Zondag 4 februari, nog 10 dagen en het is Valentijnsdag !
We gaan vandaag met z’n vijven op de MTB een tochtje maken. Joop, Bou, CONSTANT, Maickel en ik.
Constant had er weer zin in om te gaan fietsen ( meer meegaan Constant dat houd je knieën heel en het is gezellig).
Maickel was eindelijk weer eens uit geweest en zoals gewoonlijk op de bank in slaap gevallen, vervolgens was hij te laat op de verzamel plaats. Nu hoor ik jullie denken hij is helemaal niet naar bed geweest maar het zat zo. Dochter lief zat in de ochtend heerlijk TV te kijken en Maickel dacht ga er nog even bij zitten maar wat gebeurde er, Maickel viel weer in slaap en dat was de rede dat hij wat later was.
Achteraf kwam het wel goed uit dat hij wat later was want Joop z’n achterwiel zat los, ja , daar kun je niet mee gaan fietsen. Dus met z’n allen naar Joop zijn werkplaats om het wiel weer vast te zetten. Dat nam wat tijd in beslag maar het wachten werd beloond met een heerlijk winter zonnetje. Constant en Joop hebben lekker gesleuteld met als resultaat dat we op pad konden gaan.
Ik mocht rit kapitein zijn dus op pad dan maar, we vertrokken in westelijke richting rondje op de plaat. Dit was een prima begin en weer een route die we nog nooit gefietst hadden. Ter hoogte van Hildernisse werd er hier en daar nog wat aan de fietsen gefrummeld voor het beste resultaat.
Weer op de weg gebeurde er iets heel raars, Bou ging links , Constant rechtdoor en ik ging rechts iedereen gelijk van het padje, Bou wilde perse zijn lievelings pad fietsen wat ook gelukt is, Joop en Maickel pikte Constant op en we zagen elkaar weer bij de kippen onder het tunneltje. Heerlijk richting de vliegbasis waar we ineens sociaal waren we stopte zomaar voor tegemoetkomende MTB’ers. Na het wachten, op naar de nootjesberg, daar zijn we wat met de bergjes aan het spelen gen het spelen geweest. Bergie op en Bergie af, wat een feest. Mijn fiets is weer hub veilig maar het blijft toch kraken, is het de fietser met zoveel kracht of de trapper die zijn langste tijd heeft gehad. ……….het antwoord is duidelijk, de trapper gaat het begeven.
Van de nootjesberg naar de tiestenberg en zo richting Huybergen, wat was dat pad slecht zeg, zo slecht dat ik erbij ging liggen, deed ik voor Joop. Na het vallen weer opgestaan en verder gegaan. Hoe simpel kan het zijn. Joop kreeg een opwelling en ging op kop, Maickel had inmiddels zijn valse lucht losgelaten wat zeker niet reukloos was. En Bou is niet stuk te krijgen sjonge sjonge sjonge.
Ale Joop op kop, die weet overal de weg links ….rechts….links …rechtdoor….links en dan spontaan naar rechts. Stop, van de fiets af om een mooie route te pakken. Koste enige moeite om in het gebied te komen waar we eigenlijk niet mogen komen. Toch gek dat niemand weet wat dit bord betekend, of gewoon ach die ene keer we worden toch niet aangehouden en zeker niet in het gebied de lage meer.
Nou moet ik zeggen het is een mooi gebied, kwamen wat wandelaars tegen ( die keken wat raar) en verder heerlijk om daar te fietsen. Joop op kop en we bleven gaan……totdat er een groen mannetje onze richting op kwam lopen en hij gaf een stop teken. Braaf stopte we en waren verbaasd waarom we staande werden gehouden, hierbij een opsomming van de antwoorden die we gaven :
- we zijn verdwaald
- waar zijn we
- geen bordje niet gezien
- wisten we niet
Meneer de boswachter had ons al eerder gezien en heeft ons al die tijd in de gaten gehouden , of zou de techniek al zover zijn dat ze camera’s hebben hangen. Genoeg tijd verloren en dus te lang stilgestaan ( lekker ee Joop) hebben we bijna in koor gezegd….. Maar toen kwam het verlossende antwoord van Leo;
- Sorry sorry meneer de boswachter , wat is de kortste weg uit het bos en we zullen het nooit weer doen.
Reactie van de boswachter, dat zou ik zeker niet meer doen anders kost het je 100 euro.
Eindelijk konden we verder en gingen in de richting van onze lieve vrouwe ter duinen waar eigenlijk een mooie toertocht stond gepland, helaas is deze niet doorgegaan. Goed, doorgaan dus, in een mooi gebied nog het 5 sloten pad gepakt en zo richting Stayokay. Stukje over de weg. De laatste km nog heerlijk door het Lievensbergbos en waren ineens bij stayokay. Maickel blij, allemaal blij. Maickel snakte naar een heerlijke tosti, het drinken van bier ging wat lastiger. Afspraken werden gemaakt voor de stad in te gaan, half 4 bij het zwijnshoofd. Is gelukt en hebben Tom en Kevin nog een aardig deuntje horen speulen, dat kunne die manne wel hor.
Goed de tocht was leuk, in de stad ook. Manne vrijdag gaan we even stappen, als ik de app mag geloven rond 21.15 uur in de stad.
Agge mar leut et !
