Zaterdagavond 20.30…oja, ik zou het verslag typen. Als je wilt voorkomen dat je aan de schandpaal genageld wordt en opgezadeld wordt met het eerstvolgende verslag, moet je toch echt voor de eerstvolgende rit het verslag online hebben gegooid…dus biertje open en schrijven maar!
Vorig weekend was een bijzonder weekend ook. Na vele datumprikkers en langs wachten was het namelijk op zaterdag tijd voor het jaarlijkse etentje. Het moment van het jaar waarop we terugblikken, vooruitkijken en vooral lekker wat drinken en eten met elkaar. Dit jaar was de organisatie in handen van Kas en Leo, en we werden gesommeerd om rond half 5 bij het Provoost te verzamelen. Mooie tijd zou je zeggen…
Bou opperde al snel of het niet wat later kon….want Max moest racen en dat wilde hij wel echt graag zien. Sebas zat daarna weer in de knoei met de Strade Bianche…maar we konden niet wijken van het tijdschema. Half 5 Provoost, ik zat er als eerste. Al snel kwamen Leo en Rob eraan, gevolgd door Bou, Sjelleke, Kas, Maickel en Ed! Het gezelschap werd compleet gemaakt door Sebas, waarbij de oplettende lezer opvalt dat er één afwezige was…namelijk Lisette. Onze enige vrouw van de club had namelijk een etentje bij haar broer en dit stond al geruime tijd vast….volgend jaar hopelijk wel voltallig!
Kas en Leo staken van wal met het programma….en zowaar had Edje zich er mee bemoeid. We werden opgedeeld in twee groepen en gingen om de beurt naar Eds pakhuisje voor een heuse escaperoom!!! Super leuk georganiseerd en in elkaar gezet Edje, chapeau!!!! De andere groep kon ondertussen genietend van een biertje een potje poolen….erg leuk allemaal.
De groepjes werden verdeeld in Rob, Joop, Boudewijn, Kas & Maickel, Sebas, Sjel, Leo en Kevin. Het laatste groepje bleek (ondanks dat Rob en Joop overtuigd waren van de zege), de escaperoom als snelste afgewerkt te hebben en kroonden zich tot terechte winnaars. Je zou denken…makkelijk met vijf man, ware het niet dat Mike ondertussen een mooie rondleiding in het pakhuisje kreeg en zich amper met de escaperoom bemoeid heeft!
Na deze leuke activiteit was het tijd om te eten. Kas had de Gouverneur geregeld en bij binnenkomst leek het ietwat te chique voor ons gezelschap. De jassen werden aangenomen, mensen zaten goed te genieten van de diners….is er dan wel plaats voor tien op hol geslagen stieren? Jazeker…viel reuse mee. Het was een toptent met lekker eten, drinken en lekkere toetjes. De snickermousse die de serveerster aanraadde was zeker voor herhaling vatbaar!
Na het diner moest er vergaderd worden. Onze kleine generaal Sebas had de vergaderruimte van café De Grote Slok geregeld dus in pas naar de Slok. We namen plaats aan een ronde tafel en hadden nog nooit zo serieus vergaderd. Belangrijkste punten voor de notulen:
- 11 euro contributie dit jaar, Sebas stuurt een tikkie
- Nieuwe tenues worden in het najaar ontworpen/gepast en besteld..Kevin regelt dit
- Het zal leuk zijn als er (net als met corona) weer wat speciale ritjes georganiseerd worden door eenieder (niet verplicht)
- Kevin onderzoekt de optiest voor een 12 provincietocht met de ETCC als endurance ride
- Leo had een persoonlijke boodschap voor een ieder en werd herkozen als CEO voor het jaar 2024
- Rob organiseert op Hemelvaartsdag een El Toro Classic
- Er wordt gekeken bij de fietsvakantie of er routes gemaakt kunnen worden waardoor het wachten op elkaar wat ingeperkt kan worden
Na de enerverende vergadering was het tijd om te feesten. We gingen na De SLok naar de Pub en daar speelde gelukkig een coverband. Joop was niet meteen verliefd op de zangeres, wel op een andere meid die binnen stond, maar later pakte hij toch nog zijn moment op de Stairway to heaven van de Pub!!! Het was gezellig en het bier vloeide rijkelijk.. De ene Toro werd nog beschonkener dan de andere.
