Vandaag is een bijzondere dag. Ons aller aanvoerder Leo is 61 jaar oud geworden. Of 61 jaar jong; het is maar een getal hè en Leo is de jeugd zelve. Het mooie is dat hij zijn verjaardag op de fiets wilde beginnen (na de felicitaties van Corine natuurlijk). Helemaal top. Het was tevens de eerste dag dat onze jeugdige, fanatieke vastenavondvierders er (vanwege bandverplichtingen) niet bij zijn. Joop heeft gisteravond de bloemetjes buiten gezet en is dus ook afwezig; hij wenste ons nog wel succes en draaide zich hierna vast weer om. Rob heeft andere verplichtingen en Edwin moet klussen bij zijn dochter. Blijven over: Leo, Maickel, Lisette, Sjel en ik.
Ik was even voor 09:00 uur bij het Strandhuys en zag Leo snel aansluiten. Ik mocht hem dus als eerste huggen. Sjel en Lisette deden dit hierna nog eens dunnetjes over met een zwakke poging van Sjel om de felicitatie af te trappen met een verjaardagsliedje. We kunnen! Nee, toch niet. Lisette had als enige gezien dat Maickel zich ook had gemeld dus we konden nog niet weg. Toen Maickel er eenmaal was, hield niets ons nog tegen. On y va!
Leo mocht op kop. Niet per se omdat hij jarig is maar gewoon omdat hij van de routes is. Langs de dijkjes waar het vorige week nog uitkijken was, was het nu alleen nat, niet glad. We slingerden gestaag naar de blauwe route waar iedereen zijn eigen tempo kon rijden. Ik nam de kop, gevolgd door Maickel die een iets makkelijkere dag had dan meestal. Als Kevin erbij is moet hij daar namelijk achteraan fietsen en dat is best lastig. Na hergroeperen bracht Leo ons naar de groene route. Ook heel mooi. De single tracks lagen er goed bij. Gezien Maickel’s natuurlijke aanleg voor single tracks heb ik het laatste stukje blauw en de hele groene route alleen nog in zijn wiel gezeten. Voelt net iets beter. Na groen gewoon weer met elkaar maar wel in een tempo dat Lisette de vraag ontlokte: “is er niet nog ergens een rondje waar jullie je kunnen uitleven?” Leo: “jazeker, zometeen”.
Dat rondje werd het laatste deel van de rode route die ik weer netjes in Maickel’s wiel heb afgelegd. Maickel kan een mooi tempo rijden. Bedankt maat! Oké, tijd om terug te gaan. Langs het vliegbasishek, stukje Huijbergse baan, Zuidgeest-Heimolen nog even onverhard, en daarna in een rechte lijn naar de beloning bij het Strandhuys.
Na het eerste biertje ging Leo thuis zijn verjaardag verder vieren (hartstikke goed dat je erbij was) en Sjel sloot aan. Met z’n drieën daarna nog een paar afzakkertjes genomen en toen zat het er weer op. Het was leuk!
