Het wegseizoen officieel ten einde, ja of nee? Het is nog een beetje weersafhankelijk…maar afgelopen zondag stond er iets op de planning wat de keuze wel makkelijker maakte. TC de Grensrijders organiseerde namelijk een Gravel toertocht en met alle gravelspecialisten in ons midden was dat een uitgelezen kans om aan mee te doen.
Want het gravelen is hot en wordt met de week hotter. Laurens ten Dam introduceerde het en al gauw kwam het ook bij menig Toro ten gehore. Kevin, Tom, Joop en Maickel schaften een gravelbike aan en stof werd er gehapt. Bij de een door de vele gravelpaden, bij de ander door het vele stilstaan in de garage. Er schijnt een gravelbike in ons midden te zijn die omgerekend bijna 1000 euro per rit heeft gekost tot dusver….
Enfin, we gingen gravelen en dat kan ook perfect op de MTB. 4 bar in je bandjes pompen en gaan. Het was dan ook erg leuk om te zien dat de groep Toro’s erg groot was afgelopen zondag om half 9 bij het Strandhuys. De vertrektijd was wat naar voren geschoven, omdat de start in Ossendrecht was.
Kevin was een weekend alleen thuis en had voorgesteld een biertje na afloop bij hem te drinken. Joyce was namelijk in Rome en dan moet de hond op bepaalde tijden uit, dus gelukkig dat de Toro’s de moeilijkste niet waren en er mee instemden.
Half 9 Strandhuys, wie waren er allemaal? Ik kwam wat later aan en zag daar al een heel peleton staan. Joop, Maickel, Rob, Lisette, Sjel, Leo en Leo. Leuk die laatse, Leo had zijn oom Leo meegenomen. We hadden zondag een echte LeoLeo bij (grap van Sjel), maar waren nog niet compleet. We misten namelijk nog iemand. Niet over het hoofd gezien…maar gewoon te laat. Sebas had tegenslag na tegenslag bij de opstart en kwam een vijftal minuutjes later aanwaaien. Compleet en klaar voor de start…op naar Ossendrecht!
We reden over de weg in gestaag tempo naar Ossendrecht. Windje mee in de rug en gaan maar. Het was in Ossendrecht zelf even zoeken naar de startlocatie, maar met een LeoLeo in ons peleton kan het natuurlijk niet anders dat we de weg vonden. Inschrijfnummers ophalen en gaan zou je zeggen. Nou…daar dacht de helft anders over. De kopjes koffie kwamen naar buiten, werden gedeeld en wel (corona gehad of niet) en na een klein bakkie gingen we op pad voor 50 mooie gravelkilometers.
Het leuke aan de dimensie gravel is dat je echt de afwisseling weg en onverhard hebt. Bij een normale toertocht MTB ga je veelal door het bos en schieten de kilometers niet op. Bij een gravelride is dit een stuk meer het geval door de vele verharde tussenstukken. We reden Ossendrecht uit en gingen via een lusje richting de Kalmthoutse Heide.
Met een ochtendzon van jewelste was het heerlijk toeven op de fiets. Met slechts één gravelbike in de gelederen (van Kevin) was het soms een oneerlijke strijd op de paadjes. De MTB banden op 4 bar hadden natuurlijk meer rolweerstand en de dunnere gravelbandjes hadden die wat minder. Toch werd er door iedereen een lekker tempootje gereden op mooie uitgestrekte gravelstroken.
Maickel, hersteld van corona en een paar weken niet gefietst, bleek weer een echte Cucaracha. De kakkerlak is niet kapot te krijgen en zat gewoon weer voorin, kapot of niet. We reden een beetje richting Huijbergen en na een goede snok in het tempo hergroepeerden we in het bos. Sjel zag een mooi fotomoment (moet meedoen aan het nieuwe seizoen van het Perfecte plaatje) en na de hergroepering besloot Lisette in eigen tempo verder te gaan. Helemaal prima, we zien elkaar bij de stop.
