We mogen weer, het is zondag ochtend vroeg en de wekkertjes gaan weer af. Deze week hebben we weer een herintreder die wel 10 weken niet gefietst heeft. Onze CEO Rob gaat van een zomerstop over in een winterstop, maar toch heeft hij nog tijd gevonden om mee te gaan. Zijn MTB staat te popelen en is blij dat hij het bos weer in mag, is al een jaar oud en nog maar 4 keer gebruikt. Verder gaan ermee, Leo, Maickel, Joop en Kevin. Maickel en Kevin hebben het weer laat gemaakt en zijn nog niet helemaal fris en fruitig. Voor maickel is dit standaard procedure en ziet er daarom nog het beste uit. Kevin is al een paar dagen aan het stappen en heeft het nu al zwaar.
Don Leo is weer ritkapitein en zal vandaag een rustige route uitkiezen. Zelf is hij ook niet 100% dus wat meer van het vlakke en minder op en neer, althans dat is het idee. Wat een verhalen en geklaag allemaal weer en de rit moet nog beginnen. Aangekomen bij de kraaienberg begint onze CEO te piepen, waarom gaan we niet links af. Hij is even vergeten dat niet hij maar Leo vandaag de kapitein is, en we hem dus moeten volgen. Maar ja dat krijg je als je de hele week kapitein bent en dan in het weekend niet meer. We pakken de eerst volgende afslag en rijden met een lekker gangentje het eerste heuveltje op.
We rijden richting Hoogerheide en duiken een gebied in waar we niet zo vaak komen, ook leuk. Wel flinke stukken verhard maar voor een rustig ritje is dit niet zo erg. In de open polders merken we wel dat de temperatuur flink gezakt is. Er is zelfs een nachtvorstje overheen gegaan. Ook zijn de paden flink natter dan vorige week wat weer een lekkere zuigende werking heeft op onze banden.
Verder een lekker ritje met vaak een El Toro waaier. Groepje voor en groepje achter met roep afstand er tussen. Vooral Kevin heeft het zwaar , hij is ook de jongste niet meer. Hij moet ook zijn krachten sparen want hij gaat binnenkort 2,5 weken samenwonen met Joyce. Als dat maar goed gaat? Rob heeft vooral last van een aantal Voeckler momenten, eerst klagen, dan een paar gekke bekken treken en vervolgens vol gas er van tussen sprinten. In het midden gedeelte was Rob Voeckler op zijn best, richting het einde was de accu leeg, de koek op en pap in de benen. Maar dit mag ook wel na 10 weken niet fietsen.
Valpartijen, duikelingen, voorover afstappen enz.. , ook dit soort acties hebben we tijdens deze rit gezien. Vorige week was het nog Kevin die 2 keer onderuit ging deze keer was het Joop die de grond kuste. Maar hij is gemaakt om te vallen dus veerde snel weer op, GAS erop en door. Verder verliep alles rustig en genoot iedereen van deze mooie dauw tocht.
Aan het einde van de rit had onze CEO geen tijd voor een biertje, hij moest snel naar huis om een surprise partij voor te bereiden. De rest ging in versnelde draf naar het strandhuijs waar weer heerlijke kwaremont biertjes voor ons klaar stonden. De mannen waren deze keer heel verstandig, nee geen herstelfrikandel. Dit zijn toch teveel calorieën en werkt cholesterol verhogend. Deze keer werd er voor iets gezonder gekozen, een Strandhuys burger !
Kader bedankt, op de plaats rust.
XXX Joop
