Zaterdag 9 juli 2016. Deze datum stond alweer een tijdje in de agenda’s van menig sportliefhebbers. Niet omdat er dan een mooie bergrit werd verreden in de Tour de France, ook niet omdat die dag de kwalificatie van de Formule1 van Engeland was en ook niet omdat het één dag voor de finale van het EK voetbal was. Deze dag was er een veel groter evenement op sport gebied, de El Torro Classic 2016 stond op het programma.
De El Torro Classic is een jaarlijks terugkerende traditie georganiseerd door onze enige echte El Torro Rob! Hij nodigt dan zijn fietsvrienden uit het Noorden uit, om een mooie ronde hier in de omgeving te fietsen. Dit jaar is er wederom gekozen voor een rondje door het Zeeuwse landschap, met de Zeelandbrug en Neeltje Jans. De route van vorig jaar kwam er voor een groot deel in terug, met hier en daar wat kleine aanpassingen.
Zo een eigen classic vergt nogal wat voorbereidingswerk. Zo waren er al flinke boodschappen ingeslagen door Annet en stond Conny zaterdagochtend 07:00 bij de bakker voor verse koeken, appelflappen en Zeeuwse bolussen. Tussen 8:00 en 8:30 was het namelijk verzamelen onder genot van een bakje koffie en de lekkernijen van de bakker! De fietsvrienden Wormer kwamen dit jaar met een mooi gezelschap van tien man! Zij zaten al vroeg (05:30) in de auto richting het mooie Brabant, al denken ze dat wij nog bij Zeeland horen….
Nadat de mannen van Wormer zich aan een lekkere Groffen koek hadden gewaagd en rustig een bakje koffie dronken, kwamen de mannen van de El Toro Cycling Club ook langzaam binnen druppelen. Van de ETCC ging iedereen, behalve Bart mee. Constant had eigenlijk pieper dienst en zou in eerste instantie ook niet mee kunnen, maar met een laatste poging om de pieper af te splitsen, kon Constant gelukkig toch nog mee. Het gehele peleton deze classic kwam uiteindelijk neer op twintig man, een mooi even aantal!
Het start schot was om 09:00! Onder toeziend oog van Conny Annet vertrok het voltallige peleton aan een tocht van maar liefst 177 kilometer. Verwachting was rond 16:00 terug te zijn als alles volgens schema verliep. De eerste zeven kilometer werden echter afgelegd in maar liefst drie kwartier. Was het tempo dan zo laag?…nee, de oorzaak was Marcel. Marcel vond het leuk om zichzelf na 7 km lek te rijden, waardoor er een bandenwissel moest plaats vinden.
Met het commentaar van Rob op de achtergrond, ik citeer: “Bij Max Verstappen gaat het banden wisselen een stuk sneller” duurde het een hele tijd voordat de band was gewisseld. Opvallend beeld hierbij was dat Joop een mannelijke renner “hielp” bij het banden wisselen, dit doet hij normaal alleen bij vrouwen.
Zeven kilometer en drie kwartier later stapten de mannen weer vol goeie moed op de fiets om nog 170 kilometer af te leggen door het Zeeuwse land! Die drie kwartier moest natuurlijk weer goed gemaakt worden om op tijd bij de koffie te zijn, wat erin resulteerde dat het er soms best hard aan toe ging tegen de wind in.
Via Rilland, Krabbendijke en Kruiningen richting Goes om vervolgens met z’n twintigen in de richting van de welbekende Zeelandbrug te rijden. Op de Zeelandbrug hadden we lekker de wind schuin in de rug waardoor er door sommigen goed overheen geknald kon worden. Maickel heeft hier overigens wel zijn kruid verschoten voor de rest van de rit, maar dat terzijde. Op de Zeelandbrug werd er in twee groepjes gereden. Wim probeerde nog even met 50 km/u het eerste groepje te bereiken en dat lukte hem ook. Of dat nu kwam door zijn eigen kunnen of door de openstaande brug laten we hierbij even in het midden. Door de stilstaande brug waren we in ieder geval allemaal weer bij elkaar en kon er even rustig wat gegeten worden. Er stond inmiddels toch al ruim 60 kilometer op de teller en we moesten nog wel een stukje tot de koffie.
Na de Zeelandbrug werd er namelijk door Zierikzee over de smalle dijkjes richting Neeltje Jans gereden. Goede communicatie was hier belangrijk en dat ging als een professioneel peleton zo goed. Fiets tegen, fiets voor..het kwam allemaal voorbij. Of dat nog niet genoeg was moest er op de dijkjes ook nog uitgekeken worden naar schelpen en opengebroken oesters. Een wonder dat niemand hier een lekke band heeft gereden.
