De fietsvakantie staat extreem voor de deur. Aankomende zaterdag vertrekken we met de club naar de Alpen, dus de laatste verwoede pogingen tot training zijn in volle gang. Zo worden er lange afstanden gefietst (Joop, Rob, Kevin) , hoogtestages gehouden in Spanje (Mike) en Duitsland (Bou)…en werd er afgelopen weekend nog even een goede rit uitgezet als laatste ‘trainingsrit’ voor de Alpenreuzen!
Op de zondag ervoor werd het plan gemaakt naar Limburg te gaan. Rob stond hier namelijk op de camping en zoals we zelf bedacht hadden, die zat vast op onze aanwezigheid te wachten! Even afstemmen met Conny op het terras en na groen licht was het de vraag wie er in was voor een laatste dosis hoogtemeters in eigen land. Joop en ik sowieso, wie zouden volgen?
Leo voegde zich snel bij het duo, die had zijn afspraak er voor verzet naar de avond dus kon mee, evenals Edje. Bou hield een slag om de arm, maar zette zijn camper uiteindelijk toch ergens anders neer dan Zuid-Limburg, met vier man naar de mooie vlaaienprovincie!
Om 06.00 vertrokken Joop, Ed, Leo en Kevin naar de camping waar Rob geïnstalleerd stond, Schoonbron…Schin op Geul. De elektrische bolide van Joop reed als een zonnetje en met een actieradius van de Volvo was ruim zo een 400 kilometer, dus zonder te stoppen naar de bestemming…toppie!
We kwamen na het volgen van Leo (in de auto gaat het er hetzelfde aan toe als op de fiets) aan op camping Schoonbron, waar Rob al meteen kwam aangefietst. De fietsen van de auto, bagage mee en op naar…..de WC. Althans, Ed en Leo maakten een sanitaire stop…Joop en Kevin mee naar de caravan.
De camping was nog in slaap dus ons werd verzocht rustig te doen. Iedereen hier kan zich enige voorstelling maken van een ‘rustige’ Rob, dus na een hoop sst, sst, sst en wat koffie konden we ons opmaken voor de rit. Omkleden, routes inladen en bidons vullen…groepsfoto en klaar voor de start! Joop had zijn kampioenssokken weer aangetrokken, dus het beloofde een memorabele rit te worden!
De eerste beklimming was meteen de Keutenberg, lekker opwarmertje na één kilometer fietsen. De 22% in de bocht duurt altijd maar kort, maar blijft klote. Iedereen warmgedraaid, konden we mooi door naar de Cauberg.
De temperatuur was prima, niet te warm en niet te koud. Er stond een klein windje tegen, maar het mocht zeker de pret niet drukken. We hadden er met z’n vijfjes ontzettend veel zin in en niks kon een leuke fietsdag door onze heuvelachtigste provincie in de weg staan! Zelfs niet de aanlopende remschijf van Joop!!!
We daalden mooi af naar de Cauberg en deze werd ook lekker opgereden. Hierna weken we even van de route af, want een Amstel Gold zonder Geulhemerberg kan natuurlijk niet…extra lusje en hoogtemeters…we zijn er niet vies van!
Na dit korte uitstapje moesten de garmins weer even herstellen. ‘Neem toch een Wahoo’, sprak een zeker iemand, maar nadat alles weer op de rit was konden we mooi verder naar zo een ander lekker klimmetje…de Bemelenberg. Daarna door naar een prachtig stukje route met veel wegen omhoog, maar ook glooiend omlaag. Kortom…heerlijk fietsen.
Het tempo lag na de klimmetjes eigenlijk best hoog. Er werd goed doorgefietst en dit zorgde voor een rappe afwerking van de klimmetjes. We vlogen enkele mooie klimmen weer op, voordat we uiteindelijk Slenaken inreden voor zo een ander pareltje…de Loorberg!
Er werd nogmaals lekker gefietst, maar ook zeker goed geklommen. Leo was ijzersterk en ook Edje viel op. Die nieuwe Bianchi heeft hem duidelijk vleugels gegeven. Joop ging op zijn charmante manier soms wat slalommend naar boven, maar hij komt er altijd!!! Rob fietste heerlijk en was lekker aan het genieten en ikzelf was ook wel in m’n hum met hoe het ging. Kortom…alleen maar tevreden Toro’s op de fiets!
Na de Loorberg daalden we de GUlpenerberg (gelukkig) af en zetten we koers richting de Schweiberg. Daarna een stukje België in naar Sippenaken, waar als je het mij vraagt de mooiste klim te vinden is. De naam weet ik niet, maar de haarspeldbochtjes erin zijn smullen!
We daalden na deze klim af richting de Camerig, waar een pauzestop gepland stond. Als je kijkt naar de afstand mag dat ook wel, want we hadden er inmiddels al ruim 90 kilometer opzitten. Tijd voor een vlaaitje dus!!!
Boven op het panoramaterras namen we een lekkere rijstevlaai en cola, Joop een boerenomelet! Het grootste gedeelte van de rit zat erop, na de pauze nog even uitbollen naar de camping zou je zeggen. Nou…niet als de Kruisberg en Eyserbosweg nog op je zitten te wachten.
Na de pauze moesten we nog een kilometer of twintig, maar wel met wat pittige klimmen. We maakten eerst de Camerig af, waarna we via Vijlen daalden in de richting van Wahlwiller. In Wahlwiller gebeurt een heel jaar niks, behalve natuurlijk als we met de Toro’s door het dorpje worden gestuurd richting de Kruisberg.
