Er zijn zo van die dingen, die moet je echt de tijd geven. Een goede fles wijn, een mooie whiskey en bepaalde meisjes van de middelbare school. Nu maar hopen dat dit verslag ook beter is geworden met de tijd dat jullie er op hebben moeten wachten.
Het was 22 augustus, de eerste zondag na de fietsvakantie. Voor het zondag morgen was hadden we al een aantal afmeldingen te pakken. Joop moest zijn woonkamer afmaken voor zijn vakantie, Tom en Leo hadden nog last van de billetjes, Kevin ging naar de Apenheul en Ed mocht met de familie op pad op een familiedag. Maickel gaf een aantal uutjes na middernacht aan dat hij zijn best ging doen.
Op de ochtend zelf, een mogguh van Lisette, Bou, Kas, Maickel en mijzelf. Toen ik aankwam stond Bou al te wachten, Frank van het Strandhuys was al druk bezig met het droog maken van de stoelen en tafels na een regenachtige nacht. Ook Frank viel het op dat we nog niet met veel waren. Bou vertelde dat Leo en Tom nog last hadden van hun kontje, omdat we op Toro weekend geweest waren. Frank keek wel even gek op, maar volgens mij kent hij ons wel een beetje.
Dat stukje, over dat sommige dingen met de tijd beter worden, heeft maickel nooit begrepen. Die was juist bang dat 1 van die mooie speciaalbiertjes in zijn koelkast over de datum zou gaan. Toen heeft hij die zaterdag avond maar besloten om ze allemaal in 1 keer op te drinken. Dit had wel enige invloed op zijn conditie van zondag maar daardoor kon hij wel genieten van verse biertjes.
De route, ja de herrineringen aan de route worden ook absoluut niet beter met de tijd. Daarom toch maar even op strava terug gezocht wat we allemaal hebben uitgespookt.
Na de rit hebben we een herstel biertje gedronken. Ook hebben we een tosti frikandel gedeeld omdat hij nog iets te zwaar viel op de maag bij Maickel.
Bij deze alvast de conclusie, ritverslagen worden niet beter met de tijd.
Groetjes,
Sebas
