Het was voor de eerste keer eens echt koud deze zondagochtend. Het zal deze winter nog wel kouder worden maar 1 graad boven nul bij aanvang van de rit waren we niet gewend. Afgelopen weken was het steeds een graadje of 10-15 en dat voelt heel anders. Afijn, gewoon wat meer kleren aan en gaan. Gelukkig was het droog na een week met bijna alleen maar regen.
Genoeg over het weer; half 10 bij vuurplaats en daar gaan we dan. Oh nee, toch niet, we zijn nog niet compleet. Leo kon zijn bed niet uit komen (of zoiets) en arriveert een klein kwartiertje later. Met zijn drieën, Constant, Leo en Boudewijn toen het bos opgezocht. Bijna alles ging helemaal prima. Constant klaagde over koude handen en weet nu dus dat twee paar dunne handschoenen over elkaar heen te weinig is. Leo vergat bij een afdaling zijn fiets een keer en blesseerde zijn schouder maar gelukkig konden we wel gewoon verder. Meer tegenslagen hebben we niet gehad :-).
De rit was lekker. Het is natuurlijk zo dat met de hele El Toro Cycling Club het bos in duiken het leukst is maar met drie man is het wel veel gemakkelijker om bij elkaar te blijven, zelfs als er ineens links of rechtsaf geslagen wordt. Ik had mazzel dat Leo en Constant er samen waren. Twee man die de weg in het bos op de MTB goed kennen. Alleen maar volgen of als ik toevallig een keer op kop reed, alleen maar luisteren naar aanwijzingen, meer hoefde ik niet te doen. De discussies over lusje zus of rondje zo gingen helemaal langs me heen en ik had absoluut de garantie op een mooie route met uitdagende klimmetjes en afdalingen.
Via een ommetje naar Korteven, noord langs de vliegbasis, richting Wouwse Plantage, kriskras naar Stayokay maar daar niet gestopt, doorgereden en een paar lusjes in het perceel oost van de Klaverveldendreef, vervolgens naar de Heide en daar even lekker rondgereden voordat we op weg gingen naar de beloning, bij Stayokay! Nu mochten we wel stoppen, na een kilometer of 35.
Heerlijke rit die we uiteraard weer afsloten met een paar tripeltjes. Dat blijft toch de ultieme beloning. Leo’s charmes werden maximaal ingezet om bij de dames aan de bar grote hoeveelheden pinda’s los te krijgen wat vooral door mij zeer gewaardeerd werd. Leo bedankt!
Volgende week de MTB tocht van de Markies, hopelijk met Joop erbij die nu zijn rug rust moest geven, met Maickel weer van de partij en ook met Kevin die nu even door zijn kater werd tegengehouden.