Zo leek het alsof Sebas zichzelf als koersdirecteur van de Tour De France waande. Hij zei non stop: alléé alléé alléé, vamos. Geen idee wat hij wilde, maar hij was er erg druk mee. Rob wachelde op en neer door de Pub, en bij de anderen gingen het lichtje ook langzaamaan uit. Na de Pub waagden Kas, Maickel, Joop en Ed nog de sprong naar HEt Slik en zocht de rest de rust op in bed. De dag erna moest er natuurlijk weer gefietst worden….weliswaar pas om 10.00, maar toch. Het was een meer dan geslaagd jaarlijks etentje en daarvoor een grote dank aan organisatoren Kas, Leo en Edje!!!
Zondagochtend 09.00, normaal op de fiets…nu ging de wekker pas! We hadden namelijk afgesproken om een uurtje later te vertrekken op de racefiets….zodat de biertjes wat meer uitgewerkt zouden zijn. Nu is het op zo een avond als stierenavond altijd grote mondenwerk en een avond vol beloften. Ik ben er, ik ben er!!!! Maar als de wekker gaat en de biervreugde plaats heeft gemaakt voor een ellendig gevoel, stromen de afmeldingen toch wel binnen hoor.
Met het berichtje van Ed om 04.14 dat hij veilig thuis was opende ik mijn telefoon. Joop sprak en zei: ‘Ik heb me toch een kater’. Twintig minuutjes meldde hij zich af voor de rit. Sebas gaf aan dat hij wel in staat was te fietsen (wat me erg verbaasde met zijn alléééééé), maar zat met kleine Lou thuis en Kas ging het ook niet redden. Sjel, Kevin, Leo, Bou, Mike en Lisette stonden om 10.00 bij het Strandhuys voor de eerste rit op de race…zin in!
Goed om te vermelden is dat Boudewijn herstellende is van zijn meniscusoperatie en erg tegen zijn pensioen aan zit. Nog twee weekjes werken en dan is de vraag of hij nog meer kan fietsen, of juist minder omdat hij dan niet meer in zijn mancave in BRussel zit. Een mooi vooruitzicht, maar als je herstellende bent van een knieoperatie is het wel fijn als we rustig buiten fietsen. Dat gebeurde dan ook.
Leo en Bou op kop, kersverse herkozen CEO Leo had nog wel een idee voor een rondje en gaan met die banaan. Bijna de gehele weg fietste ik naast Lisette op tweede positie. Leuk, want de avond ervoor was ze er als enige niet bij en lang niet gesproken. HEt was sowieso een rondje waarbij er goed gedacht werd aan het praten. HEt tempo lag niet te hoog en we konden met twee vingers in de neus gezellig kletsen.
We fietsten allerlei lusjes rondom Bergen, Huijbergen, Wouwse Tol en Halsteren. De rit was lekker omdat het zonnetje scheen, enkel het opspattende water van het wegdek zorgde voor wat mineur bij mijn witte schoentjes (waar de schoenhoezen ontbraken). Enfin, na een kilometer of zestig kwamen we aan bij HEt Strandhuys en dat was me ook een lange tijd geleden zeg. Nog even goed om te vermelden dat de complete rit Bou en Leo gezellig met z’n tweetjes op kop hebben gereden!
We kregen een plaatsje in de zithoek en genoten van een Kwaremontje (eentje maar). Ook namen Mike en ik sinds lange tijd weer eens een tosti Amigo en na wat gekeuvel en geëvalueer was het mooi op tijd dat we afscheid namen van elkaar. Het was me weer het weekendje wel geweest met z’n allen. Eerst lekker vergaderen en feesten, en toch ook een sportieve afsluiting op de zondag!
Morgen zijn de weersverwachtingen weer goed, dus is het weer tijd voor een ritje op de weg. Leo heeft al aangegeven er niet bij te zijn, maar heeft gelukkig wel weer het wekelijkse berichtje 0900 SH gestuurd om ons erop te attenderen dat we gewoon weer gaan morgen. Tot morgen en alvast slaap lekker Toro’s!
X Kevin
