De eerste vermeldenswaardige ETCC activiteiten van de afgelopen week vonden donderdag 4 mei plaats in de Vlaamse Ardennen waar Edwin en Lisette de laatste dag van de fietsvakantie van 2021 nog eens rustig over wilden doen. Nu ga ik daar geen verslag over schrijven want ik was er niet bij maar we moeten toch even stilstaan bij het overlijden van de achterderailleur van de Bianchi van Edwin. Wie had dat gedacht? Zo zie je maar…ook een Bianchi kan stuk. Gelukkig kon een plaatselijke fietsenboer een retro derailleur uit zijn antiquiteitenverzameling monteren en heeft het onderwijzersduo de rit (verkort) kunnen voltooien maar ik houd mijn hart vast voor de komende fietsvakantie. Er kan nog meer stuk en halverwege de Col de la Madeleine is vast geen réparateur de vélos.
Om zijn fiets te sparen en om een dakkapel te verven (of verfen) ging Edje niet mee vandaag. Rob is aan het werk maar de rest was erbij. Joop vroeg, vanwege de weersverwachting, nog even aan de CEO of er zwembandjes mee mochten en Leo vond dat goed. Wat een chief hebben wij toch! Alles mag. Gelukkig viel het mee. De regen zat OZO en dus verzon Leo een rondje naar het Noordwesten.
Vol goede moed gingen Leo, Sjel, Joop, Maickel, Lisette, Sebas, Kas, Kevin en ik op pad voor een mooi rondje, via Heimolen en dan zigzaggend naar het noorden. Alles gaat goed, het is nog steeds droog, het tempo is lekker en we horen pfffffff. Wie oh wie? Wie heeft er geen Conti 4-Season bandjes? Sebas! Tubeless! Maar vooruit, het lek zat in de wang en daar doe je weinig aan. Effe kijken of de melk zijn werk kan doen door samen met Sjel de band goed rondjes te late draaien. Nee hoor, kansloos. Oké, binnenbandje monteren dan maar.
De rest ging gelukkig probleemloos. Ter hoogte van Steenbergen bogen we af naar St-Annaland en gingen we langs het water in een uitdagend tempo, meest onder leiding van de jeugd, naar Stavenisse. Hierna begonnen we aan de terugweg naar het Strandhuijs om van een heerlijk biertje te gaan genieten. Hoewel, eerst moest Sjel ons nog even langs een lusje bij Tholen (Mosselhoek) leiden. Prima, hebben we eerder gedaan maar het voetpad daarna paste wat minder bij een groep stieren die zijn gemiddelde van 33 km/u probeert vast te houden. Een plaatselijke bewoonster keek ons dan ook zeer bestraffend en afkeurend aan. Het mocht de pret echter niet drukken want het bier lonkte.
Trots en voldaan parkeerden we de stalen (eigenlijk carbon) rossen tegen de muur van het Strandhuijsterras en volgden we Kevin naar een tafeltje buiten, op het terras. Zoals gewoonlijk heel gezellig. Twee, drie of vier bieren en wat frikandelletjes later gingen we maar weer eens huiswaarts. Volgende week de KMC. Vertrek vanaf SH om 08:30!
