Na weken strijden om de snelste tijden, weken van solo rijden, weken van duo´s en trio´s, was het afgelopen zondag eindelijk zover. Door de versoepelingen van het kabinet rondom het coronavirus konden we eindelijk voor het grootste gedeelte weer samen op pad. Weliswaar nog steeds met afstand en niet in een heel peleton, maar toch…geen strijd meer om snelste tijden…samen gezellig op pad!
Deze tijden verlopen allemaal anders dan we vooraf gepland hadden. Waar we bij onze jaarlijkse jaarvergadering uitkeken naar de fietsvakantie 2020, El Toro Classic, voorjaarsklassiekers en natuurlijk de tiende editie van de KMC, is het allemaal anders gelopen dan we dachten. Zo zitten we tijdens het lezen van dit verslag niet zoals gepland in de Vogezen, maar gewoon in Nederland, waar we mondjesmatig steeds meer samen mogen fietsen. Afgelopen weekend stond waarschijnlijk geblokt in menig Toro met de KMC 10e editie. Echter ging deze natuurlijk ook niet door en daardoor besloot Leo de KMC 9a editie te organiseren.
Nu was de tiende editie van de KMC natuurlijk niet voor niets afgelast. Grote groepen moeten vermeden worden en daar gaf ook onze eigen Don Leo gehoor aan. Op zaterdag kregen we in de groepsapp twee groepen toegestuurd. Groep A met Leo, Joop. Lisette en Sjel. Groep B met Tom, Bou, Maickel en ik (Kevin). Plan was om achter elkaar te gaan rijden met zo een tien meter ertussen. Zo werden er geen regels overtreden en konden we zo nu en dan switchen van samenstelling en lekker met elkaar fietsen.
Zondagochtend was het half 9 verzamelen bij Leo thuis. Voor mij lekker dichtbij en iedereen was dan ook mooi op tijd. Binnen werd er verzameld in een kringopstelling. De stoelen netjes op afstand en het leek een heuse ochtendverjaardag. Tom kwam op de valreep de tuin binnen, waardoor hij mooi mee kon op de groepsfoto! Klaar voor de start….af.
De voorgenomen groepjes bleken in het begin alleen voor op papier. We zochten elkaar op in verschillende samenstellingen en konden eindelijk weer eens samen op het gemakje rond touren. Geen competitie, geen inhaalmanouvres…gewoon genieten van de zon en kletsen. Op het programma stond het KMC rondje en voor de zekerheid had Bou hem de avond ervoor nog op de GPX verstuurd.
Eerst maar eens op weg naar Steenbergen. Ikzelf was iets te warm gekleed (beenwarmers en armwarmers), want de zon kwam meteen goed door. Een mooi gezicht door de polders. Eindelijk weer een Toro peleton in onze mooie nieuwe tenues. Het zit lekker en ziet er prachtig uit zo! Over soms nog onbekende nieuwe KMC route wegen reden we richting Steenbergen. Bij Welberg sloeg Tom af, die moest treurig genoeg naar Scheveningen voor de herdenking van één van de omgekomen surfers vorige week maandag. De rest zette koers door naar Steenbergen waar uiteraard een fotootje voor Koos werd gemaakt.
Sjel regelde dit fotomoment. In half Engels half Nederlands vroeg hij een inwoner op zijn Sjels: ‘Joe can take picture of me, i can take picture of you!?’. De blondine liep wat onhandig met haar hondje, maar slaagde er toch in om op tijd een foto te maken van het zevental Toro’s. Met op tijd bedoel ik echt op tijd…
Na deze fotosessie en het ontdoen van mijn beenwarmers en windbreker konden we verder op de KMC route. Het tempo lag redelijk hoog. Iedereen goed getraind tijdens de tijdritten afgelopen weken. Ook werd er het eerste stuk braaf in twee groepjes gereden. Ware het niet dat het eerste groepje uit vijf bestond en Kevin en Sjel op gepaste afstand volgden. Zo werd er door veel verschillende mannen en vrouw kopwerk verricht en kon het tempo hoog gehouden worden.
