Dit keer werd er op een zaterdag gefietst, dat was even wennen voor de Toro’s. Het vertrekpunt was ook niet bij het Strandhuys, Fireplace of bij de Stay Okay maar bij onze CEO Rob thuis. Ondanks al die afwijkingen van het vaste patroon waren om (iets na) negen uur toch een 10-tal Toro’s aanwezig.
U vraagt zich af, waarom zo veel afwijkingen op het vaste patroon? Nou dat had alles te maken met het feit dat op 13 januari de traditionele snertrit werd gereden. In het mountainbike seizoen een wegrit met afsluitend snert, pannenkoeken en uiteraard een klein biertje.
Met zo veel lekkers in het vooruitzicht, stonden Joop, Boudewijn, Maickel, Kevin, Tom, Leo, Edwin, Fons, en Bart klaar om een uitgezette ronde van 75 km te gaan fietsen. Vooraf was er nog even tijd voor een koffie, maar om iets na negen uur vertrokken de 10 warm aangeklede Toro’s en werden ze uitgezwaaid door Conny.
De rit voerde eerst dwars door de stad, waarbij we elke verkeersdrempel wel zijn tegengekomen. Via de, toen nog, bomenrijke Rijtuigweg en het Bolwerk en zo naar Vrederust. Er werd lekker gefietst, eindelijk was er tijd om lekker bij te kletsen na al dat gefiets achter elkaar aan door de bossen in de afgelopen tijd.
Na ongeveer 25 kilometer zaten we op nog geen 5 kilometer van huis vandaan en na 40 kilometer was dat nog zo. Het was een bijzondere ronde zullen we maar zeggen. In Essen Hoek ging het even mis met de navigatie maar de ritkapitein Joop deed net of het allemaal onder controle was en vervolgde gewoon zijn weg. Uiteraard volgden alle Toro’s in zijn kielzog en kregen we een route voorgeschoteld welke we normaal alleen in de andere richting rijden. Dus heuvelaf bij Calven en door de polder richting Bath en dan via de Kreekrak weer richting de Bergse Plaat.
De laatste kilometers ging het tempo er wel wat uit. Het niet getraind zijn van Bart remde de hele groep af. Tenminste toen die eenmaal in de gaten kregen dat ze toch wel behoorlijk ver vooruit reden. Maar de Toro’s zouden de Toro’s niet zijn als er niet werd gewacht en Bart op sleeptouw werd genomen.
Na nog een stuk langs het Schelde-Rijnkanaal roken we de erwtensoep al toen we de Plaat op reden. Conny en Annet stonden in de pan soep te roeren en de pannenkoeken stonden al in de oven.
Met het nodige kabaal gingen we aan tafel en werd de soep geserveerd, Man, man, dat was genieten. Daarna ook nog de heerlijke pannenkoeken van Leo. Wat werden we weer verwend. Ondanks de grote hoeveelheid soep en pannenkoeken ging alles tot het laatste kruimeltje op.
Boudewijn hield nog een korte toespraak waarbij uiteraard de gastvrijheid van Rob en Conny werd geroemd. Ik sluit me als schrijver van dit ritverslag daarbij van harte aan en ook de dank aan Leo die wel 60 pannenkoeken had gebakken.
Groeten,
Bart
