Het zou vandaag weer eens vrij rustig blijven tijdens de wekelijkse ETCC zondagrit. Om 0900 uur stonden we met zijn drieën bij het Strandhuys te wachten op nummer 4. Van de drie aanwezigen hadden Joop en ik een zware avond achter de rug zodat we een Maickeltje hadden (voor hem is dat immers standaard). Over Maickel gesproken; waar blijft hij? Joop checkt en wat blijkt? Maickel heeft zich verslapen. Oorzaak bekend maar dit is volgens mij de eerste keer dat hij er ook echt niet is. Afijn met drie man een rit fietsen is ook leuk.
Leo weet een leuk rondje en aangezien hij het fitst is mag hij dat op kop laten zien. Geen probleem. Rustig op pad, richting de Philipsdam is het plan. Dat rustig duurt overigens maar even. Met een klein beetje hulp van de wind koersen we al heel snel rond de 35 km/u en ook nog door het slik zodat Joop en ik al snel gelijkenis vertoonden met een mountainbiker opeen regenachtige dag in het bos. Inmiddels leek de alcohol uitgewerkt en hoefde Leo niet meer alleen het kopwerk te doen. Het tempo was en bleef hoog, ook de dam op. De route voerde vlak langs Dirksland en was de route die Leo naar zijn nieuwe werk volgt als hij op de fiets gaat. Verder gingen we via Nieuwe Tonge en Oude Tonge richting Willemstad. Met negatieve windhulp zakte het tempo naar 32 km/u en bleef dus aardig hoog. Best pittig maar niemand klaagt dus we gaan gewoon zo door via Dinteloord naar Steenbergen.
Hier bleek Joop toch wat last te krijgen van vermoeidheidsverschijnselen. Niet dat hij ging klagen of zo. Niets van dat al. Hij maakt gewoon zijn band kapot. Een duidelijk knalletje en zijn achterband is in één keer plat. Buitenband? Nee, niks te zien. Nieuwe band plaatsen en met lucht vullen. Héé, boven de velg komt de binnenband even buiten kijken. Lucht eruit laten lopen en rustig het laatste stuk naar Bergen op Zoom fietsen dan maar. Je wilt niet naar huis bellen om opgehaald te worden en je wilt zeker niet lopen. De band hield het gelukkig en ongeschonden kwamen we bij het Strandhuys aan. We vragen tegenwoordig steevast om Kwaremont en dit is al de tweede keer dat we het ook echt krijgen. Yes, lekker! Na bijna 100 km, in het zonnetje, gaan een paar Kwaremonts er goed in.
Leo heeft een echt mooi rondje uitgezocht en zelfs al een idee hoe het nog mooier kan. Nou, dat zien we een volgende keer dan!
