De vastenavendperiode is voorbij. De Finisj is bereikt na vier weken leut rondom het motto Tis Koers. Voor ons als Toro´s betekent dit echter niet het einde van het motto…bij ons is het motto het gehele jaar van toepassing, zo ook gisteren.
Gisteren stond namelijk de Night Ride op het programma. Deze werd ditmaal georganiseerd door Roparun team Leef en vijf Toro’s besloten zichzelf in te schrijven. Leo, Joop, Maickel, Kevin en Boudewijn. Bou moest zichzelf gister echter helaas afmelden omdat hij zichzelf niet helemaal fit voelde en geen zin had om ziek te worden. De welbekende vastenavendgriep heeft Boudewijn dus ook getroffen, waardoor we met vier man de night ride tegemoed gingen.
Om 18.30 werd er verzameld bij Leo (zelfs door een enkeling een thee genuttigd) en vertrokken we richting het appeltje om onze inschrijfbewijzen op te halen. Hier aangekomen bleek al dat het niet zo een drukke editie als anders was, getuige de vele vrije parkeerplaatsen. Na het bevestigen van de startbordjes gingen we naar de start. De start was echter pas om 19.00, waardoor er gewacht moest worden. Lonneke kwam de mannen gelukkig vergezellen tijdens het wachten en zwaaide ze uit toen iets over 7 de slagboom open ging.
In het donker door de bossen. Voor mij (Kevin) de eerste keer. Maar door alle goede verhalen van voorgaande edities en de veelbelovende afterparty een rit die gereden moest worden. Joop voorop, twee felle led lichten voor op zijn fiets gebonden en vier reserve accu’s bij voor het geval dat. Aan verlichting was bij geen enkele toro in het begin gebrek! Doordat we allemaal teglijk startten kwamen we in een lange sliert terecht en werd er meteen het nodige ingehaald. Zoals gezegd Joop op kop, Leo in zijn wiel en daarachter Maickel en Kevin. Lekker fietsen, lekker kletsen en lekker genieten van een lichtjesslang die door de bossen trok. Heel leuk en mooi gezicht was dat.
Joop had het tempo er lekker in zitten moet ik zeggen, waardoor het in het laatste wiel af en toe best aanzetten was. Maar niet erg, met een rondje van 21 kilometer in het vooruitzicht konden de krachten natuurlijk anders verdeeld worden. Door het Lievensbergbos richting de groene route. Veel stukken van deze groene route meegepakt en vele toch ook wel bekende stukjes bos gezien. Slingerpaadjes, rechte stukken en enkele beklimmingen…het kwam er allemaal in voor.
Net voor de tussenstop begonnen de lampjes (Joop had inmiddels al één maal zijn accu verwisseld) leeg te raken. Die van Kevin begon te knipperen, bij Leo was het einde ook in zicht en de bouwlamp van Maickel werd ook iets minder sterk dan dat hij gewend was. Na de tussenstop Leo op kop. Leo op kop, in het donker, goede benen en hij had er zin in. Na een paar minuten opperde Joop een tandje terug te doen, want wat ging Leo tekeer over de donkere smalle paadjes van het bos. Het was gewoon echt genieten. Droge paadjes, harde paadjes en weinig plasjes.
Uiteindelijk reden we het laatste stuk door het Lievensbergbos waarna we na 21 kilometer bij de finish aankwamen. De een net iets moeier dan de ander, maar allemaal met hetzelfde voldane gevoel. Het was een leuke rit met veel gezelligheid. Op naar de afterparty…
Direct na de finish kregen we een blikje red bull van de red bull dames. Maickel besloot het in zijn bidon te doen, hij kon het nog wel nodig hebben vannacht zei hij. Eenmaal de fietsen gestald te hebben op naar het café. Of het nu kwam doordat we aan de vroege kant waren gefinisht of door het magere deelnemersveld wisten we toen nog niet, maar bij binnenkomst was het maar een magere bedoeling.
Joop haalde wat trippeltjes en we genoten van een lekker herstelbiertje. Daarna nog eentje en toen kwam Leo met iets aanzetten. Hij had de Red Bull dames opgepikt en uitgenodigd bij ons aan tafel. Gezellig over de carnaval gekletst en natuurlijk nog even op de foto….want wat gaven ze vleugels. De rest van de avond bleef het rustig in de zaal, maar gezelligheid maak je zelf en dat bleek ook. Met een sta tafel die we mee konden laten dansen met ons zelf hupsten we door de zaal van de ene naar de andere plek. De Toro’s waren aanwezig en met meer bier in de man kwamen de danspasjes ook nog mooi van pas. Uiteindelijk besloten we een afzaktheetje te nemen bij Leo. Aangekomen bij Leo werd de thee verzorgd en werd er onder genot van wat chipjes nog gezellig nagepraat over van alles en nog wat. Corine, Marieke en Joyce waren ook aanwezig aangezien zij samen de finale van WIDM hadden gekeken.
Een leuke avond, een mooie rit en een gezellige afsluiter. Zeker voor herhaling vatbaar, volgend jaar hopelijk met een grotere Toro delegatie en een groter deelnemersveld dan gisteren! Volgende week zondag weer een ouderwetse clubrit, met na afloop natuurlijk weer een hersteldrankje bij ons geliefde strandhuys. We beginnen ze te missen!
