Voordat we het kunnen hebben over de rit van afgelopen zondag, moeten we eerst even terug naar de vrijdag ervoor. Die avond stond namelijk in het teken van de jaarvergadering van de El Toro Cycling Club. Dit jaar werd de vergadering georganiseerd door onze enthousiaste young professional Kevin. Hij is duidelijk klaar om het roer over te nemen maar zal nog even geduld moeten hebben. Tijdens de vergadering is namelijk unaniem besloten dat onze fantastische CEO Leo nog een jaar aanblijft. Het belangrijkste besluit is daarmee genomen, maar er gebeurde meer…
Kevin had een agenda in elkaar gedraaid en elk puntje werd netjes besproken, onze CEO Leo trapte af met zijn jaarlijkse toespraak waarbij een ieder werd besproken. Hij had er weer veel tijd ingestoken en wist precies bij elke Toro de juiste snaar te raken.
Penningmeester Sebas vertelde ons hoe we er financieel voorstaan en waar we eventueel moeten bijsturen. Echter dit was niet het geval, binnenkomsten en uitgave waren perfect op elkaar afgestemd wel kwam het voorstel om alvast een bedrag in te leggen voor de komende fietsvakantie. Ook dit werd weer unaniem goedgekeurd.
Verder werd er nog besloten :
- Endurance Ride 2025 wordt georganiseerd door Lisette.
- Fietsvakantie 2024: Hoogstwaarschijnlijk Italië; Kevin en Sebas zoeken een geschikte accommodatie.
- Nieuwjaarsrit: Dit jaar in handen van Leo.
- Happen en trappen met partners: Kevin werkt aan een vernieuwde opzet.
- 26 januari: Een 100 km MTB-rit met aansluitend BBQ bij Kevin (mits het weer meezit).
- Strandhuys-afrekeningen worden voortaan op een nieuwe manier afgehandeld.
- Speciale rit met afterparty bij Sebas thuis.
- Pizza-rit wordt opnieuw verzorgd door Edwin.
Met dit programma ziet 2024 er al veelbelovend uit!
Ook werd gevraagd wie zijn er zondag bij voor een MTB ritje en bijna iedereen stemde in. Dat beloofde een grote opkomst voor de bijna laatste rit van het jaar. Volgende week nog 1 speciale MTB rit met na afloop een biertje bij Leo. Hij heeft nog een doos staan en die moet op. De GPX is al rond gestuurd. Maar dan gaan we nu toch echt naar de blubber rit van afgelopen zondag.
Het stond alweer heel de nacht te regenen en het begon net een beetje op te klaren toen de eerste Toro wakker werd. Snel even op buienradar kijken want een paar uur in de regen fietsen heeft niemand zin in. Maar het zou vanaf 9uur droog zijn en kon er dus gefietst worden. Toch nog 1 afmelding, Rob had een logee en besloot thuis te blijven. Wie stonden er dan wel aan de start, Leo, Bou, Joop, Maickel en Kevin. Bijna iedereen netjes om 9uur aanwezig en we konden van start.
Leo leo ging zoals gewoonlijk weer op kop en had het idee om wat dichter bij het Strandhuys te blijven mocht het weer toch omslaan. Dit resulteerde in een slinger de slang rondje. Als ik dit had geweten had ik een reispilletje ingenomen, je werd er gewoon duizelig van. Zoals verwacht was het bos 1 grote blubber poel en daardoor was het voor sommige(Joop) moeilijk om de snelheid vast te houden.
Maickel zat lekker te kletsen met Kevin maar was hier niet helemaal blij mee, hij wil eigenlijk bloed in zijn mond voelen. Niet de kans krijgen om maar over iets na te denken, niet remmen want dan valt er een gat en dan ben je de rest kwijt. Maar gelukkig zo’n rit was het niet, met zijn alle netjes achter Leo aan, en weer links en dan weer rechts. Het was meer een soort van Engelse wals op de fiets door het bos !
Bijna ging het verkeerd maar we konden nog net op tijd bijsturen. Er is 1 plek in het bos en daar maken we altijd een foto. Volgens Maickel is het ook een mooie plek om een lijk te dumpen. Soms twijfel ik wel eens of zijn functie “social care” wel geschikt is voor hem maar het gaat al jaren goed dus we laten het maar zo. We hadden geen lijk bij dus konden gewoon een foto’s nemen. Zo gezegd zo gedaan en we konden door. Joop begon wel een beetje moet te worden en begon te piepen.
Afdeling social care (Maickel) weet dat gelijk de kop in te drukken. Als je nog tijd hebt om na te denken of te praten kun je ook harder fietsen dus we gaan gewoon nog ff zwart doen. En zo waren we onderweg naar zwart, de laag met modder werd steeds dikker en de tegemoet komende fietsers steeds zwarter. CEO Leo greep in we gaan nog wel een klein lusje maken maar niet over zwart.
Gelukkig we gaan richting het geweldig Strandhuys te Bergen op Zoom, waar je heerlijk kunt eten of een lekker drankje kunt nuttigen. Waar niets te gek is, ook al stap je helemaal onder de modder in je MTB tenue binnen. Altijd staan de dames en heren ons met een grote glimlach en super gastvrij op te wachten. De stoelen netjes ingepakt in een vuilniszak en soms krijgen we nog iets speciaals.
Maar eerst even wat anders, tijden veranderen en zo ook bepaalde gewoontes. Tegenwoordig drinken sommige Toro’s na het fietsen eerst een koffie, een Latte of een warme chocolademelk na het fietsen. Het moet niet gekker worden, soms zelfs met gebak ! Zo ook deze keer, alleen Bou gaat gewoon stug door, hij is dan ook een gewoonte dier en iets wat goed is moet je niet zomaar veranderen. Het zal ook wel door de winter periode komen, dan ziet de wereld er toch anders uit.
De bruine fruitschaal ! Wat is dit toch een geweldig uitvinding, een schaal vol lekkernijen voorzien van een lekkere kwak mayonaise en/of satesaus. Zo kregen wij afgelopen zondag van het geweldige Strandhuys een mooie bruine fruitschaal, Marc hiervoor nogmaals dank !
Met een biertje erbij evalueerden de Toro’s de rit en lachten om anekdotes, waaronder Maickels opvallende douchegewoontes en zijn “helikopterverleden.” Nog één rit te gaan dit jaar, en dan is het tijd voor een welverdiende jaarwisseling.
Iedereen fijne Kerst dagen en geniet van je naasten !
