De vorige keer dat ik een verslag ging schrijven had ik mij goed voorbereid. Goed opgelet tijdens de rit en goed opgelet tijdens de goede gesprekken na afloop bij het Strandhuys. Nu overviel onze CLEO mij met de vraag of ik het verslag wilde schrijven. Had net 2 uur lang in een empty box rondgereden. Maar ja als Leo mij iets vraagt, kan ik niet weigeren. ”Tuurlijk Leo, komt goed”.
Geen valpartijen in de sloot, geen gekneusde ribben en geen pechgevallen met de fiets. Wat dan wel? We gingen gezessen op pad (Sjel, Boudewijn (met gereviseerde fiets), Joop, Lisette, Leo en ikke). Het is ongelooflijk dat we eigenlijk nooit op iemand hoeven te wachten bij de start. Altijd zijn we allemaal op tijd. En dat jaar in, jaar uit.
Hoe we gereden hebben weet ik niet meer, maar de helft van de ochtend heb ik in ieder geval route groen gevolgd. Leo zei, we volgen groen. We zien elkaar weer bij Stayokay. Die groene route duurde en duurde maar. Het zestal was onderweg 2 groepjes van 3 geworden. En later nog meer groepjes. Je doet wat je kan, je kan wat je doet en we hebben gedaan wat we konden. Gelukkig waren we toch weer samen bij Stayokay. Sjel pakte af en toe nog wat extra km mee en voegde zich van allerlei kanten steeds weer bij de groep. Onderweg nog een groepsfoto gemaakt bij een meertje. Om toch nog wat kilometers te maken had Leo nog wel een idee om met een omweg bij het Strandhuys uit te komen. Ook tijdens deze laatste fase was het 6tal weer 2×3 geworden. Zelfs met een heel klein gaatje is het mogelijk om elkaar helemaal kwijt te raken in het bos.
Gelukkig zaten we weer samen aan een tafel met bier voor ons neus. En hadden we elkaar erg gemist onderweg. Gelukkig was Carlijn er nog met haar 2 bloeikes. Lekker vertrouwd! De gesprekken gingen natuurlijk weer (n)ergens over: dat Tom zijn kaartje voor de Sirocco nog niet betaald had, het pensioen van Boudewijn, het feest van het Strandhuys, de bitcoin, salarissen in het onderwijs, de aankomende bekwaamheid van Lisette en de schrijnende ervaringen/meningen met de toeslagaffaire.
Ook wel een politiek correct puntje was dat we allemaal na 2 consumpties weer netjes naar huis gingen fietsen. De afstand was goed, het tempo ook. Ik heb genoten. Volgende week maar weer. Volgens mij zijn er veel afmeldingen. We gaan het zien.
Groetjes
@win