En toen was ik ritkapitein, waaraan ik dat te danken had, ik heb een klein vermoeden. Gelukkig kwam Kevin met een fijn plan: de speer van Rijsbergen. Ik heb de route opgezocht en via de toro-app gedeeld… Leek me wel handig, aangezien de ervaring van de laatste weken was dat ik regelmatig met mijn tong op het scherm van mijn Garmin reed. De heren hebben lekker doorgereden deze winter, binnen, buiten, zwiftend, bier drinkend, het doet ze allemaal niets. Qua fietsen betreur ik nu mijn keuze van afgelopen winter, om op sportief vlak even niet (te) veel hooi op mijn vork te nemen, maar ja het is ‘makkelijk om achteraf een koe in zijn hol te kijken’ (heb ik vandaag aan groep 6 geleerd, na een leerzaam uitstapje naar de boerderij).
Mooi de route was dus gedeeld, nog even het weer afwachten, maar dat viel alles mee. Ik trok de gordijnen open en een stralend blauwe lucht en de blaadjes stil aan de bomen, maakte dat ik met een denkbeeldig sprongetje m’n bed verliet. De mogguh’s bliepten binnen en 7 Toro’s sterk verschenen we bij ‘t Strandhuys. Ed moest helaas afhaken, Kas reed in zuid-Limburg, Tom vervulde zijn papa-rol, Rob was aan het werk, Boudewijn had zowaar corona opgelopen. Met Leo, Sebas, Joop, Kevin, Maickel, Sjel in m’n wiel verlieten we de Boulevard. Voordeel van op kop rijden is dat je het tempo kan bepalen. Lekker op het gemakje weg is ook wel eens fijn. Het was zo mooi buiten dat ik vergat om goed op de route te letten… Bij de afslag naar de Vossenberg ging het al mis, voor Sjel de gelegenheid om de koppositie over te nemen en ik kon lekker in het pelotonnetje, genietend om me heen kijkend, lekker fietsen. Oh, er werd geroepen, even stoppen, huh Maickel?? Hij kon niet schakelen en reed nu wel een heel licht verzetje, even met de hand een paar tandjes opgeschakeld en we konden door. Het was iets met de Di2… ik heb het net es even opgezocht:
Dankzij de bliksemsnelle, nauwkeurige en betrouwbare schakelprestaties biedt Di2 rijders totale controle en vormt een naadloze interface tussen fietser en fiets als nooit tevoren. ’s Werelds beste schakelsysteem ontwikkelen en voortdurend verbeteren is een complexe onderneming waarvoor steeds weer technologische vernieuwingen nodig zijn. Shimano Di2 technologie is van de hardware tot de software het nieuwste van het nieuwste en biedt de beste ervaring voor fietsers nu en in de toekomst.
Hmm jaja, je moet alleen af en toe een batterijtje opladen.
Er werd heerlijk gekeuveld door eenieder, behalve Maickel, die trapte zich dus een slag in de rondte, maar eh petje af Mike, 115 km stuiteren op je zadel, knap gedaan!! Al gauw reden we over de Kalmthoutse heide België binnen. We kletsen nog wat na over de jaarvergadering van afgelopen 1 april. Sebas en Tom hadden de kelder bij Knossos afgehuurd voor een verlaat eindejaarsfeestje. Leo had prachtig gespeecht, een gouden shirt verdiend, Kevin heeft een wisseltroffee binnengesleept. Hij is op dit moment dé kilometervreter van de ETCC. Leo gaf aan zijn rol als CEO eind dit jaar over te willen dragen aan Kevin en verder werd er nog eens uitgebreid stilgestaan bij de route van de Elfstedentocht. Knopen werden doorgehakt: Joop maakt de route en die route rijden we. Duidelijk! Daarna konden we met een gerust hart naar de Ierse pub om de avond voort te zetten.
De speer van Rijsbergen is eigenlijk een prachtige ronde, mooie rustige autoluwe weggetjes, weinig bochtjes (vind ik zelf erg fijn 😉 en een mooi afwisselend boerenland. We reden lekker door. Bij het keerpunt in Rijsbergen kreeg ik de gelegenheid om mijn boterhammen op te eten en werd er een plaspauze gehouden. De terugweg werd ingezet, het was stiekem toch wat gaan waaien en tja ik ben echt nog niet in vorm, de kilometertjes gingen tellen. Joop zat vastgeplakt aan het wiel van Sjel en reed netjes mee, maar wat was dat?? Sjel kwam iedereen gedag boksen, hij ging ervandoor, wilde een grote ronde rijden, goed voor zijn mindset richting de Elfstedentocht, weg was ie… Jammer zeg. Joop zocht een nieuw achterwiel, ik klampte aan. Met z’n zessen hebben we de speer uitgereden en er eentje en nog eentje op gedronken. Het was weer een fijne zondagochtend!
Liefs Lisette
