Normaal gesproken proberen we altijd de eerste maand van het jaar een New Year’s ride te houden op de racefiets. Op die manier kan iedereen mee en gaan we het jaar goed van start. Dit jaar liep het net even anders. Door heel veel verschillende redenen kwam het er maar niet van en voor je het weet zit je dan ineens in Maart. Om er toch nog een leuke draai aan te geven hadden Leo en Joop bedacht om deze rit te combineren met de fietsvakantie info “avond”. Zo gezegd zo gedaan, 12 Maart New Year’s ride met aansluiten info sessie bij Joop in de Man Cave !
Een hele mooie traditie bij de New Year’s ride is, is dat we aansluiten altijd snert met pannenkoeken eten, dit jaar liep het net even anders. Door de drukke agenda’s van Leo en Joop moest er even geschakeld worden. De pannenkoeken werden vervangen door een tropische verassing, broodje knakworst. En de snert werd vervangen door Mexicaanse bonensoep. Voor de bereiding van deze soep werd er wel een ster kok ingevlogen onder de naam Anja. De route was weer in handen van onze meester navigator Leo Noordijk beter bekend als de Tijger.
Aan het begin van het seizoen is toch altijd weer spannend zo’n eerste ritje op de racefiets. Een paar dagen voor vertrek gingen de eerste Whatsapp berichtje weer heen en weer. En vooral dat laatste, wat doet het weer ? Sebas was er helemaal aan uit, het wordt tropisch werrum dus kort kort. Deze uitspraak werd voorzien van een grafiek met de weersvoorspellingen voor komende dagen en het zag er inderdaad goed uit. Kort kort betekend trouwens fietsen met korte broek en shirt met ….. Het zag er goed uit en we hadden er allemaal zin in.
Zaterdag ochtend vroeg, hoor ik nou regen, nee dat kan niet.
Snel even op buienradar kijken en het zag er toch goed uit. Gelukkig want er is niets zo vervelend dan fietsen in de regen. Bijna iedereen was er om 9uur behalve 3 personen. Rob aan het werk en Sjel aan het hardlopen, Tom met mama naar Antwerpen, maar waar blijft Sebas ? Hij was netjes op tijd wakker maar kwam er op het laatste moment achter dat hij een lekke band had. Maar hoe kan dit nou hij was onlangs overgestapt op tubeless banden die nooit meer lek gaan. Snel even de pomp pakken en dan maximaal druk erin, dit was niet de oplossing, hij spoot ondertussen wel heel de muur onder wit spul wat uit zijn band kwam. Dan maar terug naar het ouderwets rubber, de binnenband, iets verlaat kwam hij aanfietsen.
Inmiddels konden wij allemaal aan de banden wissel want we konden naar de “full wets regenbanden”, het stopte maar niet met regenen. Hoe kan dit nu, op buienradar was niets te zien. Onze eigen weerman wist te vertellen dat wanneer er sluier bewolking onder de 12000 voet hangt dit niet te zien is op Buienrader maar je er flink nat van kunt worden, of zoiets. PANG en dat was het startschot, we zijn los met TOM TOM Tijger Leo op kop ! Maar Leo wat zijn we eigenlijk van plan, afstand , richting ? Het idee is om ongeveer 60 kilometer te fietsen op mooie schone wegen want ondertussen regent het lekker door en de kans op een lekke band is dan groter. Bij zo’n eerste ritje is het ook een beetje aftasten, waar staat iedereen. De 1 komt uit een winterslaap en de ander heeft giga veel Zwift kilometers achter de kiezen. Maar wonder boven wonder vormen we ook dit jaar, en zoals elk jaar, weer een mooi geheel. De betere pakken wat meer kopwerk en de andere duiken uit de wind en bijten zich vast in een achter wiel.
Dit jaar gaat de oorkonde voor de mooiste snotpegel naar Edwin. Wanneer hij het zwaar heeft druipt er meestal 1 snotpegel langs zijn baard en zijn mooie retro Bianchi fiets naar beneden. Als het er 2 worden in plaats van 1 dan heeft hij het echt zwaar, het waren er deze keer 2. Maar dat siert hem, niet klagen of zeuren, vast bijten in dat achterwiel tot het echt niet meer gaat ! PANG, wat gebeurd er, een lekker band.
De eerste geluiden vanuit de groep zijn dat Sebas heeft lek gereden en meestal klopt dit ook wel maar nu was het onze Leo. Maar die is hier zo bedreven in, toch zeker met de hulp van Bou en Sebas, binnen de kortste keren zaten we weer op de fiets. We hadden net genoeg tijd om gevatte opmerkingen te maken en een banaantje te eten. Inmiddels is het gestopt met regenen maar het opspattend water is nog steeds een probleem. Ondank alles zit de stemming er goed in en er wordt zowaar gezongen. Na 62km houden we het voorgezien en kommen we allemaal nat en voldaan aan bij de Man Cave van Joop.
1 kachel draait al op vol vermogen en er wordt snel een tweede bijgeschakeld, alle lampen in de straat gaan iets minder fel branden maar de cave wordt lekker warm. Sommige kleden om en ander bijten op een houtje en wachten op een eerste rondje bier om de pijn wat te verzachten. Eerste biertje gaat erin, dit voelt al beter en de fietsvakantie presentatie kan beginnen.
Joop heeft wat PowerPoint slides in elkaar geflanst en Leo verzorgd het verhaal er omheen. Aan alles is gedacht, we gaan naar Valmorel met een busje en aanhangwagen. In totaal 3 dagen fietsen waarbij de kers op de taart is col de Madeleine. Deze mooie col gaan we beklimmen aan beide zijden, indien gewenst kan men ook kiezen voor een “Fonsje”. Een huisje is ook geboekt, CHALET PAJULES, max 10 personen met zonneterras, wasmachine en droger. Kortom dat wordt weer een avontuur !
Na de presentatie beginnen we aan de heerlijk soep met broodjes. Na 3 gangen krijgt alleen Kas nog een broodje weg, wat kan die jonge eten. De biertjes smaken heerlijk, het volume van de muziek en de gesprekken gaan omhoog. Leo en Sebas moeten naar huis, Sebas moet een wiegje gaan aflakken. De rest kletst nog even verder en het volume gaat nog verder omhoog, en dan is het weer tijd. Het zit er weer op en gaan we allemaal moe en voldaan uit elkaar. We gaan er een mooi seizoen van maken, waarbij we elkaar gaan uitdagen naar nieuwe hoogte punten !
Iedereen bedankt voor de gezelligheid !
Joop & Leo
