Op deze zondag is de opkomst niet heel erg groot, slechts 4 Toro’s verzamelen zich om 8:55 bij het Strandhuys. Allemaal afmeldingen met verschillende redenen maar 1tje spring er echt uit. Tom is vol door zijn enkel gegaan en kan niet meer lopen hij had nog een kleine hoop dat het allemaal wel mee zou vallen maar helaas. Onze huisarts Leo bied gelijk zijn hulp aan maar dat gaat bij deze rit niet meer helpen. Edwin is nog steeds herstellend van een pols blessure, gelukkig rust hij door de weeks goed uit en we hopen dat hij weer snel hersteld is. Kortom, lang verhaal kort, Joop, Lisette, Kevin en Boudewijn staan aan de start van weer een heerlijk El Toro ritje.
Dan is de volgende vraag altijd welke route ? Kevin heeft nog een studio Velo route in zijn Garmin zitten en we besluiten deze te fietsen, slechts 91km maar we moeten wel om ongeveer 11:30 terug zijn want Bou moet ‘s middags naar zijn mama want die is jarig. We hebben dus 2 ½ uur voor 91km en dat moet te doen zijn, toch. We gaan van start en Bou en Kevin nemen de kop positie in. Het gaspedaal wordt rustig ingedrukt en vervolgens vastgezet, we mogen niet meer onder de 32 km/h uur komen.
Joop en Lisette zitten op de 2de rij en kijken elkaar bij de Heimolen aan en beginnen te lachen. O o wat een tempo, dit beloofd weinig goeds, Lisette probeert de kopmannen nog een beetje af te remmen maar volgens mij reden ze met oordoppen in. Nu is het naar de Heimolen toe een beetje bergop en daarna vlakt het wat uit en hebben we tijd om te herstellen. Er kan zowaar lekker gekletst worden en het moraal gaat omhoog.
We draaien nog wat verder tegen de wind in en wat blijkt de kopmannen zijn echte Toro’s. De neusvleugels worden wat meer geopend om extra zuurstof op te nemen. Waar bij een ander fietsclub het tempo omlaag gaat bij tegenwind gaat deze bij ons omhoog, en ze zitten ook nog gewoon te kletsen. Het lijken wel derny’s zo constant is het hoge tempo. Joop en Lisette nemen een zo goed mogelijke aero positie in en bijten zich vast in het wiel. Een spoor van zweet laat de groep achter, bij nader DNA onderzoek blijkt dat dit voornamelijk van Joop is.
Gelukkig is bij de Bovensas de sluisbrug open en moeten we wachten. Even een moment van bezinning ! De brug sluit en de derny’s worden weer gestart, we zijn over de helft van deze mooie route en krijgen nu wat meer wind mee. Joop ruikt zijn kans en neemt zowaar de kop positie, niet voor lang want we krijgen weer wind op de kop. Bou en Kevin fietsen kletsend lekker door en voeren tempo wat verder op. Maar dan komt er een bord dat de weg is afgesloten !
Het bord wordt volledig genegeerd en we fietsen vrolijk door. Lisette probeert de kopmannen nog bij te sturen want zij weet dat de weg echt is afgesloten. We worden ingehaald door wat motoren die ook denken dat het allemaal wel zal mee vallen. Volgens Bou is er altijd een mogelijkheid om toch door te fietsen. De motoren komen terug en melden dat het echt is afgesloten. Wij fietsen gewoon door want er is altijd een ….. Lisette begint steeds meer tegen te sputteren en gaat langzamer fietsen !
We komen aan bij een hek van 2.10 mtr hoog wat de volledige weg blokkeert, heeft Lisette dan toch gelijk? Boudewijn gaat op verkenning uit en duwt een paar schapen opzij. Als we nou over het prikkeldraad klimmen en dan kunnen we bij het trappetje en dan nog een keer over het prikkeldraad dan kunnen we onze weg vervolgen, aldus Boudewijn. Lisette ziet het absoluut niet zitten maar we gaan het toch proberen. Een minute of 10 later zitten we weer op de fiets en vervolgen onze weg. Er is altijd een manier om………
11:30 hebben we niet gehaald maar we komen moe maar voldaan aan bij het Strandhuys en nemen een hersteldrankje. Boudewijn heeft zich voorgenomen om er maar 1 te drinken dus moeten wij er meer nemen. We willen niet dat de jaaromzet van Frank zakt want hij heeft het al zo zwaar. We praten nog een beetje bij met Carlijn en Rian en genieten van onze Biertjes. En warempel daar loopt onze roadrunner Constant voorbij, dat laten we niet gebeuren. Na een paar keer heen en weer roepen sluit hij ook aan voor een hersteldrankje. We kletsen lekker verder en zo komt aan deze mooie rit een einde en kijken we alweer uit naar de volgende. Ons Edje wordt komende zondag 56jaar en nodigt de Toro’s uit voor een bier met pizza na het fietsen. Elke Toro rit is een feestje, eerst afzien (voor sommige) en dan genieten.
Toro’s tot zondag !
Joop
