Ja, de KMC is achter de rug en was weer een groot succes zoals uit het verslag van Joop te lezen is. Nu is het weer tijd voor een normale rit, voor zover dat kan in ons clubje natuurlijk. Er is immers altijd wel iets te doen. Of iemand doet iets, maakt niet uit.
Wie het vandaag gingen doen waren Leo, Joop, Maickel, Ed, Kas, Lisette et moi. Rob is aan het werk, Sjel is druk met de kortere afstanden van de Brabantse Wal Marathon. Helaas zijn de hele en de halve vanwege de slechte (natte) ondergrond gecancelled. Kevin en Sebas hebben gisteren, zaterdag dus, een 200+ km rit gedaan en vonden dus dat het niet zo nodig was om ook op zondag nog te gaan fietsen. Begrijpelijk.
Waar we heel erg naar uitkeken was de (eindelijk) nieuwe fiets van Ed. De foto was al vooruit gegaan. Een prachtige Bianchi. Hij leeft er ook helemaal van op. Hij deed kopwerk, zijn houding op de fiets is ineens goed, de remmen zijn goed (zie remactie verder in het verslag). Oftewel, Ed kan mee op fietsvakantie en we zijn niet meer bang dat zijn fiets er de brui aan geeft.
Ok, op pad. Leo weet een rondje dat begint langs de Binnenschelde en het industrieterrein. De brug was open vanwege werkzaamheden maar is nu weer dicht dus we kunnen erover. Er staat helaas wel een verkeersbord, zo’n invers tomatensoepbord. Die kan je negeren en dat deden we dan ook, met als gevolg een mooie wandeling door het zand.
Toch hebben we nog een redelijk gemiddelde (30,5 km/u) weten te rijden, vooral dankzij een mooie rechtuit snelheid waarbij iedereen kopwerk deed. Iedereen kopwerk, ja iedereen. Niet allemaal even lang maar toch, ik heb iedereen op kop gezien. Het was een vlekkeloze rit op een kleine vergissing na. We weten allemaal dat als de TomTom zegt: ‘rechtsaf’, dat dat dan ook gebeurt, zelfs al rijd je dan het water in, of een tuin of. Ik heb het volste vertrouwen in onze LeoLeo dus na: ‘volgende rechts!’ ging ik ook volgas rechts. Leo (van de LeoLeo) reed aan mijn rechterkant en wist dat het eigenlijk een afslag verder moest zijn. Hij stuurde gelukkig met me mee en voorkwam zo een leuke botsing maar zei wel meteen: ‘Draaien!’. Edwin was de bocht nog niet om maar zag toch een aanleiding om zijn nieuwe schijfremmen te testen. Joop zat achter hem en alleen zijn voortreffelijke stuurmanskunsten en het feit dat hij altijd extra oplet als Ed voor hem rijdt, zorgden ervoor dat niemand iets raakte. Ik begreep dat een geparkeerde auto een heel voor de hand liggende botsauto was geweest.
Na een kleine 80 kilometer waren we bij het Strandhuys waar we lekker buiten konden zitten. De stemming was top. Drie lekkere biertjes later was het tijd om naar huis te gaan maar niet voordat we, van het huis, een grote schaal met frikadelletjes mochten verorberen. Bedankt! Was lekker. Nu thuis ff een tukkie doen want voor een aantal (Leo, Joop en ik) is er ’s middags weer een biermomentje.
Volgend event; verjaardagsrit Kevin!
