Maickel ik zijn dit jaar de organisatoren van de jaarlijkse fietsvakantie van de ETCC. De datum en de locatie zijn inmiddels bekend maar er is nog steeds geen informatiemoment voor de deelnemers geweest. Gezien het feit dat ik inmiddels niet meer werk zou de timing hiervan geen probleem moeten zijn maar de praktijk was anders. Het allerlaatste moment voor mijn eigen vakantie was 14 juli en hoewel er al Toro’s op vakantie zijn moest het toch maar op die datum. Zo gezegd, zo gedaan. Ik had in Komoot een rit van tegen de 90 km gemaakt, bier en frikandellen ingeslagen en een presentatie in elkaar geknutseld. De routes maken daarvan onderdeel uit en dat was nog geen sinecure maar over de routes later meer.
Joop en Lisette zijn respectievelijk in Spanje en Amerika en Edwin had teveel werk maar de rest was er. Om 9 uur stonden, klaar voor vertrek, bij het Strandhuys, Leo, Rob, Maickel, Sjel, Kevin, Sebas, Kas en ik. Sebas en Kevin begonnen, zoals het de jeugd betaamd, op kop waarbij vooral Sebas zin leek te hebben om zijn benen aan het werk te zetten. Hij heeft de laatste tijd iets minder gefietst en ik denk dat zijn fiets heel blij was er weer uit te mogen. Kas had gisteren, net als Kevin en Sebas een bandfeestje gehad maar was van de drie jonge stieren de enige die het een goed idee vond om dat tot drie uur ’s nachts te rekken. Ff rustig aan en wat stiller dan gebruikelijk.
De route bracht ons in noordelijke richting via Halsteren en Lepelstraat, om Heense Molen, via een pad (dat we eerst even niet konden vinden) over meerdere wildroosters naar en door Nieuw-Vossemeer en dan westelijk naar Sint-Maartensdijk. Van daaruit zijn we langs het water met een mooi zonnetje tegen en een mooi windje mee, in redelijk hoog tempo richting de Oesterdam gefietst. Het tempo lag al steeds best hoog, waarschijnlijk omdat Kevin in zijn supercompensatiefase na een weekje in de Limburgse heuvels met schoonpapa Rob. Rob was trouwens ook sterk dus dat bevestigd mijn vermoeden. De wind in de rug zorgde wel voor een scheuring in ons pelotonnetje maar dat mag af en toe.
De Oesterdam wilden sommigen, waaronder ik en volgens mij ook Maickel, rustig aan doen. We moesten even wachten voor de brug en we waren ineens met heel veel fietsers omdat er een grote groep voor ons stond te wachten en er nog één aansloot. Brug open en los, nou ja, achter groep 1 dan. Na een stukje was vooral Kevin dat zat en toen er even geen tegenliggers waren gingen we er voorbij. Leo en ik op kop in een aardig maar behapbaar tempo. Even na de bocht kwam Kevin voorbij met Maickel, Sebas en Rob in zijn kielzog, een waaier van 4. Ik dacht eerst ‘laat maar’, maar al snel ben ik er met moeite toch heen gesprongen, een waaier van 5, hoezo rustig aan. Petje af Kevin! Mooi tempo. Vraag maar aan Sebas die even over wilde nemen maar dat al snel geen goed idee vond, zeker niet omdat de laatste plaats in de waaier daarna voor hem was. Via Batse brug en Rijzende weg werd de 90 km volgemaakt en konden we bij mij thuis van verschillens Grimbergens genieten en een broodje frikandel naar binnen werken.
De presentatie maakte voor allen duidelijk waar we heen gaan en wat beoogde tijden en zo zijn. Niet verassend, de details volgen. De routes maken was wel een dingetje. Gezien de snelheidsverschillen in de groep zijn er meerdere opties nodig zodat iedereen kan doen waarvoor hij/zijn meeging op fietsvakantie en we elkaar toch onderweg ook nog zien. Dag twee met de Glandon erbij, kent 6 opties. We zien in Bourg d’Oisans wel wie wat gaat doen. Het word vast en zeker heel leuk en heel zwaar. Zin in!
Iedereen fijne vakantie, werk of wat dan ook gewenst en tot 9 augustus.
