Zondag 26-10,
De wintertijd is ingegaan en het wielerseizoen zit er eigenlijk zo goed als op. Toch pakten we nog één keer de wielrenfiets dit jaar voor een lekkere rit over de weg. 09.30 strandhuis, Rob, Joop, Constant, Leo, Bart en Kevin klaar voor een lekker rondje op de zondagochtend. Van te voren was afgesproken rustig te fietsen aangezien niet iedereen evenveel had gefietst de laatste tijd.
Constant bombardeerde zichzelf tot ritcaptain en we fietsen door het prachtige landschap van België en Brabant. In Achtmaal was het tijd voor een welverdiend stukje appeltaart met koffie (of een 7-upje) bij het Pannehuske. Hierna vervolgden de renners snel hun weg op weg naar de grote finale. Althans, dat dachten ze. El Toro himself had na 1 minuut al behoefte aan een sanitaire stop (als tie dat in het vervolg nou is bij de koffie doet).
Terug op de fiets gingen de renners via Essen richting het mooie Huijbergen. Hier werd er even flink op de pedalen getrapt door Joop. Kevin dacht er even over heen te kunnen knallen, maar werd al snel weer bijgehaald door het treintje van Rob en Joop.
Na dit korte spektakel was de rust weer teruggekeerd in het peleton en gingen de renners op weg naar de grote finale. Via de Wouwse Plantage richting de Wouwse Tol. Zo een 10 km van de streep schroefde Constant het tempo al aardig op. Met een constant(e) snelheid van rond de 38 km/u gingen er vier mannen vandoor. Constant met in zijn wiel, Rob, Joop en Kevin. Bart en Leo volgden op gepaste afstand. Bij het opdraaien van de Wouwse Tol merkte je het peleton een beetje onrustig worden. Rob had ondertussen Constant overgenomen op kop en reed nog steeds flink hard door. Daarna kwam Joop op z’n Jens Voights aan de leiding en fietste zichzelf helemaal leeg. Met nog maar een paar kilometer te gaan schroefde Constant het tempo nog eens op en alleen Rob en Kevin konden volgen.
Rob ging ervoor maar Constant en Kevin sprongen uit z’n wiel. Het leek er op dat het tussen die twee zou gaan en op 300 meter van de streep zat Kevin net voor Constant. De ouwe taaie rot Rob wist echter niet van opgeven en schakelde nog even twee tandjes bij. Hierdoor klopte hij Kevin en Constant en werd daarmee de eerste ritwinnaar van de El Toro Cycling Club. Kevin twee en Constant drie. Joop reed op zijn eigen tempo door en eindigde daarmee vierde en Bart en Leo volgden.
Na deze enerverende finale kwamen er nog een paar viaducten waar Rob en Constant hun benen nog eens wilden testen. Toen de teller de 70 aantikte zat de rit erop en werd er genoten van een overheerlijk biertje (foto) bij het Strandhuis.
