Zondag 15 september, het werkleven is weer begonnen…vakanties zijn voorbij…zonnige dagen wisselen zich af met regenachtige. Alle middelen die erop duiden dat het einde van het wegseizoen nadert. Toch was afgelopen zondag een prachtige dag om te fietsen en te genieten van elkaars aanwezigheid op de racefiets. Niet alleen ik dacht daar, na drie weekjes afwezigheid, zo over. Nee veel meer Toro’s stonden te springen om hun fiets weer te bestijgen voor een lekker rondje met de El Toro Cycling Club!
Wel hier en daar met een kanttekening. Zo moest Sebas eerst maar eens kijken of zijn rug het vol ging houden en moest Boudewijn echt om 11.30 thuis zijn. Dat klinkt vaak meteen als muziek in de oren, dan weet je namelijk dat het een lekkere rit wordt betreft afstand. Verder besloten Joop, Lisette, Sjel en Kevin zich ook om 09.00 te melden bij het Strandhuys. Grote afwezigen waren Leo (nogmaals sterkte), Rob (havenfeesten/werk), Mike (feestje gehad?), Kas (jetlag) en Ed (die was er even niet bij….steigers?).
Enfin, een mooi clubje van zes om van start te gaan. De kledingkeuze was lastig hoor, de zon scheen maar het was ook koud. ZO kozen Sebas en ik voor handschoentjes, lange mouwen en beenstukken….waar Bou dan weer in zomertenue stond. Altijd leuk die temperatuurwisselingen. Toen we elkaar allemaal hadden begroet gingen we op pad, maar hoe moet dat nu zonder LeoLeo? Gelukkig stelde Lisette ‘haar’ rondje voor naar Rucphen, dus we konden van start.
IN de frisse ochtendzon reden we richting de Heimolen om vervolgens bij Huijbergen richting de grens van de Kalmthoutse Heide te rijden. Lekker tempo, windje mee en soms wat tegen…en er werd lekker bijgekletst. We reden richting de Wildert, waar Lisette besloot alleen verder te rijden. Dat betekende meteen dat de parcourskennis verdween dus werd er geïmproviseerd.
Nu is dit jaar al meermaals richting Roosendaal gefietst en ook nu boden de Tullepetoanen uitkomst. We fietsten in de richting van Roosendaal, waar Sebas de wijze woorden: ‘Roosendaal is het nieuwe Zeeland’ sprak. De stad met zo een 77.000 inwoners bood een mooie route door verschillende wijken. Vooral de wijk waar alles eindigde op ‘Donk’ beviel zo dat er lusjes gereden werden. Vandaar dat ik het heb onthouden.
Onder toeziend oog van de televisietoren (toch wat anders dan de Peperbus) reden we kriskras door Roosendaal op zoek naar dat leuke park waar je doorheen kan fietsen. Bou herkende allemaal stukjes van toen hij nog op de fiets naar Breda ging om te werken en Sebas herkende ook het een en ander….waardoor we na wat slingertjes uitkwamen waar we wilden zijn.
Over een smal fietspad een sliertje Stieren met links ervan de koetjes in de wei. HEt was een prachtig gezicht deze zondagochtend. De benen gingen daarbij ook gewoon lekker rond en iedereen zat er lekker op. Toen we het leuke gedeelte gehad hadden reden we richting Nispen, alwaar we doorreden naar Wouw. Het viaduct over en via de Wouwse Tol richting Bergen.
Wat tempowisselingen zorgde voor even wachten en toen we weer compleet waren reden we ineens weer met zes. Huh…we waren toch nog maar met vijf? Vast weer zo een irritante meelifter dacht ik, maar toen ik mezelf even goed omdraaide was daar onze Leo die het wiel had gevonden. Hij zag ons rijden en twijfelde geen moment. Zo kon Leo nog even zijn kopwerk voor de groep doen en uiteraard even zijn verhaal kwijt.
Nadat we bij BoZLust afscheid hadden genomen van Leo reden we zelf door naar de Heimolen, Kraaijenberg etc. Er werd nog geopperd om een rondje Binnenschelde te doen…omdat we wel heel vroeg terug waren 11.10! Nou maakte het veel niet uit, maar werd er in dit geval we leven speciaal gekeken naar Sjellie. Als SJel voldaan is, is het namelijk goed. Sjellie vond het maar wat gezellie en was ook voldaan. Mooi, we konden naar het terras.
Doordat we zo vroeg waren kon Bou zelfs nog een heel snel biertje meedoen, je zag hem er echt van genieten! Gelukkig dat de service bij het Strandhuys altijd zo snel is, top tent is het ook! Bou deelde ook nog even mee dat hij weer twee dagen gaat werken in Woensdrecht en toen taaide hij af naar de verjaardag van zijn schoonvader. Sebas, Joop, Sjel en Kevin bleven achter en namen het er nog van.
Er werd gesproken over dingen die ik moest noteren maar ben vergeten. Joop zou het rustig aan gaan doen, maar was niet helemaal gelukt. We besloten ook nog een lekker hapje te eten erbij, bij Sebas werd nog even een diagnose voor zijn rug vastgesteld door Joop en Sjel en toen konden we voldaan richting huis. Na drie weekjes geen Torozondag was het weer een fijne.
Morgen oppert Sjel een 100+, hoeft voor mij persoonlijk niet per se….daar ik ook morgenmiddag nog wat moet doen. De Kraal van Reimerswaal is morgen ook trouwens (hoeft ook niet per se), dus er zijn opties zat. De aangekondigde pizzarit van Ed moet helaas uitgesteld worden, hij gaat lekker varen. Veel plezier!
Fijne zaterdag Toro’s!
