Vorige week deed de ETCC eens niet mee aan een georganiseerde rit, omdat ie er in de buurt niet was of omdat we het niet wisten. Deze week dus wel. We konden naar Wouw fietsen en daar de tocht van 47 km pakken, leuk, wie gaat er mee? De broertjes Bogers en Sjel niet, Leo werd ingezet door Spado bij de Cross, Constant moest klussen, Edwin schaatsen, Rob werken. Dus bleven over: Joop, Maickel en Boudewijn. Joop had er met deze samenstelling erg veel zin in. Maickel had geen last van een Maickeltje maar hij wel een heel mooie nieuwe fiets. Een heuse Cannondale met een echte Lefty. Hij stond dan ook te trappelen om eens te kijken hoe hard hij hiermee kon fietsen. Daar sta je dan met je ouwe 26 inch Trekkie tussen het nieuwe 29-er geweld. Maakt niet uit, komt goed.
Om even over 9 uur vertrokken we bij Fireplace en fietsten rustig over de weg naar Cafézalen Donkenhof om een armbandje op te halen en van start te gaan. De route bracht ons terug naar bekende terreinen maar we zagen ook nieuwe verassende dingen, ik zeker. Achter de Canadese begraafplaats kan je een mooie heuvel op klimmen. Nooit gezien (ik) maar wel de eerste echte inspanning van de dag. We k
wamen alle drie fietsend boven en dat kon van veel deelnemers niet gezegd worden. Goed begin. Daarna staken we de snelweg over en kwamen we op bekender terrein. Een hoop lussen in het bos zuid van de A58, west van Wouwse Plantage en oost van de A4. De paden waren prima te berijden, het weer was lekker, niet te warm en niet te koud en gelukkig droog. We zagen zelfs het zonnetje af en toe. Het tempo was niet te hoog hoewel niet iedereen dat vond. Maickel en ik hadden van tijd tot tijd een versnellingsmoment om lekker moe te worden waarna we weer hergroepeerden en het spel zich na verloop van tijd herhaalde.
De tweede helft van de rit bracht ons naar de zwarte route die we grotendeels volgden maar wel met een paar afwijkingen. Was leuk. Het blijft toch een mooi, uitdagend stukje bos bij de Heide. Maickel en ik gingen vol gas en hebben op de smalle paden behoorlijk wat inhaalacties op onze naam staan. Max Verstappen, eat your heart out! Joop genoot wat meer van de omgeving. De haast zorgde er overigens wel voor dat we niet op de foto staan. Wachten in een rij voor een zandafdaling leek niet zo’n goed idee en we zijn toen maar 50 meter doorgereden om via een ander pad naar beneden te gaan. Resultaat: alleen van Joop actiefoto’s.
Nadat we weer bij elkaar waren heeft Joop ons ervan moeten overtuigen om de route af te maken en niet meteen naar het Strandhuys te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Om Heerle en Wouw heen, terug naar het Café. In het café was het best gezellig, lekker warm, een muziekje en even leek het erop dat we daar zouden blijven hangen, herhalinkje van Non Plus Ultra?? Toch maar niet! We hebben een kopje soep genomen en zijn toen naar het vertrouwde plek
je achter het raam van het Strandhuys gefietst. Lekker, een kilometer of 75, dat vraagt om een biertje. We hedden net besloten dat we eigenlijk eens wat anders wilden toen ongevraagd een blad Kwaremonts langs kwam. Cadeautje van Frank hoewel hij dat misschien niet eens wist. De tweede ronde bestond uit een Tripel voor Joop, een Dubbel voor Maickel en toch nog maar een Kwaremont voor mij. Gezellige afsluiting van een mooie en leuke rit.
Volgende week de toertocht van WTC Woensdrecht vanaf Sportpark Jac van Hoek, Huijbergseweg 76, Hoogerheide. Weer 47 km!
