De El Toro familie dag op 23 april 2023 was weer geslaagd. Zoals gebruikelijk ontfermde opa Leo en opa Rob zich over de kleinkinderen. Gelukkig maar, want de neefjes Kevin, Sebas en Kas waren al weken niet meer te houden. Jammer dat de iets oudere achterneef Maickel bijna roet in het eten gooide (letterlijk). Hij had de neefjes zover opgejut, dat ze probeerde tante Lisette te laten struikelen, die net uit de keuken kwam met een van de schalen hapjes. Gelukkig maar dat tante Lisette zich net staande kon houden, want de hapjes waren heerlijk. De natte versnaperingen waren dit jaar geregeld door ome Boudewijn, chapue voor de heerlijke bieren en wijnen. Heb van ome Joop begrepen dat vooral de bieren lekker waren, die zich na een paar biertjes liet uitlenen als klimmenrek aan de neefjes(hij had er een week later nog spierpijn van).
Maar goed, wie goed opgelet heeft: 23 april 2023 is gewoon een zondag en dat betekend 09:00 verzamelen bij het strandhuys en met de el toro familie op pad. Joop, Kevin en Rob hadden nog een andere familie dag dus konden helaas niet aanwezig zijn. Tot mijn verbazing stond Rob toch aan de start op 09:00, twee families op 1 dag, wat een familie man. Boudewijn was samen met zn zoon op mannen weekend in Dublin. Edwin was er ook niet, de rest: Lisette, Leo, Maickel, Sebas, Sjel, Rob en ik(Kas) stonden klaar voor de rit.
Stevige wind uit het zuiden, beetje fris in de ochtend maar comfortabel met een jackie en veel goede moed! Het word een rondje Hansweert, ook wel bekend als de piemelrit. Dat laatste komt doordat de route op de kaart eruit ziet als een stijve banaan. Dit maal gereden zonder de balzak, maar netjes afgesneden met bijna een rechte insectie. Misschien niet geschikt voor ieder familiedag, maar bij onze familie kan dit prima.
We begonnen voorspoedig, warm draaiend, echt vol goede moed richting Yerseke. Maar toen kwam het kanaal, 7 koppig peloton op het lint en tegen de wind in. Ik denk dat ik voor iedereen mag spreken dat we blij waren met een sterke man op kop dit ons door deze bare omstandigheden loosde. Toch viel het peloton nog even uit een, even wachten op elkaar en samen verder.
Un groupe buitendijks terug richting Brabant, de wind nog steeds niet onze vriend maar wij draaide rustig steeds verder zodat de wind steeds gunstiger waaide. Ondertussen begon Rob zenuwachtig te worden, 2 familie balletjes hooghouden vergt toch enige planning. Maar nog geen nood aan de man, dus we fietsten lekker door. Nog even paar heuveltjes meegepikt in de gemeente woensdrecht en terug naar het strandhuys. Rob is iets eerder afgezwaaid naar huis en Lisette ging gelijk door. Maar wij hebben nog een (paar) biertjes gedronken en heerlijk genoten van een schaalfrikandellen van het huis.
