Terwijl de leut door mijn lijf begint te gieren, ligt de wekelijkse terugblik op ons clubritje nog in het verschiet. Om een ´verslag straf´ te voorkomen, toch nog maar snel het wekelijkse ritverslag, voor ik mezelf ga onderdompelen in de leut! Afgelopen zondag, nu bijna een week terug, was het namelijk tijd voor de roparun tourtocht van 14 in ´t uur. Is dat dan een tocht waarbij je enkel 14 kilometer per uur mag rijden? Nee, gewoon een gezellige tourtocht langs de mooiste plekjes die onze omgeving kent. Wat een lekker parcours hadden de mannen en vrouwen van 14 in ’t uur uitgezet en we kwamen op het 50 kilometer lange parcours dan ook goed aan ons trekken.
De zaterdag voor de rit vroeg Kevin via de chat of het mogelijk was om wat eerder dan normaal te vertrekken. De generale repetitie met de dweilband begon namelijk een uurtje eerder dan normaal, en om te voorkomen dat het Strandhuys overgeslagen moest worden, werd de verzameltijd met een half uur vervroegd naar half 9 bij de rotonde van MOC. Een zevental verzamelde daar fris en fruitig. Leo, Maickel, Boudewijn, Kevin, Joop, Tom en er was een gastrijder mee. Waar normaal Sebas zich bij ons gezelschap voegt, was er vandaag een ander bandlid op de fiets geklommen om eens mee te gaan met de stieren uit Bergen, Kas ging voor zijn tweede rit op de mountainbike en dat zal die gemerkt hebben.
In een lekker tempo met Kevin en Leo op kop werd er richting de start gefietst bij Trapke op. Wat een feest was het daar zeg. De DJ draaide al overuren en onder genot van Snollebollekes schreven we ons snel in voor de 50 kilometer en vertrokken we met goeie zin in lekkere weersomstandigheden. Een korte warming-up zat er niet in. Via het bekende stukje achterlangs trapke op, werden we namelijk direct richting de Nootjesberg gestuurd. Hier slinger de slangerde we over de berg (was heel leuk uitgezet) en werden we meteen naar de Tiesberg gestuurd. Zoals gezegd, geen rustige warming-up, direct aan de bak!
Logischerwijs betekende al dit geklim en geklauter/gewandel ook meteen voor een opsplitsing binnen ons groepje. Normaliter een gat wat wel te overbruggen is, maar bij de eerste ‘stop’ lieten Joop en Leo wel heeeeeel lang op zich wachten….er zou toch niks gebeurd zijn? Bou opperde terug te fietsen, zoals hij wel vaker deed, alleen met een tourtocht is dat niet het handigste idee. Toch ging hij zeer soepeltjes polshoogte nemen bij een kleine splitsing maar ging ook direct mooi onderuit. Met een ware schwalbe stortte Bou zich ten aarde, overigens niet de enige die deze rit tegen de bospaden aansmakte!
Na een belletje van Maickel bleek Joop weer eens materiaalpech te hebben. Hij is overigens helemaal klaar met het MTB seizoen en dit straalt hij klaarblijkelijk perfect uit naar zijn fiets, die hem week in week uit in de steek laat. Nog een maandje Joop, dan zitten we weer op de weg. Enfin iedereen weer compleet, door de bossen op weg naar Bergen. Over een stuk groene route gingen we zo richting de zwarte route. Onder andere bij mijzelf kwam alweer een gevoel van lusteloosheid met het idee dat we de Col de Kragge over gestuurd zouden worden. Na wat mooie stukjes bos, zoals gezegd was het een zeer leuk parcours, kwamen we inderdaad bij de Kragge en werd de 50 kilometer er gewoon overheen gestuurd. Leuke bijkomstigheid was dat het was ingekort en hierdoor maar een klein gedeelte van de gevreesde Col werd gereden. Direct na de Col was het rustpunt waar Bou en Maickel als eerste van een lekkere bouillon konden genieten .Tom en Kevin sloten iets later aan en daarna kwam Kas bij de rust. Hij had het zwaar en twijfelde zelfs om richting huis te gaan…gelukkig konden we hem overhalen de tocht uit te rijden. Tot slot kwamen Joop en Leo bij de stop en waren we weer compleet.
Na een goedverzorgde stop werden we over de zwarte route gestuurd. Dit ging gegroepeerd. Kas kreeg het steeds zwaarder en bij de rest ging het eigenlijk wel lekker. Joop gaf voornamelijk anderen de schuld als hij weer eens niet boven kwam en voor de rest bleek de zwarte route weer genoeg uitdaging te bieden. Zeker de steile stenen muur middenin de route. Ik was blij dat Leo toevallig naast me aan het lopen was toen ik tot stilstand kwam, waardoor ik mezelf kon vastgrijpen aan Leo om niet een koprol naar achter te maken. Joop ontdekte overigens op dit stukje een ‘lifehack’ route naast de stenen wand langs, die zal vast in gebruik worden genomen door sommigen!
Na de zwarte route geknald te hebben (toch wat PR’s gereden door menig Toro) werd er rustig aan richting Huijbergen geblubberd. Over de groene route werden we gestuurd richting Trapke op. Kas kon niet meer en hij reed samen met Kevin naar de finish. Bij de laatste splitsingkeus wilde Kas maar wat graag de 30 km route pakken om wat kilometers te sprokkelen, waardoor zij uiteindelijk eerder bij de finish aankwam dan het vijftal Bou, Mike, Joop, Leo en Tom. Iedereen met een voldaan gevoel bij de finish en in plaats van te feesten bij Trapke Op (zag er erg gezellig uit), werd uiteraard gekozen voor het Stranhuys. Met Bou op kop werd er hard richting onze favoriete horecagelegenheid gefietst en konden we genieten van welverdiende biertjes.
Met het nodige nagepraat en verrassende onthullingen werd de ochtend weer goed afgesloten. Leuke bijkomstigheid was dat Lisette zeer ontoevallig voorbij het Strandhuys kwam en zich nog gezellig bij ons voegde. Het mountainbike seizoen duurt voor iedereen te lang, zo ook voor Lisette die weer de weg op wilt! Na twee biertjes was het mooi geweest en was iedereen nog mooi op tijd thuis voor het middagprogramma. Aankomende maand ben ik er niet bij op de zondagen, wegens het mooiste feest wat vastenavend heet. We zien elkaar in de stad, AGGE MAR LEUT ET!
XX Kevin
