Het was weer zover. Zondagochtend verzamelen bij het Strandhuys, zoals gewoonlijk om 0900 uur ‘s morgens en zoals best vaak met zijn vieren. Nou denk je al snel dat dat dan Joop, Leo, Maickel en ondergetekende zijn maar het was een keertje anders. Joop moest (en wilde) met Anja mee het bos in op de MTB, Leo had die middag een feest vanwege de 50e verjaardag van Corine en had daar uiteraard voorbereidingstijd voor nodig en Maickel had zaterdagavond (voor de verandering) een feestje gehad en was nog in Breda.
Gelukkig wordt er door anderen ook nog gefietst en van de Toro’s waren dat deze keer Kevin en @wint. Ik ging uiteraard ook mee want anders had ik dit verslag niet kunnen schrijven. De vierde persoon was Lisette. Vorig jaar hebben we haar een keer ingehaald op de Oesterdam en sloot ze bij ons aan, tot en met het Strandhuys. Bij de laatste KMC kwamen we haar weer tegen en is er afgesproken dat ze gewoon mee kon rijden op zondagochtend. Om te checken of er inderdaad werd gereden heeft ze Leo (wie anders?) gebeld en zo is het gekomen. Ze was er niet zeker van dat ze het tempo zou kunnen volgen (bang gemaakt door Leo) dus ze zou wel zien tot wanneer ze mee kon.
Het weer was redelijk. Een beetje miezerig in het begin maar al snel helemaal droog. De temperatuur tegen de 20 graden dus dat was ook goed alleen de wind was wat stevig. Windkracht 4, pal uit het westen. Een rondje Hansweert leek dus een prima oplossing. Met wind tegen beginnen en de tweede helft van de rit met de wind in de kont. Tegen de wind in werd er redelijk aan getrokken, helemaal geen rekening houdend met onze gast maar dat was geen probleem; ze kon prima volgen. Kopwerk werd meestal door Kevin en mijzelf gedaan maar een enkele keer zagen we @ voorop rijden en zelfs Lisette liet zich van voren zien. Op de klimmetjes na bleef het groepje goed bij elkaar en dus was de wind geen probleem; geen Toro waaiers deze keer. Op de weg terug, met de wind in de rug was er wat meer moeite voor nodig om de groep bijeen te houden maar op een enkel momentje na ging ook dat best goed. Zo’n momentje kwam toe voor ons op het fietspad een haas de benen nam. Niet echt een slimme actie want hij bleef voor ons uit rennen. Zo’n beest kan 48 km/u een tijdje volhouden, best hard. Bij de Batse brug besloten we rechtdoor te gaan en via Calfven en de Rijzende weg het rondje af te maken. Zo gezegd, zo gedaan. Na ruim 80 kilometer waren we weer in Bergen op Zoom en omdat iedereen wel iets te doen had (MotoGP en Formule 1 kijken ;-)) werd er een keer niet afgesloten met een biertje maar ging iedereen naar huis. Lisette is er gewoon de hele rit bijgebleven dus dat zit helemaal goed.
Volgende week de El Torro Classic verkenningsrit!!
