24 november, 7:55 uur; de deur van mijn slaapkamer gaat open en mijn vader roept heel lieflijk: “Ben je nou nog niet wakker?! We vertrekken over 10 minuten!!” Oepsie. De drank van de vorige avond heeft ervoor gezorgd dat het normaal afgrijselijke geluid van mijn wekker nu klonk als een zacht deuntje dat best genegeerd kon worden. Niet alleen wij, maar ook de rest van de El Toro’s had de zaterdagavond goed doorgezopen vanwege het feestje van Rob en Conny. Ik kan me dus voorstellen dat al deze midlifers met lichte katerkoppies zichzelf maar moeizaam in de sportkleren gehesen kregen vanochtend. Gelukkig deed dat niets af aan het enthousiasme en stond iedereen om half 9 op de locatie! Maar welke locatie precies was een vraag. Bij welke Driemaster moeten we zijn (zijn er überhaupt wel 2?). Wel/niet door Leo’s toedoen stond namelijk naast het juiste adres op de site, ook nog een fout adres in de Whatsapp groep. Heel wat heen en weer gefiets later (toch nog kilometers gemaakt!) stond toch iedereen, niet stipt om half 9, maar wel enthousiast en vol verwachting bij de juiste gymzaal!
Kickboksen met Stijn
Maaaar wat gingen we nou doen?!?! Kickboksen!! De clinic werd gegeven door een ervaren bokser en militair genaamd Stijn. Nou zijn onze alfamannen altijd nog net wat competitiever dan normaal als de mooie dames van het Strandhuys aanwezig zijn, dus dit beloofde een vermoeiende ochtend te worden. Nadat de vieze stinkhandschoenen waren aangetrokken konden we een partner opzoeken om de armstoten te oefenen.
Joop & Kevin 
Lonneke & Maickel 
Michelle & Carlijn
Waar sommigen ervoor kozen om niet met hun eigen partner te gaan, namen Lonneke en Maickel van de gelegenheid gebruik om hun echtelijke frustraties op elkaar eruit te meppen. Ikzelf werd gemolesteerd door mijn vaders harde stoten, en na een linkse hoek op mijn bril (die daarna voor de veiligheid maar afbleef) was een partnerwissel misschien wel handig. De mannetjes mochten nu tegen elkaar gaan opboksen, Leo werd in elkaar geslagen door Charlie en Joyce kon zich uitleven op haar oom. Voor iedereen beter dus.
Het onthouden van de slagencombinaties bleek stiekem toch best moeilijk, dus het was een goede oefening voor de afstervende hersencellentjes van onze ouderen. Links, rechts, linkse hoek, rechts; dit mantra klonk vanuit meerdere plekken in de zaal. Ook bleek de linkerslag vaak een lief aaitje vergeleken met de kracht van rechts, maargoed we kunnen niet allemaal aan Rico tippen.
Na een laatste conditietraining van de armen (pfff) waren de low kicks aan de beurt! Lekker schoppen tegen het stootkussen, of de billen van je partner als je coördinatie wat minder was. Na een opbouwende conditietraining van de benen (pfffffffffff) was de training klaar. Flink bezweet en met zware ledematen kregen we nog even een waarschuwing dat alcoholgebruik nu misschien minder handig is (ene oor in, andere uit) en dat de dames tijdens het bedienen last kunnen hebben van trillende handjes. Frank, ik hoop dat er zo min mogelijk glazen zullen sneuvelen vandaag. Les afgelopen, Stijn bedankt!
Carlijn maakt ons losjes in de heupen, Zumba time.
Klaar? Echt niet! We hadden kennelijk nog een tweede ronde, een zumbales gegeven door ons eigen Carlijn!! Het was een hilarisch gezicht, de ene Toro had duidelijk meer ritmegevoel dan de andere, pasjes werden niet altijd snel opgepikt, links-rechts bleek ook nu weer een uitdaging, en HOE SCHUD JE DIE BILLEN?? Nou, gewoon, alsof je een oude tandenborstel (of iets anders) in je mond beweegt dus. Elke avond even oefenen! De broertjes Bogers waren verassend los in de heupjes, bijna alsof ze het vaker doen. Voor Maickel was dit de eerste keer dat hij nuchter danste, maar alsnog was hij met name zijn pirouettes aan het oefenen.
shake shake shake 
Joop had een strategisch plekje met uitzicht op Charlie veroverd maar dit hielp helaas niet deze stijve hark te versoepelen. Wat Boudewijn aan het doen was weet ik niet, maar het leek in ieder geval meer op dronken kroegmoves uit de jaren 70 dan op zumba. En Leo heb ik geen woorden voor, die was gewoon weer heerlijk zichzelf. De dames waren op dit onderdeel dus duidelijk de winnaars! Voor een mooi beeld van dit verre van synchrone zooitje ongeregeld verwijs ik naar de filmpjes, zeker de moeite waard. We kunnen dus wel concluderen dat onze techniek bij zowel het boksen als het dansen flink wat te wensen over liet. Maar dat maakt niet uit, het gaat erom dat we bezig waren en plezier hadden, en dat is zeker gelukt! Carlijn bedankt!
De derde helft bij het Strandhuys.
Ondanks de waarschuwingen van Stijn stonden de trippels om half 11 s’ochtends gewoon op tafel. Het idee is zelfs geopperd om de volgende keer maar gewoon te gaan drinken zonder eerst te sporten, maar dat gaat misschien een beetje ver. Voor een poolparty maken de heren echter graag een uitzondering, zeker als de dames in bikini komen. Vieze ventjes. Rob kwam na per ongeluk 55km te hebben gemountainbiked ook aanschuiven, en zo heb je voor de lunch toch weer 2 of 3 speciaalbier achter de kiezen. De hoogste tijd om weer op de bank (al dan niet in foetushouding) in slaap te vallen dus! Behalve Leo, die mag boodschappen doen.
Mannen, er komt heel erg veel onzin uit jullie mond, maar jullie mogen trots zijn op zo’n leuke vriendengroep. En dames, ontzettend bedankt voor dit organiseren! Het was heel erg leuk, we hebben nu al zin in volgende keer!
Michelle
