij richting het Zeeuwse.
Het begin tempo is heerlijk rustig, Joop en Kevin voorop even lekker de beentjes los trappen. Op naar het eerste heuveltje bij de Vossenweg. We dansen naar boven en komen met een licht verhoogde hartslag boven. De dieselmotoren moeten nog even warm draaien ! Via de duintjes richting Tholen, lekker tegen de wind in, voorspellingen; wind uit het westen toenemend naar windkracht 4. Leon en Peter kunnen goed volgen. De eerste aflossing op kop heeft plaatsgevonden en het tempo gaat iets omhoog, op naar de volgende uitdaging, brug Kreekraksluizen. Het plan, zoals altijd, snelheid onder aan de brug vast houden tot bovenop de brug. Met Boudewijn voorop is dit geen enkel probleem, die maakt tegenwoordig zoveel klim kilometers, hij staat nu al strak. Bovenop altijd achterom kijken en jawel we zijn er 2 kwijt, Edwin sluit snel aan maar Peter heeft zijn dag niet. Hij fluit en wijst naar rechts, we gaan verder met 1 gast rijder.
Met de wind op kop, extra zuurstof, gaat het tempo nog iets verder omhoog. Het is weer Boudewijn die de meute mee op sleeptouw neemt met af en toe wat hulp van een andere El Toro. Zo doen we allemaal wat kopwerk en zit de stemming er goed in. Wat zien we daar in de verte, het is blauw en het wordt steeds groter ? Er zit onderin een grijze stip, de blauwe vlek wordt nog groter. Verrek het is T.C. de Markies die 10 minuten eerder zijn vertrokken, het gat is nog groot. Wat doen we ?
Stomme vraag, zo’n kans laten we niet liggen. Een Markies rijder heeft lek gereden en staat langs de kant van de weg samen met de grijze volg bus. We zetten verse mannen op kop en zetten de achtervolging in. We worden ingehaald door de bus met daarachter de Markies rijder, we sluiten snel aan maar dit gaat toch wel heel hard. Het is ook een techniek die ik ( Joop) nog niet beheers en zit vol in de valwind van de bus. Je moet er korter achter, te laat, toch lukt het ons om aan te sluiten. Het tempo van de Markies is wel heel laag en we besluiten erop en erover. In echte El Toro style gaan we er voorbij, chaos . Links, rechts in het midden, we zitten overal en gaan erover. We lopen langzaam uit en zijn nog een paar rijders kwijt, Michel komt nog een pakketje brengen en zakt weer af naar de Markies. Tom zit gezellig te kletsen met zijn blauwe vrienden en vergeet volgens aan te sluiten. Er ontstaat een flink gat, maar dit is voor hem geen enkel probleem, als een echte tijdrijder wordt het gat dicht gereden.
We zijn weer compleet en vervolgen onze weg richting de Zeelandbrug. De brug bij het Kanaal door Zuid Beveland (Postweg) is geen enkel probleem en we slaan rechtsaf. Ondanks dat we deze route al vaak gereden hebben moeten we Boudewijn nog steeds helpen met de richting. Net voorbij Wemeldinge, bij de duikers, kiezen we netjes het fietspad behalve Kevin. Onze rijdende fotograaf gaat met gevaar voor eigen leven voor wat mooie plaatjes.
Iets later zien we in de verte de Zeelandbrug opdoemen, altijd spannend. We rijden netjes kop over kop naar de brug en knallen naar boven, de groep breekt in tweeën en de koers is geopend. Groep 1 schakelt op en het tempo gaat flink omhoog, Tom was al warm gedraaid en maakt er weer een tijdrit van, wat opvalt is dat gastrijder Leon gewoon kan volgen. In de achterhoede wordt, na een korte herstelperiode door 3 man een mooi carrouselletje gedraaid. Edwin gaat als de brandweer, bij Kevin zit het weer tussen de oren en ook ik ben onderdeel van dit mooi schouwspel. Met een mooie snelheid van 35 in het uur wordt de Zeelandbrug afgelegd. Na een hergroepering vernemen we dat groep 1 wel een snelheid gehaald heeft van 120 km per uur. Groep 2 was veel beter en mooier om te zien!
We krijgen eindelijk wind mee en maken het ritje af, iedereen begint zijn benen te voelen. Nog even stoppen voor een groepsfoto en we nemen afscheid van Leon. Hij gaat nog even naar zijn moeder. De laatste kilometers tikken weg en we krijgen een opdracht van Kevin, kortste weg naar het Strandhuys. Hij is er klaar mee, we willen ook op tijd thuis zijn voor de Ronde van Vlaanderen en iets met voetbal. Kevin was toen nog positief gestemd, iets met voetbal. Natuurlijk gaan we eerst nog aan de hersteldrank bij het Strandhuys. Het was weer een geweldig ritje !
Mannen bedankt.
Joop
