Ga naar de inhoud

25-11-18, MTB-en met z’n drieën

Het is weer zondag en dus gaat de ETCC weer op de fiets. Op de Mountainbike natuurlijk want het raceseizoen ligt al en paar weken achter ons. Helaas kunnen dus alleen de MTB bezitters mee wat Bart uitsluit. Alle andere leden hebben wel een MTB en kunnen dus mee hetgeen wat mij betreft best een goede reden voor Bart is om ook een bosfiets te kopen, maar dat terzijde. Gisteren (zaterdag 24-11) heeft een belangrijk deel van de ETCC geholpen met het verhuizen van Rob en bijna alle aanwezigen zeiden na afloop tegen elkaar: ”tot morgen”. Maar helaas, Ed heeft teveel last van zijn rug (Hernia?) en Kevin meldde ’s ochtends vroeg dat hij niet meeging (?) en ook Leo liet het lopen, hij is niet fit. Nou is sporten een prima manier om wel fit te worden dus ik mis iets en ik zag de bui al hangen. Joop wil vast niet graag met Maickel en mij het bos in aangezien hij ook niet zo fit is (verbouwing/rug). Maar Joop is Joop en met enige voorzichtigheid was hij gewoon om 0900 bij FP. Klasse!

Met zijn drieën gingen we dus van start. We overwogen nog even de Sirocco toertocht te rijden maar dat idee werd afgeschoten en met Maickel op kop deden we dus zelf maar wat. Prima! Om de zaak bijeen te houden werd Joop weer standaard in de 2e positie gehouden en reed ik achteraan. Dat ging eigenlijk best goed. Gewoon een kwestie van achterom kijken. We leave no one (lang) behind! Toch?! Lekker aan het cruisen werden we ineens door een grote groep van rechts voorgelaten en bleken we ons op de toertocht route te bevinden. Vooraf hadden we al gezegd dat er tegen in rijden, als we op de route zouden belanden, een slecht idee was dus volgden we gewoon de bordjes en dat was ook wel prima. Mooie paden en we hoefden niet meer over de route na te denken zodat ritkapitein Maickel zijn taken even kon vergeten en ik ook af en toe kop kon nemen. Joop op plek 2, dat bleef wel zo. Nou ja, behalve bij de nootjesberg dan. Van drie kanten de bult op en niet de gemakkelijkste en dat betekent dat iedereen dat in zijn eigen tempo en op zijn eigen manier doet (wat ook lopen kan inhouden). Ook prima. We wachten gewoon even. Dat is het voordeel van een toertocht. Je hoeft elkaar niet constant te zien om toch bij elkaar te kunnen blijven. We hebben vorige week gezien dat je elkaar anders zo maar kwijt kan raken. Op een gegeven moment bogen we weer af naar Bergen op Zoom zodat we tegen 12 uur in het Strandhuys konden zijn. We overwogen nog even Non Plus Ultra maar dat hebben we toch maar niet gedaan. Mooi zo. Ongeveer 50 km lekker gereden.

Op het fietspad vlak voor de Markiezaatsweg reed Joop nog bijna een loslopende hond omver en maakte hij wat ruzie met het baasje. Maakt niet uit. Niets gebeurd en het bier wacht. We hadden nog ruim 2 uur voordat de Formule 1 race begon dus konden we uitgebreid nabeschouwen en voorbespreken van de 21 december happening, uiteraard onder het genot van vooral Tripels. Nadat we er 1 meer op hadden dan de standaard kwam Anja nog even langs. Heel gezellig maar dat betekende natuurlijk wel dat we nog een Tripeltje moesten nemen. Met frisse tegenzinzin deden we dat  dan ook, maar gelukkig was iedereen op tijd thuis voor Max (mooie race: red).

Volgende week iedereen er weer bij. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.