Het moest er toch een keer van komen en afgelopen zondag is het dan gebeurd, een splitsing binnen de groep. Het ging al een tijdje niet zo lekker en dit was de laatste druppel. We hebben er uitvoerig over ge-appt maar het kon niet anders. Gelukkig is er verder geen bloed gevloeid maar het vliesje is wel gebroken. We hebben een splitsing binnen de EL Toro groep. Althans alleen afgelopen zondag dan.
We hebben ook goed nieuws, Stephan ging mee als gast rijder, hij durfde dit niet alleen en bracht een vriend mee. Sjoerd had al vaker gemountainbiket dus dit was geen probleem. Tevens was onze steiger prins van de partij, Edje had nog nooit samen met de Toro’s door het bos gefietst. We hadden dus eigenlijk 3 gastrijders waarvan het MTB-niveau onbekend was. Daar Maickel, Tom en Boudewijn niet zoveel geduld hebben kozen zij ervoor om een toertocht te gaan rijden in Hoogerheide. Kevin, Joop en Rob besloten om bij de 3 gastrijders te blijven.
Een rustig ritje om kennis te maken met het mountainbiken, dat was het idee. Rob als rit kapitein en Joop als achtervanger, en Kevin voor de gezelligheid. Stephan heeft een paar weken geleden een MTB gekocht en slechts 1 ritje kunnen oefenen, hij was dus eigenlijk nog maagd. We fietsen de plaat af en fietsen bij de Kraaienberg het bos, dit is toch een wandelpad riep Edwin nog. Klopt, ben ik blij om. We klimmen naar boven en duiken weer de diepte in, met Stephan gaat het goed. Hij zit mooi op de fiets en is niet bang in de bochten, gewoon gas erop.
We weten het allemaal en het is verder ook geen geheim. Edwin zijn motoriek is niet helemaal super, soms best wel onhandig op de racefiets (gaat steeds beter). De vraag was dan ook, wat gaat dit worden op de MTB. Hij was er zelf ook een beetje bang voor en heeft het zo lang mogelijk uitgesteld. Hij vroeg nog wel waar moet ik op letten? Nou Ed, niet remmen in een afdaling of in de bochten, bij twijfel hard trappen. Snelheid is je vriend!
Na de Kraaienberg steken we de weg over en “hij is vrij”, we gaan rechtsaf weer het bos in. De verdere route kan men nakijken op strava ; https://www.strava.com/activities/1220577147 Het is nog een beetje natjes in het bos. Mooie droge stukken worden afgewisseld door flinke diepe plassen. Dit maakt mountainbiken zo leuk, gewoon vol gas er doorheen en hoppen dat de kuil niet te diep is. Met iedereen gaat het goed, voor Sjoerd is dit een makkie en dat kun je ook zien. Hij gaat geen enkele uitdaging uit de weg. Richting het einde van de rit wordt het toch nog even spannend.
Kevin is in topconditie en vliegt dan ook bij elke klim vol gas naar boven. Maar wat omhoog gaat moet ook weer naar beneden. Bij deze heuvel moet er eerst een sprongetje gemaakt worden van 1 meter. Hij springt zonder te twijfelen het gat in, maar er staat een boom op het pad. Deze is niet van plan uit te wijken en blijft staan. Kevin gooit al zijn stuurmanskunsten in de strijd en begint een uitwijk actie die maar net lukt. Hij toucheert lichtjes de boom en kan zijn weg vervolgen. Door deze actie twijfelen Joop en Sjoerd of het wel te doen is. Ze gaan ervoor en gaan ruim om de boom heen, de rest van ge groep laten de heuvel links liggen en kiezen het zekere voor het onzekere.
Stephan begint steeds meer te piepen waarmee hij bedoelt dat hij toch wel moe begint te worden, we zetten koers richting het Strandhuys. Het is tijd om af te pilsen en de rit te bespreken. 1 Ding moet nog wel gemeld worden, Edwin is een MTB-natuurtalent. Wat ging hij soepeltjes door de bossen en hij vond het ook fijn om een keer niet maximaal te hoeven gaan. Hij moet vaker mee gaan, schaatsen is voor Friezen niet voor Brabo’s.
Het was weer zeer gezellig en iedereen heeft genoten van deze rit, in Hoogerheide zal het wel minder zijn geweest. |😊
Grtz
Joop
