De zomervakantie loopt op zijn einde en de meeste Toro’s zijn inmiddels terug van een welverdiende vakantie. De scholen gaan volgende week weer van start, dus er wordt nog even volop genoten van de fietsweekenden…zo ook afgelopen weekend!
Op zaterdag reed ik (Kevin) een rondje met papa Sebas, een klein rondje Kalmthoutse Heide wel te verstaan. Na afloop een lekkere Chouffe in de Botanische tuin van Sebas met gezelschap van ons jongste lid Lou! Het was een mooie zaterdag en op de terugweg naar huis, besloot ik eens langs te gaan bij onze verloren Toro…Maickel.
De commando van weleer heeft zich nu al enkele maanden in een intensieve verbouwing gestort en het resultaat mag er tot dusver wezen! De aanbouw staat, kozijnen komen eraan en Mike was bij mijn aankomst net bezig met de laatste kitranden, tijd voor pauze riep Lon! In het zonnetje, met een cementbak als tafel, dronken we wat biertjes en praatten we wat bij. Uiteraard over de verbouwing, maar ook over de vele Toro-zondagen die onze bouwvakker had moeten missen. Na trippeltje drie wist ik hem dan ook over te halen zondag mee te fietsen…the return of ‘La Cucaracha’, zoals Mike ook wel wordt genoemd, zat eraan te komen. Voldaan op de fiets naar huis, spulletjes gereed maken en zin in de zondag!
Mijn wekker ging vroeg, ik had er zin in! Om half 8 zat ik aan mijn eerste bakje koffie en was het wachten op de goedemorgens. Een variant op een goedemorgen wensing betekent namelijk een automatische aanmelding voor de rit…dus kijken maar. Sjel trapte af en de goedemorgens volgden elkaar in rap tempo op. Nadat ik zag dat Mike woord had gehouden en ook een ‘Morge’ had getypt was het tijd om naar het Strandhuys te fietsen.
Daar kwam ik best eenzaam uit…want Bou was er niet en Leo was er niet. Die twee zijn er normaliter altijd al wel als ik aan kom fietsen…vandaag dus even niet. Leo was gaan trainen voor de kustmarathon met Corine (ik zag hem nog wel tijdens het uitlaten van Keet) en Bou was er niet…waarom wisten we niet.
Sjel kwam me gelukkig al snel vergezellen en je zag aan hem dat hij vandaag zin had om op de vegetarische tour te gaan…hier later meer over! Lisette, die de laatste dagen van haar jeugd geniet, Kas en Sebas kwamen ook aanfietsen en toen was het wachten op La Cucaracha Maickel. Rond 09.10 kwam hij aanrijden op zijn afgestofte machine en we konden ons geluk niet op!!!
Verder was Rob (werk) afwezig en Edwin ging het ook nog even niet lukken. Rob zat die ochtend al wel rond half 8 op de fiets om terug naar zijn werk in Antwerpen te fietsen…dus Toro kilometers werden maar wat gemaakt afgelopen zondag. Joop zat nog op zijn vakantieadres en vertoefde in Silvaplana. Ook op zijn vakantieadres is er flink gefietst door onze Joop, chapeau! Waar willen we heen met ons zestal? Sjel oppert Brasschaat…maar dat lijkt me wat ver. Ik nam het ritkapiteinschap op me en vertrok richting de Kraaijenberg…
…wie fietste daar nou naast me op kop? Maickel…jawel. Hij zal er later in de rit de vruchten van plukken maar hij begon gewoon stoer op kop. Had bij het fietsen naar het Strandhuys even gecheckt of hij de 30 nog kon aantikken en dat zat wel goed. We reden met een gezellig tempo, mooi gegroepeerd de Brabantse wal over naar de Zeeuwse weg…genieten hoor!
Bij het opdraaien van de Zeeuwse weg ga je altijd een beetje vals plat omhoog en dit was ook het moment dat Mike afscheid nam van de koppositie. Het waren 6 mooie kilometers, wat een rentree! Sebas kwam naast me fietsen en in gestaag tempo, met de wind op de kop, reden we richting het Schelde-rijnkanaal. Kletsende Toro’s in het wiel, wind door de neuzen en het zonnetje in je nek…goede omstandigheden!
We reden het Schelde-rijnkanaal over om vervolgens langs de kassen richting Krabbendijke te rijden. Even tijd voor wat mooie foto’s en iedereen zat er lekker op hoor. Kopbeurten werden om de beurten genomen en het tempo lag steeds rond de 31 kilometer per uur. Met herintreder Mike ging het goed gaf hij aan!
Na Krabbendijke was het eerste plan om terug te draaien naar de Oesterdam, maar we waren er inmiddels achter dat de wind wat ongunstig en hard was hiervoor. We besloten de ‘piemelronde’ te rijden…een favoriet rondje van Sebas! Via de bekende polders van Krabbendijke reden we Yerseke in, waar we getrakteerd werden op een heerlijk visluchtje.
De mossels en oesters van Yerseke waanden zich een baan door onze neuzen…en dat rook niet fris. Snel er doorheen fietsen dus en op naar de Postbrug. Hier ging de cadans wat omhoog en was het bovenop heel even kort hergroeperen om vervolgens langs de sluizen van Hansweert richting Kruiningen te rijden.
Door een afgeefbeurt van Sebas, kwam Lisette plots op kop. Ze gaf meteen aan het waarschijnlijk niet al te lang vol te houden…maar het ging goed hoor. We reden in een lekker tempo tegen de wind in en vervolgens beneden de dijk langs richting de Veerhaven. Lisette liet nog wat 49-jarige energie uit haar lijf stromen…want vrijdag wordt ze Sarah en mag ze zich bij de veteranen van de club voegen!
