Het zat er al een tijdje aan te komen. De hete kip van Leo na een 200 km rit gaat um niet meer worden dit jaar. Ideetje van Kevin: een rondleiding voor de ETCC in het eerste eigen optrekje van Joyce en Kevin, te combineren met de laatste rit voor de MTB strandmarathon die het begin van het MTB seizoen meestal ongeveer inluidt. Uiteraard kan bij goed weer nog makkelijk op de race gefietst worden maar racefietsseizoensafsluitingsrit klink best goed genoeg om te laten volgen door een speciaaltje bij iemand thuis. Voorwaarde is dan wel dat de rit iets voorstelt dus werd besloten om een rondje Zeelandbrug te doen waarbij dan Kevin ons op Bratwurst zou fêteren en Leo het feest met hete kip compleet zou maken. Hartstikke mooi. De opkomst beloofde goed te zijn en Kevin en Leo hadden dan ook voldoende Kwaremontjes ingeslagen om de vele dorstige kelen te smeren.
Wie gingen er mee? Kevin en Leo natuurlijk. Joop en Boudewijn hadden al eerder toegezegd. Maickel ook van de partij maar die moest tijdens de afterparty bij Kevin iets met zijn familie doen. Bart, Constant en Ed waren vast van plan om mee te gaan en Tom lijkt vanzelfsprekend van de partij. Maar….Bart was helaas door zijn rug gegaan en kon tot zijn spijt niet mee maar was zeker bij de Bratwurst, Hetekip und Bier (BH&B) van de partij. Ed had wat maar ging dit zeker regelen. Helaas, niet gelukt maar wel bij de BH&B van de partij. Constant besloot helaas te gaan schilderen en was dus ineens niet van de partij. Tom leek wel mee te kunnen als we naar de Eiffel zouden gaan en niet met een rondje Zeelandbrug, sluit wel aan bij de BH&B, later misschien erbij en uiteindelijk toch niet zodat we met vijf man op de fiets stapten en met 6 man de afterparty gingen doen. Het is niet anders, vooruit dan maar. Op naar de Zeelandbrug in een lekker zonnetje maar met een koude start (7°C). De verwachting was 15°C als maximum temperatuur dus het werd alleen maar beter
De wind was tot aan de brug meer in de kont dan op de kop dus met relatief weinig inspanning kon lekker doorgereden worden. Alles wohl, Yerseke voorbij, Goes voorbij, Zeelandbrug al in zicht en we roken de appeltaart al (ja, ja, we zouden relaxed doen en weer eens stoppen onderweg). Leo en ik reden op kop, windje in de rug een kilometertje of 35 per uur toen we ineens zo’n enge harde schuiver van een fiets die over de weg schuurt hoorden. Blik achterom werpen en zien dat Joop is gevallen. Geen idee hoe dat kan gebeuren op een recht stuk weg maar snel er naar toe. Joop heeft pijn. Dat is duidelijk. Dokter Leo mag nog even nergens aankomen maar alles lijkt nog te bewegen. Joop’s helm is beschadigd en zijn linkerschouder heeft aan zijn kleding te zien, de klap opgevangen maar vooral de voorkant, borstbeen/ribben doen erg veel pijn. Kevin en Maickel reden achter Joop en vooral Maickel heeft met kunst- en vliegwerk zichzelf overeind kunnen houden maar ze hebben wel gezien wat er gebeurde. Joop pakte zijn drinkbeker en raakte toen met zijn voorwiel zo’n stuk opgedroogd slik. Hij raakte zijn stuur kwijt en lag ongeveer meteen op de grond. Inspectie van de fiets leverde een lekke voorband op en een kapotte rem-schakel handle aan de rechterkant. Daar is Joop waarschijnlijk met zijn borst op geland, vandaar de pijn. Afijn, de fietsband werd vervangen maar de rechter handle was echt niet meer te fiksen. Inmiddels werd steeds duidelijker dat Joop echt niet meer kon fietsen dus Leo belde Corine om te vragen of zij langs kon komen om Joop op te halen en naar Lievensberg brengen voor een check. Natuurlijk wilde ze dat. Ze kwam zo snel mogelijk maar door de drukte duurde dat toch nog wel een uurtje.
