Gisteren, 26 september 2015, is ons aller Ed de Steigerprins 50 jaar geworden. In al zijn wijsheid had hij het idee opgevat om daar niets aan te doen maar daar waren vrienden en familie het niet mee eens. Bijna de volledige El Toro Cycling Club had Ed de donderdag ervoor al meegenomen voor een etentje en een biertje (zie ook vorig verslag van Kevin) en er was ook nog een surprise party op zijn verjaardag zelf georganiseerd. Hierbij waren twee ETCC-ers aanwezig, namelijk Bart en Joop. Aan de foto’s te zien was het feest geslaagd en aan de toestand van Joop op zondagochtend te zien ook.
Hij wilde wel maar kon niet mee. Het lichaam weigerde. Bart was verstandiger geweest en hij stond dus gewoon om 0915 uur bij het strandhuys. Daar kwamen ook nog Maickel, die zijn kinderen een nachtje heeft kunnen uitbesteden en Leo en Boudewijn die sowieso geen reden hadden om niet te komen. Constant ging basketballen in Burgh Haamstede of zoiets, Kevin had ook wat en Rob moest helaas werken.
Met z’n vieren gingen we een rondje Hansweert doen, het eerste deel met een windje mee en op de terugweg met een aantrekkend windje tegen. Boudewijn had wat last van zijn keel en voelde zich niet helemaal 100%, een extra reden dus om de snelheid te temperen. Zo gezegd, zo gedaan. De reis verliep heel voorspoedig, het zonnetje scheen volop en iedereen had het naar zijn zin. Bijna de hele weg, op een paar stukjes na die recht tegen de wind in gingen, was iedereen aan het praten en was er geen sprake van haantjesgedrag. Nou, één keertje dan, toen door onze Leotijger gesprint werd naar een plaatsnaambordje. Omdat Sjel hem niet vastpakte en omdat er niemand mee sprintte heeft Leo deze sprint met grote overmacht gewonnen.
Vlak voordat we rechtsaf naar Yerseke afsloegen wilde Bart blijkbaar nog even tanken en reed bijna Boudewijn van zijn fiets maar alles ging goed. Een stukje verder kwamen we een helemaal alleen rijdende Wouter tegen, in vol Markies ornaat maar zonder een andere Markies in de buurt. Tijd voor een teambuilding dagje zou ik zeggen. Tegen het eind van de rit kwam Leo op het idee om niet de standaardroute via Calfven te rijden maar om de Kreekraksluizen te nemen. Goed idee dus gingen we langs het spuikanaal richting Kreekrak. Bijna thuis (Strandhuys) waren we ineens Bart kwijt. Toen we achterom keken zagen we een hevig spugende Bart en we dachten dat er toch nog een beetje van het feestje van Ed was losgekomen. Maar nee, hij had met zijn mond open fietsend, wat levende have naar binnen geslikt en dat beviel blijkbaar niet zo goed. Toen Bart eenmaal uitgerocheld was, pakten we de draad weer op en reden we richting strandhuys. Bij Fuut 73 zijn we nog even gestopt om luidruchtig Joop voor een biertje uit te nodigen maar alles was oorverdovend stil op de Fuut. Afijn, dan maar met zijn vieren. Met zijn drieën werd dat want Maickel moest zijn kinderen ophalen, de troep opruimen en iets leuks met de kids doen zodat hij ze een volgende keer weer mag uitbesteden (advies van Leo!).
Het eerste rondje bestond, geheel tegen de ETCC-gewoonte in, uit een koffie en twee cola maar gelukkig was het tweede drankje weer herkenbaar. Joop bleek nog een positieve draai aan zijn thuisblijven te kunnen geven. Brandje in de meterkast en dan is een man in huis, al is ie niet helemaal top, blijkbaar toch nuttig.
Volgende week weer!!!