Bij de Banaan werd voor Lisette ondertussen duidelijk waarom het rondje van de KMC ook vaak rondje Banaan wordt genoemd. Na het passeren van strandtent de Banaan reden we de wind tegemoed in nog steeds een heerlijk tempo. Wat vooral zo lekker aan dit rondje was, was dat er weer geklets kon worden tijdens het fietsen. De tongen hingen niet op het stuur, de treintjes waren minder dan anders. Gewoon gezelligheid voorop en iedereen genietend in een heerlijk zonnetje.
Door Oude-Tonge en we zijn op Leo’s gebied. Leo werkt in Dirksland en is zeer bekend op het terrein na de Philipsdam. Zo wist hij van de afzetting en loodste ons over een leuk fietspaadje richting de Philipsdam. Onderweg was het druk met fietsers en waren er ook veel groepjes te zien die weer lekker met elkaar aan het koersen waren. Toen we de Philipsdam opdraaide hadden we een meelifter. Ons groepje brak op een geven moment en de man in het roze schoof door naar Leo, Sjel en Joop. Kevin en Maickel besloten er een stapje bovenop te doen en schoten weg. De man in het roze kon niet volgen en met een PR op de Philipsdam waren we lekker naar boven gefietst.
Na de Philipsdam bleef de wind redelijk gunstig en konden we door naar de Oesterdam. Koprijden om de beurten, maar wel erbij zeggend dat we steeds meer als één groep gingen rijden. Van de voorgenomen twee groepjes was uiteindelijk niks meer over en dat was toch eigenlijk niet de bedoeling. Lisette besloot dan ook tot actie en sommeerde Leo en Joop tot het maken van twee groepjes. Zo reden we in twee losse groepjes, kort achter elkaar naar de Oesterdam waar een aangename verrassing op ons stond te wachten.
Organisator van de rit Leo had namelijk voor alles gezorgd. Aangekomen op de Oesterdam stond Corine met een AA sportdrankje en lekkere stroopwafel. Met nog zo een 30 kilometer voor de boeg een mooie aanvulling op ons energielevel, want zoals gezegd was er aardig doorgetrapt. Ontzettend leuk dat we net als in een echte tourtocht een soort bevoorradingspost hadden en bedankt Corine voor de verzorging op locatie!
Na deze stop stoomden we de Oesterdam over. Vervolgens onder het viaduct van het Schelde-rijnkanaal over richting Woensdrecht waar de Rijzende weg op ons stond te wachten (een favoriet van bijna iedereen;)). Na de Rijzende weg kwam de geweldige kasseienstrook naar beneden en toen was het tijd voor het slot. Met de Vossenweg als toetje reden we voldaan naar Leo” s huis waar nog een verrassing op ons stond te wachten. Je kunt het je namelijk niet voorstellen, maar ik fiets op de zondagen voornamelijk voor de gezelligheid na afloop. Onder genot van een biertje nog lekker ouwehoeren en dat heeft denk ik iedereen de afgelopen twee maanden gemist. Hoe leuk het fietsen met tijdritten ook was, de biertjes bij het Strandhuys horen bij de experience en die kwam gelukkig afgelopen zondag terug!
Leo verzorgde een ronde bier en had nog een zeer leuke presentie voor ons als deelnemers. Een Stercke prestatie was het rijden van de KMC 9a zeker. Met een lekkere tripel in de tuin bij Leo (uiteraard op afstand) konden we weer echt het zondagse fietsgevoel beleven. Na enig opdringen zat er ook nog een tweede in, waarna we weer voldaan richting huis konden. Laat de rit van afgelopen zondag een voorbode zijn op weer heel veel mooie zondagen, die we als fietsgroep mogen beleven. Leo en Corine hartstikke bedankt voor de goede zorgen en het initiatief dit te ondernemen<3!
Aankomende zondag staat er een ritje gepland wat wordt georganiseerd door onze CEO Joop. Een ritje van 85km (Lisette heeft de route gedeeld) onder ongetwijfeld dezelfde gezellige omstandigheden als afgelopen zondag. Het was weer top, ik verheug me weer op zondag!
Xx Kevin