Op loopafstand, zelfs voor Joop, was een barretje/koffiehuisje (het loze vissertje) waar we naartoe liepen om even uit de wind te kunnen zitten met een bakkie koffie. Leuk tentje, zeker onder andere omstandigheden. Joop had nog steeds pijn en zelfs de pogingen van een serveerster om hem aan het lachen te krijgen kregen zijn mondhoeken niet in beweging. Serieus dus. We werden op nog een one-women-stand-up-comedy getrakteerd door Sonja. Sonja was de organisator van een oesterraapuitje waarvan de deelnemers zich bij het loze vissertje verzamelden. Hilarische uitleg! We weten (of wisten) nu precies hoe het zit met de oesters in de Schelde. Corine had het loze vissertje inmiddels gevonden en we laadden Joop en zijn fiets in. Succes en beterschap gewenst en toen zelf maar weer op de fiets gestapt. De ronde afmaken zou iets teveel tijd gaan kosten dus was het plan om tot Hansweert dezelfde weg terug te pakken en dan via de zuidkant de bekende ronde af te maken. Het was 12 uur en we hadden net Bart via de app beloofd om 2 uur terug te zijn. Moet lukken. Op pad, nee wacht stop! Wat is er? Wat is er? Rustig, rustig, het is Leo’s Garmin maar, even opstarten en dan doet ie het weer. Weer op pad, weer stoppen, weer de Garmin! Okee, batterij is leeg en dan doet ie het niet meer, Kunnen we nu? Ja we kunnen. Nu meestal met wind tegen dus we moesten om de verloren Garmin tijd goed te maken, stevig doortrappen om om 2 uur bij Kevin te kunnen zijn. Het lukte precies met een stevig tempo van ongeveer 32 km/u. Het had ook niet langer moeten duren voor vakantieganger/feestvierder/schilder/klusser Maickel maar zoals hij zelf altijd zegt: “ik wil wel moe worden”. Volgens mij is dat gelukt en als hij door pure uitputting geen bowlingbal meer kan optillen is niet zo erg. Dan wint ie maar niet.
Op naar cez Joyce en Kevin. Bart was er al en had van Joyce al een privé rondleiding gehad, Leo had het huis al gezien en dus mocht Kevin mij de stallen laten bewonderen. Hartstikke mooi huis. Helemaal af en voldoende ruimte. Mooi tuintje met overkapping en een prachtige buitenbar. Ed was onderweg en de eerste Kwaremonts werden genuttigd. Heel gezellig maar hoe zou het met Joop zijn. Bart hadden we al laten schrikken en Ed kreeg natuurlijk ook direct de highlights te horen. Druk App-verkeer met Joop en Corine. Joop had veel pijn maar leek niks gebroken te hebben. Anja is inmiddels ingelicht en zegt goed voor hem te zorgen. Joop baalt er verschrikkelijk van dat hij de BBQ-kunsten van Kevin moet missen, en terecht. Kevin heeft van zijn ouders zo’n elektrische heater geleend die de boel aan moet steken. Dat lijkt te lukken maar op een gegeven moment is het over. Toch iets te dichtbij gehouden en toch iets te heet geworden. De heater is overleden maar heeft net genoeg werk gedaan. Met een beetje blazen en wapperen komt het goed en de Bratwursten kunnen er op. Wachten tot ze klaar zijn doen we met chips en bier dus we worden door Joyce en Kevin uitstekend verzorgd. De hete kip is trouwens doorgeschoven naar een volgende keer, als we met meer zijn. De Bratwurst is heerlijk en er is ruim, ruim voldoende voor iedereen. Echt een heel gezellige afterparty en echt jammer dat er zo’n rotongeluk aan vooraf ging. Volgende keer beter.
Joyce en Kevin, enorm bedankt voor de superontvangst en verzorging.
Joop, knap maar heel snel op want zonder jou is het toch niet hetzelfde.
p.s. De laatste berichten zijn dat borstbeen en ribben ok zijn, dat de linkerschouder veel pijn doet maar dat Joop zich sinds dinsdag weer zelf kan aankleden.