Na de leuke dijkjes en weer een lekker stuk wind tegen werd er de Neeltje Jans over geknald!! In een mooie waaier werd er in strak tempo richting de koffie gereden. Praten en genieten van het uitzicht zat er even niet voor iedereen in, want het was soms goed je best doen om in het wiel te blijven van je voorganger. Het is ook niet voor niets dat in het segment “NK Tegenwindfietsen (8.5 km)” er een gemiddelde snelheid van bijna 34 km/u staat genoteerd op strava…
Na de Neeltje Jans was het tijd voor koffie met gebak bij Jacomien. Net als vorig jaar werden we ‘warm’ ontvangen en stond de taart al klaar om geserveerd te worden. Iedereen kon even op adem komen en onder genot van een koffie/cola en gebak werd er lekker geouwehoerd! Mooie bijkomstigheid voor het humeur was dat het grootste gedeelte er al op zat (95 km) en dat we het tweede stuk vooral wind mee zouden krijgen.
Nadat er was afgerekend door El Torro en iedereen weer op zijn fiets zat, moest er nog even gewacht worden op Sjel. Die stond namelijk nog te praten………en te praten………en nog meer te praten met Jacomien. Toen ook Sjel zo ver was kon er weer langzaam in de richting van Brabant gereden worden. Via allerlei kleine Zeeuwse dorpjes kwamen de mannen uiteindelijk weer uit op de weg van Goes naar Zierikzee. Hier werd wederom door verschillende dorpjes gereden om uiteindelijk bij Hansweert uit te komen. Via de dijk werd er terug gereden en kwamen de mannen achtereenvolgens weer langs Kruiningen, Krabbendijke en Rilland.
Na Rilland sprintte een groepje nog de Bathse brug op en de daaropvolgende viaducten werden ook nog op gesprint door sommige enthousiaste onvermoeibare lieden. Ondertussen kreeg Hans die droge broodnodige energie repen niet meer door zijn strot en werd hij van alle kanten voorzien van water!
Het laatste stukje van de route was het bekende stukje Woensdrecht en Brabantse wal. Na 177 kilometer reed het complete peleton de achtertuin van de familie Halter in en werd er volop geknuffeld en gezoend. We hadden het toch allemaal maar weer mooi gedaan!
Een traditie na afloop van de El Torro Classic is dat er met z’n allen het zwembad wordt ingesprongen. Het duurde nog geen minuut voordat de eerste mannen afkoeling zochten in het zwembad en zichzelf er vol overgave in stortte! Conny had ondertussen een dienblad vol met lekkere limoncello en dat hadden we allemaal meer dan verdiend na zo een lange tocht. Ook Hans kon na 177 kilometer afzien eindelijk weer genieten en sprak al vol enthousiasme over het voorlopig in de wilgen hangen van zijn racefiets voor zijn maand vakantie!
Na de limoncello kwam het bier erbij en werd het vocht gehalte in het lijf weer goed aangevuld! Ook werd er ondertussen nog gekeken naar de Tour en begon Conny al langzaam de bbq aan te steken. Con had, terwijl de mannen aan het fietsen waren, ondertussen de BBQ helemaal voorbereid met Annet.
Toen de BBQ bijna van start ging kwam er nog een leuke verassing de tuin binnen lopen en fietsen. Walter en Theo konden wegens blessures niet mee fietsen, maar wilden toch aanwezig zijn bij de El Torro Classic! Hartstikke gezellig en mooi op tijd voor de BBQ. Theo had net zijn nieuwe fiets opgehaald en kon hem dus gelijk aan iedereen showen…daar gaat hij nog harder mee in de afdaling!
Na de BBQ was het tijd voor de mannen uit het Noorden om weer richting huis te gaan. Het was immers een lange dag geweest en er stond nog een lange terugreis naar huis op ze te wachten. Nadat iedere deelnemer wederom een zelf gemaakte creatie van Conny in ontvangst had genomen (een fietspaaltje voor de zesde editie van de El Torro Classic) en iedereen elkaar gedag had gezegd, kwam er na 12 uur een einde aan een zeer geslaagde vermoeiende dag. We hebben prachtig weer gehad en heerlijk gefietst met z’n allen.
De Classic was zoals ieder jaar weer compleet verzorgd en ik wil namens iedereen dan ook de familie Halter wederom bedanken voor de goede verzorging tijdens de Classic! Tot volgend jaar, hopelijk weer met een mooie, grote, gezellige groep!