Er vond namelijk de Luikse markt plaats. Dit pittoreske dorpsfeest geeft de Anita van Wahlwiller de kans tot karaoke zingen op het podium, geeft de Henk van Wahlwiller de kans zichzelf een hele dag te bezatten bij het lokale café en trekt vooral heel veel volk!
Auto’s ontwijken, en met een ommetje naar de Kruisberg. Gelukkig voor ons, ahum, was net voor de Kruisberg een parkeerplaats en reden er heel wat auto’s op en af de Kruisberg. Net een gangetje gemaakt, moet je in de remmen voor een onhandige auto. Balen…maar toch allemaal dit zware klimmetje bovengekomen zonder problemen…lekker hoor dat Limburgse heuvelwerk.
Uitpuffen kan niet, want je daalt na de Kruisberg meteen af naar de voet van de Eyserbosweg. Een lange klim die bij de bomen nog even extra steil wordt. Leuk om te zien hoe iedereen op zijn eigen manier boven komt op deze klimmetjes. Met de beentjes zit het wel goed voor de fietsvakantie!
Na de Eyserbosweg was het tijd om koers te zetten richting de Fromberg. Vroeger kon je vanaf de weg deze klim opschieten en hem dan heerlijk doortrekken op de macht. Nu kan het laatstgenoemde nog steeds wel, alleen moet je oversteken vanaf een nieuw aangelegd fietspad, dus neem je een stuk minder vaart mee!
Eenmaal bovenop de Fromberg was het wachten. We wachten en wachten, tot Joop kwam. Hey…Joop is er al, maar Edje nog niet. Dit kan niet kloppen want de kersverse eigenaar van een nieuwe Bianchi reed de gehele dag ruim voor zijn vroegere rivaal de klim op. Ook het moment van de Lautaret/Galibier haalden Edje en Joop meermaals aan…maar goed, hij was er niet.
Even bellen en wat bleek, afslag gemist. Zijn Garmin (neem toch een Wahoo zou een zeker iemand weer zeggen) had hem even niet de juiste kant op gestuurd dus besloten Leo en Kevin in het kader van extra kilometers terug te rijden en Edje op te halen. Gelukkig vonden we hem snel en konden we beginnen aan de afdaling naar de camping. Het was mooi geweest, 120 kilometer in de benen, 1700 hoogtemeters, prima laatste training voor de Alpen als je het mij vraagt!
Aangekomen op de camping werd de campingtafel meteen vol gezet met lekker weißen biertjes en kwam Conny met een kruisbessenvlaai aanzetten. Dit ging er wel in na de toch wel lange fietsrit. Vervolgens nog een lekker biertje en toen vonden Leo en Edwin het tijd om huiswaarts te gaan. Ze konden namelijk meefietsen op zaterdag, maar moesten wel bijtijds naar huis. ZO gezegd zo gedaan, het tweetal terug naar Bergen op Zoom! Ze hadden een top dag gehad op en naast de fiets!
Voor de goede rekenaars onder ons, dan blijft er toch nog een tweetal over. Yes, Joop en Kevin hadden aardig last minute besloten de nacht door te brengen in een tentje…dus die konden blijven. Zo konden we nog meer genieten van de biertjes en het was ook wel net zo gezellig. Het voelde als een ini mini vakantie!
Na een verfrissende duik, avondeten en wat spelletjes besloot Joop alvast om samen met Rob de limoncello voor te proeven voor aankomende fietsvakantie. Stoer als ik ben heb ik het ook weer geprobeerd, maar helaas…vind het nog steeds niet lekker. Na een paar limoncello’s, wat biertjes en potjes Keezen was het tijd om naar bed te gaan. De voorspelde regen beloofde een gezellig nachtje in de tent te worden samen met ome Joop!
Gelachen hebben we zeker in de tent. Van het onhandig opstaan om te plassen in de regen tot het niet kunnen slapen van de vele regen die op ons tentje viel…het was een grappige aangelegenheid. We waren daarom ook heel blij dat we ’s ochtends uit het tentje konden (rond 07.00) om ons al klaar te maken voor het ontbijt.
Na het lekkere ontbijtje, verzorgd door Conny, besloten Joop en ik rustig aan richting huis te gaan. We hadden namelijk beiden nog verplichtingen op zondagmiddag…dus een beetje op tijd thuis was wel zo fijn. De terugreis verliep voorspoedig…vooral ook omdat we de auto op de camping weer helemaal hadden kunnen opladen! Bedankt voor het rijden Joop en Rob en Conny…nogmaals enorm bedankt voor de goede zorgen en gastvrijheid op jullie vakantie!!!! Was erg gezellig!
Is er afgelopen zondag op de ‘Toro-zondag’ dan helemaal niet gefietst? Jawel hoor…Sebas en Kas besloten namelijk een rondje Grevelingenmeer te doen en zo nog even een grote afstand eruit te persen voordat we met z’n allen de Alpen in trekken. Ook deze week wordt er mondjesmaat (rustig) gefietst. Ook goed om te zien dat Lisette na vijf weken Amerika de fiets weer heeft afgestoft, we zijn er helemaal klaar voor!!!
Aankomende vrijdag de spullen inpakken en zaterdagochtend heeeeel vroeg gaan we vertrekken. De exacte tijden horen we nog van de organisatie, maar wat heb ik er zin in!!! Succes allemaal nog met de laatste voorbereidingen en tot vrijdag of zaterdag! We gaan er een top vakantie van maken!!!
Xx Kevin
