Zondagochtend, half 8 de wekker om te gaan mountainbiken met de Torro’s. Poeh, dat is wel een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele poos geleden. Aankleden, koffietje, banaantje, Peppa Pig aanzetten voor Eise en ik was klaar om koers te zetten richting rotonde bij Moc.
Traditiegetrouw is het zaterdagavond druk op de app. Er werd uiteindelijk besloten om kwart voor 9 af te spreken. Het was onzeker of Joop het zou redden, aangezien ie in het buitenland (lees Zeeland) was en door de paspoortcontrole zou komen om optijd thuis te zijn. Ook Sebas liet het even afhangen van zijn staat waarin hij de volgende ochtend in zou verkeren.
Met enige haast reed ik naar de rotonde en ik trof 6 Torro’s aan. Te weten Lisette, Joop. Maickel, Bou, Leo en Kev. Ik was 5 minuten te laat dus wilde eigenlijk meteen door rijden maar toen begon het al. Ik werd terecht gewezen op het feit dat ik iedereen netjes moest begroeten met een ‘boks’. ‘Ja Tom, moet je maar vaker komen!’. Nougoed, dat gedaan, we gingen op pad. Op kop met Lisette reden we richting Huijbergen, waar de start van de mtb tocht, georganiseerd door ’14 in ’t uur’ zou starten. Onderweg kreeg ik al meermaals een grap/opmerking naar mijn hoofd toegeslingerd over mijn ‘paardrijlaarzen’. Dit wordt een lange dag…
Na enige tijd kwamen we aan bij café Trapke Op. We hebben ons (bijna) allemaal digitaal ingeschreven, waardoor we vrij rap konden starten aan de tocht. Twijfel was of we nog op Sebas zouden wachten, maar er werd besloten dat we hem maar tegemoet zouden fietsen. Ik maakte de opmerking ‘nou, dan kom ik voortaan ook pas veel later, jullie wachten toch wel’. Ook dit was weer voer voor de Torro’s. ‘Tom blaas nou maar niet te hoog van de toren!’. Joop vond het vervolgens ook nog nodig mijn ‘Ali Expres’ outfit te bekritiseren. Kijk. De terugkomst voelt als een écht ‘warm bad’!
Voordat we de eerste modderpoel indoken, kwam Sebassie aangeploeterd. Grauw gezichtje, oogjes op standje chinees. Iets teveel pils op bij WC Experience. Na de eerste offroad strook lag het hele peleton Torro’s al uit elkaar. Mike Kev en Bou snelden door. Sebas en ondergetekende vormden ook een groepje. Daarachter Leo en Joop en Lisette. Sebas en ik besloten dat t wel best was. Ik blafte als een zeehond bij iedere inspanning. Sebas stootte een alcohollucht uit waar je spontaan dronken van werd. We hebben lekker samen gepeddeld en gekletst.
Eerste stuk rondom de Tiestenberg en de Nootjesberg was vrij technisch en veel klimwerk. Met een aantal opdringerige Belgen in je wiel én mtb skills die al enige tijd niet zijn aangescherpt vraag ik mij nog steeds af hoe ik heelhuids die afdalingen heb doorstaan. Iedere bochtje of technisch heuveltje werd ik sarcastisch gecomplimenteerd door Sebas. Kreten als ‘jij bent echt een technisch wonder eey Tommeke’ of ‘overdwars deur de modder’ klonken door ’t bos. Zelfvertrouwen in mijn skills zijn tot ver onder het vriespunt gedaald. Gelukkig is onze dwerg ook niet gezegend met skills waar MvdP jaloers op zou zijn. Prachtig schouwspel kreeg ik soms voorgeschoteld.
Na het technische stuk reden we langzaamaan richting Bergen op Zoom, waar we op de parkeerplaats van de Kragge een bevoorradingspost aantroffen. Hier stonden ook Kev, Bou en huisjesmelker Maickel. Leuk om elkaar weer even te zien. Zij klikten al snel weer in de pedalen en waren riebedebie. Leo kwam kort daarna ook aan op het rustpunt. Na het nodige gehoest, water, bouillon en een suikerwafel zetten Sebas en ik, samen met Leo weer koers richting de zwarte route. Bekend terrein, altijd leuk. De single tracks lagen er ondanks de zware regenval afgelopen week goed bij.
Na de zwarte route reden we langs golfclub de Wouwse Plantage om over het gelijknamige landgoed langzaamaan weer richting het startpunt te gaan. Na een korte begroeting met de koplopers besloten Sebas en ik snel weer koers te zetten naar Bergen op Zoom. In de regen en windkracht 100 op kop ploeterden we naar huis. Bij thuiskomst zag ik de foto’s en was blij te zien dat de club weer compleet was. Onder het genot van een snertje, de nodige biertjes én een paar halfnaakte mannen is de rit nabesproken. Het zag er allemaal erg gezellig uit.
Het was een leuke ochtend. Bedankt Sebas en Leo voor het gezelschap. Ook overige Torro’s bedankt voor het warme onthaal. Tot de volgende!
