Ga naar de inhoud

22 jan 17; MTB vanuit Trapke Op in een keihard bos.

Het zou mooi weer worden, zonnetje in de diverse apps te zien en temperaturen beneden 0 graden Celcius, dat dan weer wel. Toen ik voor het fietsen even met de hond ging lopen was het volgens de KNMI website 8,5 graden onder nul maar gelukkig klom de temperatuur naar 8,3 graden onder nul toen we gingen fietsen. Wie zijn WE deze keer? Nou, dat waren er 5; Rob, Joop Maickel, Tom en ik. Leo wilde wel maar mocht niet van DOSKO waar hij verzorger moest zijn, @ en Constant gingen schaatsen (ook leuk, ik was even aan het twijfelen) en Kevin…..ja Kevin. Kevin wilde graag een 50 km tocht doen maar hij had iets anders, denk ik. Sjel? Volgende week dan maar.

Er was zoals gezegd weer een toertocht in de buurt en het is altijd leuk om niet na te hoeven denken wat het volgende lusje is en wanneer we klaar zijn. De tocht startte vanuit Trapke op zodat we daar eerst rustig heen zijn gefietst. Bij Trapke Op eindigen en dan weer naar (het Strand)huis fietsen betekent tegen de 70 MTB kilometers, een puike afstand.

Door de lage temperaturen ( ik vond het koud, vooral op de weg naar Trapke Op, brrrr) zag het bos er wat anders uit dan we gewend zijn. Het bos was namelijk niet blubberig, het bos was ook niet nat, het bos was niet (echt) glad maar het bos was wel keihard en dat gold ook voor de soms heel diepe, bevroren moddersporen. Wat je normaalgesproken alleen bij boomwortels aantreft, namelijk stuiteren en als je verkeerd stuurt, ook uitglijden was nu in grote delen van het bos aan de hand. Uitkijken dus! Als je niet goed uitkijkt ga je zo maar onderuit en als je echt niet uitkijkt zomaar een keer of 3 á 4. Als je dat niet gelooft, vraag het Joop! Als vrij snel na de aftrap lag hij plat en ik heb het daarna ook een keer zien gebeuren, vlak voor me. Gewoon op een recht stuk. TIMBER…..de grond schudt er nog van denk ik. Joop zijn heup geeft regelmatig problemen en ik denk zomaar dat dit soort acties dat niet beter maakt. Maar….Joop is Joop dus die blijft lachen.

Het was trouwens sowieso de dag van Joop want hij begon al met fietsproblemen voordat we bij Trapke Op waren. Hij had zijn fiets (met water) schoongemaakt en dat was nu in vaste vorm aanwezig in de shifter van zijn derailleur. Hij kon dus niet schakelen. Gelukkig was er een oplossing. Warm water eroverheen! Zo gezegd, zo gedaan en het probleem was weg, schakelen kon weer. Maar natuurlijk niet lang! Verrassend! Het bevroor weer en schakelen was weer niet mogelijk. Volgens mij is met een te zwaar verzet fietsen best goede krachttraining trouwens, haha.

Na 25 mooie kilometers door het bos kwamen we bij de rust-, eet- en drinkpost waar we warme bouillon, banaan, chocolade en wafels konden scoren. Lekker! Nou was de bouillon warm, wat vettig en zout dus prima geschikt om de shifter van Joop te fiksen. Het was inmiddels ook wat warmer, zo’n 4 graden onder nul en het zonnetje scheen daarbij ook nog dus voor de rest van de tocht kon er gewoon geschakeld worden.

Na de rust gingen we gewoon door met mooie stukken bos doorkruisen en ongeveer 12 km voor het einde stonden we vlakbij Stayokay waar Rob en Tom afscheid namen. Rob vanwege de verjaardag van Joyce en Tom vanwege zijn plan om bij de WB veldrijden in Hoogerheide te gaan kijken. Met drie man togen we dan ook zuidwaarts en zonder problemen hebben we Trapke Op gehaald. Onderweg had Joop al gezegd dat hij niet van zijn fiets wilde omdat opstappen moeite zou kosten dus we gingen direct naar ons vertrouwde plekje aan de Boulevard in Bergen op Zoom. Inderdaad bijna 70 kilometer gereden.

Bij het Strandhuys hebben we eerst Frank gefeliciteerd met zijn verse vaderschap en hem daarna weer niet van zijn Kwaremonts afgeholpen. Tripels en Dubbels smaken met deze kou op de een of andere manier toch beter maar…..Frank….geen paniek….de Kwaremontskomen heus wel op!

Het was weer een mooie, leuke rit! Volgende week weer, nu vanuit Hoogerheide, georganiseerd door Roparunteam Door dik en dun uit Steenbergen. Afstand: 45 km. Totaal dus ongeveer 65 km.