1e Pinksterdag, prachtig weer. Volop zon en windkracht 2 misschien af en toe een klein drietje. De ideale dag voor de El Toro Cycling Club om eens lekker uit te pakken, iedereen, de volle 11 man. Wat een mooi gezicht. Om 0900 al bij het strandhuis waar vroege passanten jaloers kijken naar de eenheid die de El Toro Cycling Club (ETCC) uitstraalt. In perfecte harmonie beweegt de ETCC zich als een dubbele slang door Brabant en Zeeland, de route volgend die rit captain Boudewijn heeft uitgestippeld. Iedere andere club buigt meewarig het hoofd en schikt zich in een rol op het tweede plan.
Ja, logisch denk je als je dit leest. Wat anders? Nou, heb je even. Bart en Joop besloten op de valreep dat hun pinksterweekend met hun vriendenclub belangrijker is dan bovengeschetst scenario. Belachelijk natuurlijk, dat doen ze al zo lang dat ze best een keertje belangrijker zaken voorrang kunnen geven. En dan Kevin, hoofdscribent van de website, degene die via de whats app groep heeft aangedrongen op koersen op zondag en Boudewijn het ritcaptainschap min of mee heeft opgedrongen. Ik ga niet, ik ga hardlopen zei hij de dag voor aanvang koers. Hardlopen kan je altijd Kevin, een rit als in de eerste alinea beschreven rijden kan maar heel af en toe, ik denk eens in de honderd jaar. Het excuus dat Fons verzonnen heeft is verdedigbaar. Een weekend in Londen met je zoon is ook heel leuk maar…ik twijfel, dat kan altijd nog. Kersvers lid Maickel vind dat zijn vrouw thuis moet zijn als hij weg is. Nee toch, dat is toch geen reden om een rit als voornoemd over te slaan. Mobiliseer familie, schoonfamilie, buren of wat dan ook om op te passen maar ga mee! Wie was er nog meer niet, Constant. Constant ging uitfietsen. Waarvan! Mooie planning! Wist vast niet dat de prachtige 1e pinksterdagrit met de voltallige ETCC gepland was. Dan onze steigerprins @win. @ wil laten zien dat je best 3 dagen in de Alpen kan fietsen zonder een beetje fatsoenlijke voorbereiding. Deze keer heeft hij zich ziek afgemeld. Ik denk dat hij verzwakt is door te weinig fietstraining maar… wie ben ik? Geen dokter! @je, beterschap en tot zaterdag bij de KMC! Dan missen we ook nog CEO Rob, El Torro himself. Tsja, laat ik daar nou niks lulligs over zeggen, hij moest gewoon werken en brood moet op de plank. Misschien dat hij zijn baas kan overtuigen van het belang voor de gemeenschap van ritten als 1e pinksterdag. Nu verreden door, ja precies, goed geteld, drie ETCC-leden. Leo, Tom en Boudewijn stonden om 0900 uur klaar om 1e pinksterdag kleur (rood, zwart, wit) te geven.
Boudewijn had de rit in zijn Garmin geladen, een gedownloade rit over eiland Tholen die via een omweggetje door Woensdrecht/Hoogerheide en de Oesterdam was aangepast. Vol goede moed reden we weg en werden door de Garmin gemaand om te keren. Dat leidde direct tot een melding dat we van de route waren. Op advies van Tom de route opnieuw geladen en we konden toen wel via de goede kant vertrekken. Het zonnetje was al druk bezig om het warm te maken maar heel warm was het nog niet. Een graadje of tien hooguit. Via Mattemburgh, Non Plus Ultra, Calfven en de brug over het Schelde-Rijn kanaal naar de Oesterdam. De wind was meest NoordWestelijk en omdat rit captain Boudewijn bij aanvang nog eens duidelijk heeft gemaakt dat hij een rustige rit wil, werd een tempo van niet sneller dan 32 á 33 km/u aangehouden. Om met dit wat bezadigde tempo niet steeds met elkaar te hoeven praten werd kop over kop gereden en de Oesterdam was snel historie. Zeeland in, windje op kop dus geen reden om het tempo en de rijwijze aan te passen. Iedereen kweet zich van zijn verantwoordelijkheden waar het om het verrichten van kopwerk ging. Om te zorgen dat we tegen de wind in niet anders gingen rijden heeft Tom, eerlijk is eerlijk, het meeste kopwerk gedaan zodat het tempo constant bleef. Afspraak is tenslotte afspraak. In Sint Maartensdijk had de Garmin wat moeite met het tempo en moest Leo ons door fietspoortjes en voetpaadjes weer op de juiste weg zetten. Prima, dat lukte en we gingen weer door zoals we inmiddels gewend waren, tot we eindelijk op het meest westelijke puntje waren. Even nog afbuigen naar het Noorden en via Stavenisse en Sint Annaland via alweer een brug over het Schelde-Rijnkanaal richting Nieuw Vossemeer. Gelukkig hadden we de wind meestal een beetje in de rug en konden we rustig rijden, een kilkometertje of 34/35 per uur. Hoezo rustig. De ouderen van de groep begonnen hun benen best te voelen maar lieten dat niet merken. Vooral Leo wekte de indruk nog wel zo’n rondje aan te kunnen door iedere keer dat we een stuk weg afsloten, met veel gejuich even vooruit te sprinten. Oftewel, de stemming zal er goed in, het weer was perfect (inmiddels een graad of 16) en het bier lokte ons naar Bergen op Zoom. Eerst naar Halsteren, dan via de schansbaan, de Heide en de brug over de A58 langs het Appeltje naar Leo.
Een erg mooie rit, 107 kilometer met een gemiddelde snelheid van 31,8 km/u, precies volgens plan maar mogelijk dankzij een perfecte samenwerking (Rob, je had het moeten zien, als CEO was je trots op ons geweest) en met passend einde want Leo had ons bier en appeltaart beloofd. Belofte maakt schuld en inderdaad, er was appeltaart (en Leffe blond en Westmalle en Jupiler). We hebben lekker in de tuin nagenoten van de rit, en passant gooide Boudewijn een deel van Leo’s bier nog over de nieuwe tuinset maar dat mocht de pret niet drukken. Superdag en helemaal voldaan. Met stramme benen gingen Tom en Boudewijn na drie kwartier of zo, richting de plaat. Volgende week KMC! Komt allen!
