Zondag 2 mei, een mooie dag in het jaar 2021. Het was de dag dat we weer naar huis konden…naar het Strandhuys! Terugscrollend op de site kwam ik erachter dat het 11 oktober 2020 was, toen we voor het laatst ons geliefde kwaremontje dronken op het terras bij Frank en Rianne. Na bijna een half jaar was het ein-de-lijk weer zover, de terrassen mochten weer open en we waren weer welkom bij het Strandhuys.
Maar voordat we aan een heerlijk trippeltje of kwaremontje mochten, moest er natuurlijk wel gefietst worden. Kevins goesting was zo groot dat hij op zaterdag zichzelf al bombardeerde tot ritkapitein, zodat hij zeker wist dat de ETCC rond 12uur op het terras konden plaatsnemen en er geen kostbare terrastijd verloren zou gaan. Wie gingen er allemaal mee?
Om 09.00 stond bijna iedereen al te wachten toen ik (Kevin) aan kwam fietsen met mijn nieuwe arm- en beenwarmers van de ETCC! Een boks aan Sebas, een onhandige boks aan Leo, boks aan Edje, boks aan Bou en een boks aan Lisette, die straalde in haar nieuwe Torojasje! Zes man sterk, nog niet klaar voor de start….want waar was Joop? Onze klusser pur sang maakte zijn keuken deze week zo goed als af en die zat ongetwijfeld nog te genieten in zijn nieuwe koffiecorner. Rond 09.09 kwam hij aanfietsen en waren we compleet om te gaan! Wel nog even een tussenstop bij Kevin thuis, hij had zijn handschoentjes thuis gelaten maar kwam daar op het ritje naar het Strandhuys al snel op terug, even handschoentjes ophalen!
Hups de Plaat af en op naar Borgvliet. Langs de weg bij de Kraayenberg nog even zwaaien naar Stefan, Annet en Nine (die voorbij kwamen lopen) en toen snel de handschoentjes opgehaald. De ronde kon beginnen! Met Kevin en Sebas op kop reden we via de Heimolen terug naar de Brabantse wal. Lekker kletsen want het was ook best weer een tijd terug dat sommigen elkaar hadden gezien. Hup naar de oude Zeeuwse weg, koers richting de Kreekraksluizen.
Bij de Kreekraksluizen moest Sebas zijn blaas even legen, kleine jongen en een kleine blaas, en begon Leo langzaamaan te informeren naar de route die Kevin in gedachte had. “Ga je buitenlangs het kanaal of doe je maar wat?”. Mijn doel was echter een weggetje naar Nispen en daar konden we via vele manieren komen. Sebas zijn blaas leeg en door!
Kevin en Bou reden met een windje in de zij richting Woensdrecht en zo via een (vind ik) leuk weggetje naar Ossendrecht. Vanaf daar werd het wel een bekend rondje richting Huijbergen, dus probeerde ik er een verrassing in te gooien. Hups, een straatje rechtsaf slaan en wat pakte dit mooi uit. Doodlopend, maar een ideaal moment voor een fotoshoot!
Na de prachtige foto’s omkeren en alsnog een klein weggetje gevonden wat ons niet door heel Huijbergen leidde, maar juist eromheen. Achter de schietbaan zo richting Wouwse Plantage/Nispen. Heerlijk zonnetje en de snelheid lag steeds rond de 30/31. Na het boerenbedrijf Bogers kwam het weggetje wat zo lekker fietst, de weg naar Nispen. Genieten hoor met die zonnestralen in je nek.
Eenmaal Nispen uit stak er een wel heel ferm windje op kop op en Sebas en Kevin moesten wel even beuken om het zevenkoppig peleton naar Roosendaal/Wouw te brengen. Vanaf hier was het koers richting de Wouwse tol en bij het opdraaien van de welbekende finale viel er ineens een gat. Waar was Joop, had hij pech of is het een beetje op. Het bleek het laatste. Na een roerige periode was de fut er even uit en wilde Joop zo snel mogelijk naar het Strandhuys. Uit de wind zitten en nog even doorzetten tot het trippeltje.
De kortste weg naar het Strandhuys werd het niet. De ritkapitein voorzag dan wachten voordat het terras open ging en we konden die tijd nog beter benutten met fietsen. Dus richting de Berk, Halsteren en via een sprintje op de Spinolaberg naar Bergen op Zoom. Bij het tussenstukje Berk/Halsteren kwam onze echte kopman Ed nog even de boel uit elkaar trekken op kop. Ed is heerlijk bezig de laatste tijd…chapeau!!! Toen we uiteindelijk de Bergse Plaat opdraaiden begon het zonnetje nog feller te schijnen, vooral toen we het Strandhuys dichterbij naderden.
Daar aangekomen was eindelijk weer dat genotsmoment;) na een halfjaar te hebben gemist. Charlene, Karlijn en Frank stonden nog net niet klaar met de kwaremontjes en trippels, maar een hartelijk ontvangst was het wel degelijk. Dekentjes uitgedeeld, eerste ronde besteld en het voelde al heel snel weer als thuiskomen. Hoewel we de afgelopen periode ook prima bij Non Plus een welverdiend versnaperingetje hebben opgehaald, weegt het niet op tegen een kwaremontje bij het Strandhuys.
De eerste ronde was op, en er volgde nog een tweede, derde, vierde en een frikandellenemmertje! In zo een emmertje passen naar verluid 8 frikandellen:o! Sebas hoorde op het terras dat Mies ging lunchen en Kevin kreeg een belletje van Joyce uit de intratuin. Joyce is namelijk aan het moestuinen geslagen en Lisette opperde dan ook om geënte tomaten te planten. De telefoontjes betekende dat alle rondjes mee konden worden gedaan en we uiteindelijk rond half 3 helemaal voldaan richting huis gingen. Het was een leuk ritje met eindelijk weer een waardige afsluiting! Aankomende zondag zijn Sebas en ik er niet bij, dan vermaken we ons in Limburg…maar dragen we op zondag uiteraard de Toro kleuren;)!
Oja…de fietsvakantie is afgelopen zondag vastgesteld. Leo en Bou manouvreerden zich perfect door het peleton om tijdens de rit nog het een en ander af te stemmen over de datum. 13 t/m 16 augustus verzorgen Bou en Leo een fietsvakantie waarbij volgens de mails IEDEREEN meekan. Ook ik heb groen licht van 13 t/m 15 augustus dus helemaal mooi. Weer iets om naar uit te kijken en voor te trainen!
Het was top. X Kevin
