Het begon zoals gewoonlijk in de WhatsApp groep. Joop hield van Kas en Kas wilde waarschijnlijk daarom met Joop alleen op pad. Joop voegde echter Leo en mij nog toe aan de vergelijking en ik wist Maickel nog te introduceren. 5 man zo leek het want de rest kon niet mee. Tom was verkouden, Kevin is met schoonpa Rob in Limburg aan het trainen voor de ETCC klimclassic van 22 augustus, Bart is op vakantie, Sebas is op vakantie, Lisette is net wel/net niet terug van vakantie, Sjel is eigenlijk een Markies en Edwin zien we zonder opgaaf van redenen volgende week weer. Hij wilde waarschijnlijk niet nog een keer een luidruchtige groep Toro’s onder zijn slaapkamerraam (dat gebeurt namelijk als je wegblijft zonder je af te melden). Leuk om te zien trouwens dat op Toro zondag ook in andere delen van de wereld het Toro tenue wordt gedragen, zowel met fietsen als met bier drinken. Goed zo guys!
Afijn, tegen negenen bij het Strandhuys evenals Joop. Leo en Maickel volgden snel en het wachten was op Kas. En het wachten was op Kas. Hij had zich nog niet gemeld en bleek na even over enen zijn WhatsApp niet meer te hebben gebruikt. Conclusie: in coma, die komt niet meer. Het kan natuurlijk ook dat ie teleurgesteld was dat hij niet alleen met Joop kon fietsen. De conclusie blijft dezelfde: Hij komt niet meer.
Met z’n vieren op pad dan maar. Ho, even wachten zegt Joop. Er komt een groep aan en daar kunnen we mooi op meeliften. Joop voelde wel voor een wat lichter ritje. We sloten aan en wat bleek: we waren niet de enigen; achteraan reed een grijze dame op een gewone fiets met een bloemetjes fietstas keurig mee. Na iedere bocht moest ze vol aanzetten maar dat deed ze toch maar. Maf gezicht hoor maar wel lachen. Na het spoor bij Hildernisse ging ze rechtdoor en wij rechtsaf en toen hebben we de groep maar ingehaald, ze gingen toch niet hard genoeg om achter te blijven hangen. Ons plan was, gezien de westenwind (3 á 4 Beaufort) om een rondje Yerseke-Hansweert te doen. Lekker met de wind in de kont terug naar huis. Leo had het idee om te kijken hoever we langs het water konden en dat leverde best weer leuke paadjes op. Bij een slagboom waar we niet langs konden sloeg de twijfel toe. Er was verderop grit te zien; kan dat of niet? Misschien leuk als gravelrit voorbereiding? Nou, fietsen over de slagboom heen tillen en even kijken dan maar. Ja het kan; nou het is wel grof; uh nee, het lijkt ons toch niet heel verstandig dus we keren om en maken de ronde langs de gebaande, vertrouwde paden af.
Het tempo is en blijft hoog, ook na Yerseke de brug op. Na de brug nam Maickel de kop over om ons richting Traffic Centre Hansweert te brengen waarna we een heerlijk windje mee hadden. Dat lijkt het moment om eens lekker te gaan kletsen maar helaas, tempo te hoog. Ook met wind mee reden we in een treintje en nam iedereen (ja, iedereen) af en toe de kop over. Het laatste lusje ging via de Kreekrak en om even over half 12 waren we na ongeveer 82 km weer terug bij SH. Helemaal voldaan, lekker stevig ritje! We kwamen gelijk met de Markies aan maar die hadden veel minder gereden. Een poesierit aldus Sjel. Ja Sjel, iedere keuze heeft zo zijn consequenties. Ons gemiddelde viel ons eigenlijk wel tegen. 33 km/u of zo maar dat komt door het getreuzel bij die ene slagboom (zo niet, dan toch!).
De kwaremontjes en Tripeltjes waren weer super en ook met z’n vieren was het eigenlijk te gezellig om weg te gaan (nou moet ik zeggen dat deze bezetting wel heel vertrouwd is). Bij de Markies was een klein groepje, waaronder Sjel en Wouter, bier ipv koffie aan het drinken maar die mochten daarom niet bij de rest van de groep zitten. Wel een dingetje hoor, bier en de Markies. Hebben wij geen last van.
[Sjel was vandaag even huisfotograaf, maar dat wellicht ten overvloede]
Volgende week de 165 km gravel ride en Rob’s alternatieve 160 km no gravel ride. Start en finish en bier en BBQ bij Sebas.
