Zondag 3 april beloofde weer een mooie fietsdag te worden voor de Toro’s. Op de dag van de 100e klassieker van De ronde van Vlaanderen, stonden om 9.00 uur 8 Toro’s te trappelen van ongeduld bij het Strandhuys. Allemaal in het prachtige zwart-rode tenue. Indrukwekkend! Zelfs Edwin had vandaag zijn streepjessokken verruild voor voor een meer passend setje.
3 man hadden het zelfs aangedurfd om de beenstukken thuis te laten want het beloofde een zonnige dag te worden. Voorlopig was het nog enigszins fris en grijs.
Behalve Edwin stonden Boudewijn, Joop, Leo, Maickel, Kevin, Fons en Bart aan de start.
Na een kleine poging om bij afwezigheid van Constant toch een rondje Zeelandbrug te doen, werd al snel vastgehouden aan het oorspronkelijke plan om via de Philipsdam naar Oude Tonge te rijden en dan via “De Banaan” over Dinteloord weer terug. Een ronde van net boven de 100 km. De eerste van het seizoen!
Door de uitgelopen werkzaamheden bij de Van Konijnenburgweg, was het eerste stukje slalommen over de rijplaten en tussen de wegafzettingen door. Zonder lekke banden wisten we de route naar de Burgemeester Petersluis weer te vinden. Al snel ging het in een strak tempo richting Halsteren. Mede door een lekker rugwindje ging de snelheid al direct boven de 32/33 km/h en vlogen we langs het oude raadhuis in Halsteren waar speciaal voor Fons weer wat toeristische uitleg werd gegeven, om dan via Lepelstraat en de Kladde naar Nieuw Vossemeer door te stomen.
De brug over het Schelde-Rijn kanaal was de eerste helling waar weer wat gas werd gegeven door de haantjes in het peloton. Omdat de schrijver van dit stuk zich daar niet toe rekent, was het voor hem niet altijd duidelijk wie hier de koerspunten wist te halen.
Op de Philipsdam werd het tempo nog wat opgevoerd, boven de 35km/h terwijl de eerste banaantjes werden opgepeuzeld en de schillen in de rondte vlogen. Op het klimmetje naar de brug onderscheiden de mannen zich weer van de rookies. Maickel, Boudewijn, Leo, Fons, Kevin en Joop zetten daar nog even flink aan. Edwin en Bart zorgden voor dekking vanaf de achterhoede.
Daarna ging het via Oude Tonge in Oostelijke richting en kwamen we na een paar verwondermomentjes aan bij de afvaartplek van het pontje van Ooltgensplaat naar Dinteloord. Een mooi moment voor een aantal die een “Constantje” nodig hadden en voor een zeer korte stop waarbij een groepsselfie gemaakt kon worden.
Langs de windmolens ging het verder naar Ooltensplaat, een mooi dorpje waarbij we nog even een rondje rond de kerk konden doen. Richting de Haringvlietbrug ging het daarna, waarbij het meest memorabele moment zich voltrok toen Edwin en Bart zowaar enige tijd op kop reden. Met een snelheid van 32/33 km/h en met al ruim 60 km in de benen laat dat zien wat een spirit er in die mannen zit.
Op de brug boven de Volkerak sluizen kwam dan toch die eerste lekke band van de dag, Leo was deze keer de gelukkige.
Met enige hulp werd zijn voorbandje vervangen en kon ondertussen een ieder zich lichamelijk voorbereiden op de laatste 40 km waarbij we de wind op kop zouden hebben.
Dat bleek een perfecte voorbereiding, want daarna werd er als een pro gereden! Met een prachtig uitgevoerde carrousel waarbij er mooi werd doorgedraaid, ging de gemiddelde snelheid nauwelijks naar beneden. De klimmetjes over de A4 waren weer aanleiding voor de snelle mannen om bovenaan het individuele bolletjes klassement te komen. Maickel en Boudewijn voerden daarbij de boventoon.
Ondertussen liet de beloofde zon zich zien en konden de eerste zonnestralen de beentjes laten verkleuren.
Na een rondje Noordgeest (weer speciaal voor Fons) en een extra ronde over het industrieterrein gingen de Toro’s weer af op het Strandhuys. Daar was het eerste rondje van Frank zelf en het 2e voor Bart vanwege de verjaardag van Dian. Die ontdekte daar opeens dat ze ook fietsvrienden had. Het was nog lang gezellig in de zon!
PS De ronde van Vlaanderen kwam dit jaar op naam van Peter Sagan.