Bij het doorrijden van de Veerhaven besprak ik met Sjel zijn vakantieplannen…en die zijn leuk. Aankomende zondag vertrekt onze Sjellie naar het Franse land en gaat daar lekker hardlopen en sjansen met de plaatselijke bakkerijvrouwtjes. We fietsten door en de wind draaide gunstiger, dus het tempo kon omhoog.
Via Waarde reden we richting Krabbendijke benedendijks. Sebas en Kas stoempten mooi op kop en zetten goede druk op de pedaaltjes. Het tempo ging wat omhoog en het ging bij iedereen nog goed. Maickel zat er nog redelijk op voor de eerste keer, dus toen we een drietal Belgen inhaalden kon het tempo nog wel wat opgeschroefd worden dachten we.
We reden rond de 40 in het uur richting Rilland en ondertussen maakten we kennis met onze Belgse meelifters. ZE bleken uit de buurt van Brasschaat te komen. Weten jullie nog dat Sjel in het begin van de rit hiernaartoe wilde fietsen? Dat is niet gelukt…maar een meet en greet met enkele ‘bijna’ Brasschaters hadden we wel voor hem geregeld!
We reden richting de Bathse brug en het opschroeven van het tempo begon nu wel erin te hakken bij onze Cucaracha Mike. Die bijnaam heeft hij ooit gehad van ondergetekend, omdat hij niet kapot te rijden is. Ook in dit geval niet, een kleine snelheidsaanpassing en over de Kreekraksluizen terug naar (strand)huys!
Mike klampte zich vast in de wieltjes en op het tempo van het lied ‘La Cucaracha’ reden we richting de welverdiende biertjes. De verleiding om het treintje in te stappen bij ‘Kop van het Hoofd’ was misschien even aanwezig, maar er werd niet aan toegegeven door Maickel! We parkeerden we onze fietsen na ruim 80 kilometer, met 32,5 km/u gemiddeld. Geen slechte en malse rit om mee terug te keren in het Toro-peloton. Chapeau Mike!
Het parkeren van de fietsen bij het Strandhuys had deze zondag ook een andere dimensie. We mochten namelijk backstage omdat onze vaste plaatsen bezet waren. We zetten de fietsen achter de ‘zomerbar’, waar eigenaar Marc ons nog wel mededeelde dat het bier niet aangesloten was. Wat een topservice weer van deze geweldige tent!
We namen plaats in de zon, om nog een beetje bij te bruinen. Mooie bijkomstigheid was dat het op het terras was waar Carlijn de dienst had! Na een paar colaatjes en biertjes werd er een volledig bierrondje besteld en werd er vooral teruggekeken op een meer dan geslaagde rit. Het was gezellig, het ging goed met de beentjes bij iedereen, het tempo was goed evenals de afstand…maar bovenal was iedereen ook weer blij om Maickel te zien na een lange tijd!
Toen we aan het tweede biertje zaten en Bou lucht had gekregen van het feit dat Mike erbij was, moest hij natuurlijk ook even gedag komen zeggen. Een uitlaatrondje met Nero was dan ook de uitgelezen kans om aan te schuiven bij ons tafeltje en even bij te kletsen met La Cucaracha. Een biertje sloeg Bou over…want hij wilde nog fietsen. Na een kort samenzijn nam Bou afscheid en gingen de meesten aan het eten.
Er werden tosti’s frikandel, croque-monsieurs en vegatosti’s besteld. Nu hoor ik jullie denken…is Tom terug? Nee…Sjel had zin in iets anders en gaf een soort carte blanche aan Carlijn. Het resulteerde in een vegatosti met een frikandel. Binnenkort op de kaart van het Strandhuys met dank aan Sjel!
Lisette en Kevin sloegen de maaltijd over en dit kwam door het ‘Kutten en bulken’. Of was het nou ‘cutten en bulken’. Lisette bracht dit mooie sportbegrip onder de aandacht en het houdt in ieder geval in dat je of niks eet of heel veel. Met een ‘K’ is de uitspraak mooier vind ik persoonlijk.
Bij rondje nummer 4, er moest immers gevierd worden dat Mike er weer was, zagen we een Toro voorbijfietsen in de vorm van Bou. Hij trapte nog 72 mooie kilometers om toch het zondagsgevoel vast te houden. Na vier biertjes was het goed geweest en besloten we allemaal huiswaarts te keren. Sjel ging nog wel even handjes schudden met Lars, maar toen dat gebeurd was stapten we allemaal weer soepel op en reden we richting huis.
Daar kregen we nog een fotootje van Leo, die langs mijn oude school was gelopen. Tijgertje Leo had er namelijk 32.5 kilometer opzitten van Kapelle naar Rilland (hadden elkaar tegen kunnen komen). Lisette en Kevin hadden gelukkig nog wat eitjes in de koelkast, waardoor ook zij nog konden lunchen. Het was een mooie fietszondag, genieten op zijn Toro’s.
Hopelijk zien we Maickel snel weer, maar het zal hoogstwaarschijnlijk wel weer even duren. Toch leuk dat La Cucaracha er weer een keer bij was…tot het mountainbikeseizoen! Aankomende zondag mogen we gelukkig weer en dan zal bijvoorbeeld Joop weer zijn rentree maken na een vakantie, waarin hij toch ook wel erg veel gefietst heeft. Ook Edje is dan misschien weer van de partij…waar Sjel en Bou vakantie gaan vieren…fijne vakantie heren!
Eerst hebben we aankomende vrijdag een leuk feestje van Lisette in het vooruitzicht. Onze powervrouw wordt donderdag 50 jaren jong en viert dat vrijdag in haar pas verbouwde huis. De meesten zien elkaar vrijdag dus weer, anders tot zondag of zo snel mogelijk.
X Kevin