De stop was sneller dan verwacht. Een kwartiertje later stonden we aan de sportdrank en appelkoek en kwam Lisette weer bij ons. Leo vond het echter te druk worden en greep in. We moeten weg, we moeten nu weg!!! Dus de fietsjes op en we gingen weer op pad.
Via de Nootjesberg (niet overheen) reden we richting de Huijbergse baan. We hadden een groepje in ons wiel en bij het opdraaien van de gravelstrook bij de kaasboerderij kwam er ineens iemand voorbij. Joop sommeerde ons dit niet toe te laten en de oorlog was begonnen. PR’s werden verbroken en bij de Heimolen groepeerden we weer. Bijna thuis, maar de route was nog niet klaar dus we gingen vrolijk door naar Hoeve Hildernisse.
Na Hoeve Hildernisse kwam Rob op kop met Kevin en Rob zat lekker te praten. Ook Rob was herstellende van corona, maar daar was weinig van te merken gezien zijn fietsconditie. We moesten links, maar Rob had het niet helemaal goed door. Een crash werd het bijna, maar gelukkig konden we allemaal nog redelijk uitwijken. Hartslag omhoog…schrik erin…we knallen door.
We reden richting Woensdrecht waar we afbogen naar de kasseienklim van de Rijzende Weg. Wat een pokkeding. Onze SjellieVermicelli liet zichzelf echter van zijn goede stoempkant zien en reed op zijn SJellies stampend omhoog. Mooi hoor, hoe sterk hij weer is.
Na dit klimmetje reden we door Hoogerheide, richting Calfven met wat stukjes bos naar het einde. Nog een paar extra lusjes als toetje, om vervolgens na een prachtige zonnige toch neer te strijken bij Cafe Boulevard in Ossendrecht. We moesten nog even wachten op Lisette, dus Sebas besloot (licht gedwongen door Joop) een rondje te geven voor zijn verjaardag.
Kwaremontjes en enkele hamburgers voor degenen die het nodig hadden in een zonnetje,,,, je kan het slechter treffen zeg. Na één biertje kwam Lisette aan en besloten we richting Kevin te fietsen. De koelkast stond namelijk vol met bier en een grote pan tomatensoep stond op ze te wachten.
Kevin besloot wat sneller door te fietsen om alvast de hond uit te laten, en Maickel wilde wel mee. Alhoewel…wilde…hij had halverwege spijt en een gezellig kletsstukje was het ook niet. Eenmaal thuis snel de hond uitlaten en Mike verzorgde de tuinkussens. Toen iedereen neergestreken was werden de Kwaremontjes genuttigd en de soepkommen volgegoten. Bou kwam gelukkig ook nog even langs, die had een operatie gehad aan zijn oog en kon niet mee op de fiets. Biertjes drinken kon hij gelukkig nog wel!!!
Leo Noordijk moest nog terug naar Zierikzee (ome) en Leo Noordijk en Leo Noordijk besloten dan ook na één biertje het voor gezien te houden. We hebben een uitnodiging voor een ritje in Zierikzee op zak in ieder geval en we gaan graag een keertje met je mee Leo. Andersom ook altijd welkom een keer aan te sluiten als we de mooie bossen in onze omgeving fietsen.
Na een biertje en een soepje namen we nog een biertje en een garnituurtje. De vrouw van huis, nergens naar te kijken. Toch was het voor de meesten na twee of drie biertjes genoeg en werd er huiswaarts gekeerd. Even terugkijken wat de F1 had gedaan en ongetwijfeld hebben er veel gejuicht afgelopen zondag, MAX voor de tweede keer wereldkampioen. Ook het WK Gravel was zondag…MvdP werd derde…gravel is nogmaals HOT!
Na een geslaagde dag sloten Joop en Sebas de poort en bleef ik alleen achter. We waren mooi op tijd thuis voor Keet, waarvoor dank Toro’s en Keet was ook aardig moe na jullie bezoekje! Het was een geweldige zondag. Aankomende zaterdag de toertocht van Steenbergen…ik rij hem met Mike…wie mee wilt, laat het even weten!
Zondag denk ik (gezien het weer) een rondje op de MTB. We zien elkaar dan weer. Het was top.
X Kevin
